Guilty Pleasures (aka Γουρουνιές)

• Nutella. Με το κουτάλι, από το κουτί. Δεν θεωρείται guilty pleasure αν μιλάμε για ΜΙΑ μόνο κουταλιά!


• Εννοείται, τα eighties. Και εννοείται πως όταν μιλάμε για μουσική, δεν εννοώ να τα ακούμε ΜΟΝΟ αλλά να τα χορεύουμε. Όταν σφουγγαρίζω, όταν κάνω ντουζ κλπ.


• Le Big Mac


• Πιτζάμες και φόρμες. Πέρσι, πήγα μια Κυριακή στο Hustle με φόρμες και με έβλεπαν ΟΛΟΙ οι άνδρες. Ήταν η μοναδική φορά που συνέβη αυτό το φαινόμενο στα χρόνια που βγαίνω έξω.


• Γάλα τριαντάφυλλο. Yes, yes, yes. Ειδικά όταν είμαι κάπως "πεσμένη".


• Να μιλάω για αφρόλουτρα ( Κορρές, Kings & Queen)


• Σειρές, σειρές, σειρές. Αμερικάνικες και επιλεγμένες αγγλικές. Και μια στο τόσο, ελληνικές. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να ακυρώνω έξοδο γιατί "κολλάω".


• Πατατάκια, τσιπς, γαριδάκια. Mε εκνευρίζω όταν πάω στο περίπτερο και παίρνω 4-5 κουτιά από Lays μέχρι τα κόκκινα Χαραλάμπους.


• Cosmopolitan UK - τα τεύχη που έχει αφιέρωμα με ημίγυμνους άνδρες.


• Σοκολάτες. Mars, Twix, Cadbury ( οι μεγάλες) με turkish delight. Δούκισσα από Ζορμπά.


• Σοκολατάκια από Pralina.


• Τυριά, ειδικά το blue.


• Εφημερίδες και περιοδικά. Αυτό γίνεται guilty pleasure όταν επι της ουσίας , όταν τα διαβάζω πραγματικά δεν θέλω να μου μιλά κανένας. ( εννοείται πως κανείς δεν καταλαβαίνει).


• Πατάτες τηγανητές. Με φρέσκο κρεμμύδί ή φέτα. Και μπύρα.


• Να σερφάρω σε κουτσομπολίστικα sites πχ. yupi.gr ή Daily Mail και να μαθαίνω τις πιο άχρηστες μπούρδες.


• Kitchen Nightmares, Hell's Kitchen, Εφιάλτης στην Κουζίνα, Top Chef. Με φτιάχνουν.


• Να κοιμάμαι με φόρμες όταν βαριέμαι να αλλάζω. (όταν είμαι με γκόμενους εννοείται πως δεν το κάνω)


• Να κοιμάμαι στον καναπέ. Έχω έναν από τους πιο άνετους καναπέδες ever.


• Μπίρα Mojito - το έχουμε ξαναλύσει.
  

Τελικά τα περισσότερα guilty pleasure έχουν να κάνουν με το φαγητό. Ίσως επειδή μια ζωή είμαι σε δίαιτα - και ποτέ δεν την τηρώ. Επίσης τα περισσότερα υποδηλώνουν single behaviour. Guilty as charged.

Υ.Γ1 Είναι πολύ πολύ δύσκολο να κάνεις πρόγραμμα σύμφωνα και με τις ανάγκες των άλλων. Που καμιά φορά, τυχαίνει να πρέπει να συνειδητοποιείς πως δεν είσαι μόνος σε αυτή τη ζωή. Αλλά δύσκολο.

Υ.Γ2 Ο περισσότερος κόσμος είναι ευθυνόφοβος. Δεν το αναλύω περισσότερο.

Υ.Γ3 Πότε επιτέλους θα χαλαρώσω με το θέμα "περνώ λίγη ώρα μόνη μου"; Παλιά δεν με ένοιαζε. Γιατί τώρα;