Naked

Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι που έρχονται στη ζωή μας για συγκεκριμένο λόγο.
Το καταλαβαίνεις όταν, για να τους γνωρίζεις συμβαίνουν διάφορα τυχαία γεγονότα, τα οποία όμως, όταν τα σκέφτεσαι εκ των υστέρων, διαπιστώνεις πως έγιναν με μαθηματική ακρίβεια για να συναντηθεί ο δρόμος σου με τη ζωή αυτού του ανθρώπου.
Το καταλαβαίνεις επίσης, όταν σου λένε μια λέξη ή και καμία και απλά σε κοιτάνε και συ αμέσως τους «πιάνεις». Δηλαδή δεν κρύβεστε πίσω από λέξεις και από προσχήματα.
Ένας από αυτούς τους ανθρώπους που έχω στη ζωή μου – δεν είναι και πολλοί, ούτε στα δάχτυλα του μισού χεριού δεν μετριούνται- είναι αυτή η φίλη μου , που κατά καιρούς γράφω γι’ αυτή. Αυτή που ρίχνει «Κοελικές» ατάκες και τις καταγράφω.
Αυτή λοιπόν, δεν είναι μέρος της καθημερινότητας μου. Δεν δουλεύουμε μαζί, οι δουλειές μας δεν έχουν καμία σχέση. Όταν όμως συναντηθούμε, ίσως μια φορά το μήνα, καταλαβαίνω πως δεν είναι τυχαία η συνάντηση. Πως έπρεπε να γίνει εκείνη την περίοδο και για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Αυτό από τη δική μου πλευρά. Από τη δική της, μου αρκεί μόνο η ατάκα που μου πέταξε πριν κάτι μήνες και με αφόπλισε. «Εσύ με βλέπεις γυμνή».

Σε αυτήν έχω πει τα πάντα και εκείνη μου λέει πολλά που δεν έχει πει ποτέ στις κολλητές της. Άρα μεταξύ μας συμφωνούμε πως είμαστε απόλυτα ειλικρινείς γιατί πολύ απλά δεν έχουμε τίποτα να χάσουμε. Μόνο να κερδίσουμε.

Με αυτή τη φίλη, βρέθηκα λοιπόν πριν από λίγες μέρες.
Είμαι σε μια παράξενη φάση. Μια η δουλειά, μια η ανάγκη μου να μην είναι όλα τα ίδια, είμαι γενικά «μουδιασμένη».
Συναντηθήκαμε. Παράγγειλε μαύρη ζαμπούκα με πάγο, άναψε τσιγάρο και με κοίταγε. Ήπια μια γουλιά από το gin ‘n’ tonic μου και έκανα τάχαμου πως κοίταγα τον κόσμο στα διπλανά τραπέζια.

Με ρώτησε για τη δουλειά. Πήγα να απαντήσω. Δεν πρόλαβα. «Δηλαδή συμβαίνει αυτό και αυτό;». «Ναι», της είπα. Με κοίταξε και τότε κατάλαβα πως για ακόμα μια φορά το έκανε! Με έβαζε σε διαδικασία να αμφισβητήσω τα πάντα και να σκεφτώ τι πραγματικά θέλω και τι πραγματικά με ανεβάζει.

Πως τα καταφέρνει κάθε φορά…ποτέ δεν κατάλαβα. Έίναι η ενέργεια της μάλλον.

Μου είπε τα δικά της όνειρα, τις σκέψεις της. Καμία σχέση με το άτομο που γνώρισα πριν από έξι περίπου χρόνια.

Και μετά ήρθε η σειρά μου. «Υποσχέσου μου πως θα το κάνεις», μου είπε καθώς την άφηνα σπίτι της.

Το υποσχέθηκα. Σε αυτή και σε μένα. The time is, indeed, right.

Y.Γ1 Γράφω από το γραφείο. Έχω συνηθίσει να είμαι σαν άλογο κούρσας. Η μόνη μαλακία είναι πως δεν ντοπάρομαι με κάτι και σε κάποια φάση απλά θα καταρρεύσω.

Υ.Γ2 Επόμενος "οικιακός" στόχος: να οργανώσω απογευματινό τέϊον σπίτι. Δηλαδή, καφέ, γλυκά και πολύ κουτσομπολιό με φιλενάδες.

Υ.Γ3 Είναι η πρώτη φορά που θέλω να πάω γυμναστήριο - αλλά δεν προλαβαίνω να είμαι και κοινωνική και γυμνασμένη.