DISCOnnected

Εδώ και ένα μήνα περίπου, λειτουργώ ασυνείδητα. Σαν να υπάρχουν δύο τουλίπες. Η μια παρορμητική η άλλη λογική. Η πρώτη κυριαρχεί στην προσωπική ζωή μου ή άλλη μόνο στη δουλειά.
Το αποτέλεσμα; Δεν θυμάμαι καταστάσεις, κάνω ή δεν κάνω πράγματα χωρίς να το συνειδητοποιώ. Σαν να είμαι θεατής μιας παράστασης που πολλές φορές δεν με αφορά.
Πήγα Αθήνα το περασμένο σαββατοκύριακο. Για τη συναυλία της Kylie (φωτό, έστω και κουνημένες στο επόμενο post). Τη μέρα περπατούσα πολύ -έκανα διάλειμμα για να δω φίλους που είχα να τους συναντήσω χρόνια - και επειδή ξέχασα να φορτίσω το mp3 player μου απλά άκουγα τους ήχους της πόλης. Ήμουν αφηρημένη. Στο μυαλό μου εικόνες από περασμένες φορές στην Αθήνα. Πιο ανέμελες και πιο χαρούμενες. Πέρασα όμορφα όμως με τους φίλους μου. Σταθερές αξίες. Ο καθένας με τα δικά του. Η μια δουλεύει πολύ και που καιρός για έρωτες, η άλλη προσπαθεί να συνυπάρξει γκομενικά και ο φίλος προσπαθεί να ανακαλύψει τα πιο hot μπαράκια και εστιατόρια της πόλης. Αυτός είναι ο καλύτερος. Όταν μπλέκεις με σχέσεις κτλ τραβάς μεγάλα ζόρια (ακόμα και όταν είσαι μέσα στη σχέση).
Πήγαμε στο art athina. Πλάκα είχε, οι καλλιτέχνες στην κοσμάρα τους. Τα καλύτερα ήταν τα ακαταλαβίστικα installations στο υπόγειο. Θα ήθελα περισσότερα ώρα να αποβλακωθώ μπροστά από ένα έργο τέχνης. Να μην σκέφτομαι τους γύρω και το μέσα μου.
Μετά σταθερά στο Γκάζι. Για δείπνο στα prosopa. Δεξιά και αριστερά μας δύο μπαράκια που βγάλανε έξω γιγαντοθόνες και μεταδίδανε τον τελικό της eurovision. Σκέψου, να βγαίνεις από το σπίτι για να μην δεις την απόλυτη ευρωπαϊκή παπαρολογία και να πέφτεις πάνω της ή μάλλον ανάμεσά της. Το Καλομοιράκι μια χαρά τα πήγε. Η τσαχπινιά δική της και η φωνή, της Βικτώριας Χαλκίτη. Δεν πειράζει. Έτσι και αλλιώς ο φετινός νικητής τα πλήρωσε (στην κυριολεξία) τα 12άρια.
Τώρα πίσω, μέσα στο πήξιμο. Πολλή δουλειά. Σε πλήρη αποστασιοποίηση από την καθημερινότητα μου.
Η μόνη μου έγνοια να βάλω 2Mkbps σπίτι και να εγκαταστήσω επιτέλους το router γιατί ο από πάνω από τον οποίο κλέβω σύνδεση (σόρι, ε) δεν έχει καλές ταχύτητες.

Υ.Γ1 Το post γράφτηκε ασυνείδητα με μουσική υπόκρουση το "I'm in love" του Moby.
Y.Γ2 Τραγούδαγε η Kylie to "I believe in you" και γω διερωτόμουν αν υπήρχε ένα άτομο στο οποίο να το αφιερώσω. Θα το ήθελα...