Tuesday, November 27, 2007

The Art of Life ή The Life of Art

Για να μην παρεξηγούμαι, δεν είμαι φανατική της τέχνης. Η σχέση μου μαζί της αρχίζει και σταματά στο ότι μ’ αρέσει αυτό που βλέπω επειδή μου κάνει ένα κλικ και όχι επειδή είναι επώνυμο ή «ψαγμένο». Όμως η αλήθεια είναι ότι μ’ αρέσει πολύ η ιδέα των μουσείων και των γκαλερί. Την βρίσκω πολύ urban. Πολύ θα ήθελα να είχαμε περισσότερους τέτοιους χώρους και στην Κύπρο. Μεγάλα κτίρια, πολυχώρους, που θα έχουν μέσα και εκθέσεις, και βιβλιοπωλείο, και café.

Όποτε λοιπόν ετοιμάζομαι για ταξίδι, το πρώτο πράγμα που κάνω είναι να μπω online και να βρω τις εκθέσεις που θα υπάρχουν εκείνη την περίοδο. Είμαι το ίδιο ευτυχισμένη με το να κάθομαι σε ένα café και να χαζεύω τον κόσμο και με το να περπατώ στις αίθουσες του μουσείου, να διαβάζω τις λεπτομέρειες στο χαρτονάκι δίπλα από κάθε έργο και να κάθομαι στο παγκάκι μπροστά από ένα πίνακα που μου αρέσει. Και αν με ρωτήσεις για τις αναμνήσεις μου από πόλεις, σίγουρα μερικές από αυτές περιλαμβάνουν στιγμές όπως αυτές που σου περιέγραψα. Πολλές φορές συσχετίζω ταξίδια όχι με εκείνους που ταξίδευα μαζί, αλλά με τις εκθέσεις που επισκέπτομαι.(πάνω, Jackson Pollock στο MoMA. Οκτ. 2006)

Λονδίνο 1999 Είμαι ακόμα φοιτήτρια. Είναι Πάσχα και εγώ βρίσκομαι στο Piccadilly Circus λίγες ώρες πριν πάω σπίτι, να ετοιμάσω βαλίτσα και να έλθω για διακοπές. Τελευταία στιγμή θυμάμαι πως στο Royal Academy of Arts υπάρχει έκθεση του Monet. Δεν είμαι και πολύ του ιμπρεσιονισμού αλλά είπα να πάω και να χαζέψω για κανά μισάωρο. Έμεινα εκεί 2 ώρες. Την περισσότερη ώρα την πέρασα καθισμένη στο παγκάκι μπροστά από ένα τεράστιο πίνακα να ταξιδεύω σε μια λίμνη από νούφαρα. (Claude Monet, White Water Lillies)


Λονδίνο 2004
. Επιστρέφω στη
ν φοιτητική μου πόλη, αυτή τη φορά για δουλειά. Διαβάζω πως για πρώτη φορά μετά από 35 χρόνια ήλθε στη χώρα μεγάλη έκθεση του αγαπημένου μου ζωγράφου, του Edward Hopper. Εννοείται πως δεν χάνω ούτε λεπτό. Παίρνω underground και κατευθύνομαι προς Tate Modern (έχεις πάει ποτέ στο café της; - θα δεις την πιο τέλεια θέα προς τον Τάμεση). Υπάρχει ένας συγκεκριμένος πίνακας του Hopper που δεν ξέρω γιατί αλλά με συγκινεί. Ονομάζεται TheMorning Sun. Απεικονίζει ένα δωμάτιο, σε ένα διαμέρισμα στη Νέα Υόρκη. Στο κέντρο ένα κρεβάτι όπου πάνω κάθεται μια γυναίκα, φορώντας ένα νυχτικό. Μόλις έχει ξυπνήσει και κοιτάζει με ένα μελαγχολικό ύφος έξω από το παράθυρο. Πίσω στην Tate Modern. Ανεβαίνω στον δεύτερο όροφο. Περπατώ, παρατηρώ τους πίνακες (τους ήξερα ήδη από τα βιβλία) και βρίσκομαι σε κατάσταση νιρβάνας. Ξαφνικά όλα παγώνουν. Σε μια γωνιά, στα αριστερά ενός δωματίου, o πίνακας μου, The Μorning Sun. (Edward Hopper, The Morning Sun)

