Εσύ ακούς τι σου λέει το σύμπαν;

I am back. Ξύπνησα με καλή διάθεση, λίγο spaced out φυσικά. Ήρθα γραφείο, είδα συναδέλφους, μερικούς τους είχα πεθυμήσει. Τους είπα για αθηναϊκές στιγμές, γελάσαμε κτλ.

Στην πορεία, λαμβάνω sms όπου ακυρώνεται το πρόγραμμα για διακοπές σε μέρη μακρινά. Οκ, δεν έπρεπε να βασιστώ σε ζευγάρι. Άλλο θέμα αυτό. Έτσι και αλλιώς εδώ το 99% των φίλων μου είναι παντρεμένοι, γκομενιασμένοι, με παιδιά. Στα 30 μου, αν υπάρχει κάτι που βαριέμαι είναι να κάνω καινούριο κύκλο από την αρχή. Έτσι δηλώνω εδώ και καιρό. Μήπως όμως είναι ώρα να αναθεωρήσω κάποιες απόψεις; Αφού τα πράγματα δεν κυλάνε όπως τα θέλω εδώ και πάρα πολύ καιρό. Το ταξίδι στην Αθήνα με έβαλε σε πάρα πολλές σκέψεις. Όταν κάτι δεν πάει άλλο, μήπως είναι σημάδι πως κάνουμε κάτι λάθος; Νομίζω πως ναι. Και ενοχικός να είσαι και να φταις τον εαυτό σου για όλα αυτά που σου συμβαίνουν, ίσως κάποια πράματα όντως να τα κάνεις λάθος.
Σκέφτομαι πολλά. Τα πρόσφατα - θα τα 'λεγε κανείς ατυχή- γεγονότα που μου έχουν συμβεί, με βάζουν σε σκέψεις.
Μήπως το σύμπαν προσπαθεί να μου πει κάτι;
Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι είμαι στάσιμη. Κάτι πρέπει να κάνω γι αυτό.

Υ.Γ1 Το καινούριο cd των Nouvelle Vague , το "3" είναι απόλυτα καλοκαιρινό. Ψάξε για τη διασκευή "Blisters in the sun".
Υ.Γ2 Δεν θα ήθελα να κλειστώ στον εαυτό μου. Είναι κρίμα να πάει ακόμα ένα καλοκαίρι χάλια.
Υ.Γ3 Με κουράζει η γκρίνια, η αρνητική ενέργεια, η ματαιοδοξία και το μιζέριασμα. Όταν ακούγομαι έτσι, σε παρακαλώ να μου το λες. Δυνατά.
Υ.Γ4 Ναι, το επόμενο ποστ θα είναι για Αθήνα :)