Νέα Υόρκη 2006. Σε μια πάροδο της 5ης λεωφόρου, στεκόμαστε ουρά για να μπούμε στο MoMA. Ένα θα σου πω. Μέσα σε τρεις ώρες είδα ότι μπορούσα να φανταστώ σε μοντέρνα τέχνη. Πίνακες του καρτουν pop καλλιτέχνη Lichtenstein και του βασιλιά της pop art Warhol, την εκπληκτική «κιθάρα»-γλυπτό του Picasso, το διάσημο πίνακα του Dali με τα λιωμένα ρολόγια (από κοντά είναι πολύ πιο εντυπωσιακός) αλλά και φωτογραφίες της Nan Goldin και της Diane Arbus. Και μετά καθίσαμε στον εσωτερικό κήπο του MoMA και σκεφτόμασταν τι ήταν όλο αυτό που μόλις ζήσαμε… (το MoMA ή μάλλον η θέα από το MoMA προς τα έξω...αχ)

Μαδρίτη 2006. Μαθαίνω πως στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Reina Sofia υπάρχει τεράστια συλλογή από Dali και Picasso. «Πρέπει οπωσδήποτε να πας στον δεύτερο όροφο», μου λέει φίλος Ισπανός. Όταν βρέθηκα εκεί, κατάλαβα γιατί επέμενε. H Guernica, είναι ότι πιο εντυπωσιακό έχω δει σε πίνακα. Τεράστια, επιβλητική, συγκινητική, με ψυχή. Ο φρουρός με κοίταζε που έμεινα με το στόμα ανοικτό. Χαμογέλασε. (η είσοδος του Reina Sofia, Μάης 2007).



(Το Thyssen Bornemisza στη Μαδρίτη. Κάπως συντηρητική συλλογή - αν και τα έχει όλα, ακόμα και τον αγαπημένο μου Lichtenstein- αλλά το κτίριο είναι σούπερ)


(η "Κιθάρα" του Πικασσό στο MoMA - δεν είμαι λάτρης του κυρίου Πάμπλο, αλλά μια συγκίνηση την έπαθα - ο φωτισμός δεν αναδεικνύει τις τρισδιάστατες γωνιές)

Εσύ θυμάσαι κάποιες στιγμές γεμάτες τέχνη;


Υ.Γ1 Το κείμενο παρουσιάστηκε στο Υστερόγραφο στις 18/11. Θέμα η ανάγκη για ύπαρξη μουσείου μοντέρνας τέχνης στην Κύπρο. Μακάρι να μην μείνει το θέμα στα υστερόγραφα και στα λόγια. Όχι τίποτα άλλο, αλλά μια βόλτα σε ένα μουσείο όπου έστω και λίγο μπαίνεις σε ένα άλλο μαγικό κόσμο, κάνει μεγάλη διαφορά στην καθημερινότητά σου.

Υ.Γ2 Στην Αθήνα, το αγαπημένο μου μουσείο, είναι το Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης στην πλατεία Ασωμάτων. Όχι μόνο για τα εκθέματά του, αλλά και για την αίσθηση που σου δίνει ο χώρος - πολιτισμός, ελευθερία, ευφορία. Α, και το κτίριο είναι υπέροχο.

11 comments:

  1. ούτε η Κάτω Πόλη (Αθήνα) έχει, μόνο η Πάνω Πόλη (Θεσσαλονίκη), μακάρι να αποκτήσουν όλοι και πάνω από όλα μακάρι τα μουσεία να αποκτήσουν τη θέση που τους αξίζει, υπέροχο το ταξίδι μέσω των έργων ;)

    ReplyDelete
  2. της Πάνω Πόλης δεν τα έχω ψάξει να σου πω την αλήθεια. Παίζει κάτι εκεί;
    Η Αθήνα έχει μερικά καλά. Το Μπενάκη στην Πειραιώς, το Ισλαμικής Τέχνης. Ψάξτο λίγο.
    Μερσί street spirit μου για τα καλά σου λόγια! εχω τόσα να πω κάθε φορά αμα είναι να μιλήσω για γκαλερί και μουσεία! :)

    ReplyDelete
  3. Oi, achei seu blog pelo google está bem interessante gostei desse post. Gostaria de falar sobre o CresceNet. O CresceNet é um provedor de internet discada que remunera seus usuários pelo tempo conectado. Exatamente isso que você leu, estão pagando para você conectar. O provedor paga 20 centavos por hora de conexão discada com ligação local para mais de 2100 cidades do Brasil. O CresceNet tem um acelerador de conexão, que deixa sua conexão até 10 vezes mais rápida. Quem utiliza banda larga pode lucrar também, basta se cadastrar no CresceNet e quando for dormir conectar por discada, é possível pagar a ADSL só com o dinheiro da discada. Nos horários de minuto único o gasto com telefone é mínimo e a remuneração do CresceNet generosa. Se você quiser linkar o Cresce.Net(www.provedorcrescenet.com) no seu blog eu ficaria agradecido, até mais e sucesso. If is possible add the CresceNet(www.provedorcrescenet.com) in your blogroll, I thank. Good bye friend.

    ReplyDelete
  4. πωπω, συμφωνώ τρελά για το Ισλαμικό Μουσείο! είναι από τα ομορφότερα -και καταπληκτική θέα προς του Φιλοπάπου από το καφενείο του!

    δεν είναι εκπληκτικό το Ρέινα Σοφία; από τα αγαπημένα μου!

    αν βρεθείς στο όσλο, να πας στο Μουσειο Μοντέρνας Τέχνης, θα μείνεις απλά με το στόμα ανοιχτό!

    ReplyDelete
  5. crescenet, και όμως έχω καταλάβει τις πρώτες 3 γραμμές του παραληρήματος σου! Χε χε δεν πήγαν χαμένα τα μαθήματα Ισπανικών!

    Krot, ωστε έτσι ε; Χμ η Σκανδιναβία είναι ένας κόσμος που θέλω να ανακαλύψω! Ναι, το Reina Sofia είναι φανταστικό....η επέκταση που έκανε ο Nouvel, το κτίριο όπως διαμορφώθηκε. Πραγματικά καταπληκτικό, από τα καλύτερα που έχω δει!

    ReplyDelete
  6. pou na deite to mouseio monternas texnhs ths barkelwnhs

    ReplyDelete
  7. Για πες! τι έχει στη Βαρκελώνη;

    ReplyDelete
  8. Ροθκο στην Tate... Σοκ στο πανελλήνιο σου λέω!!!

    ReplyDelete
  9. Ω, σ αρέσει ο Ρόθκο? τον είδα και στην Tate και στο Moma και στο Thyssen Bornemisza στη Μαδρίτη. Ε για πες!

    ReplyDelete
  10. τουλιπάκι, όταν πήγες στην έκθεση του hopper στην tate modern, δεν πήγες και στην έκθεση του dali στα saatchi galleries??? ..και τις δυο εκθέσεις τις θυμάμαι στο ίδιο ταξίδι μου

    (τελικά εσύ ήσουνα που έπινες καφέ στο βάθος του cafe του tate modern??!!! κι εγώ εκει ήμουν!)

    ReplyDelete
  11. χα χα mary μου! οχι δεν πήγα, δεν είχα καιρό. Αλλά Dali είδα πολύ στη Μαδρίτη και στο Moma, οπότε το κάλυψα.
    Ναι εγώ ήμουν! εκεί στο μπαρ, να βλέπω τον Τάμεση, να πίνω cappuccino και να έχω ένα βλέμμα απόλυτης ευφορίας!

    ReplyDelete