Sunday, November 18, 2007

Μια συνηθισμένη Κυριακή

Photo Sharing and Video Hosting at Photobucket

Κυριακή πρωί. Ξύπνησα, άνοιξα παράθυρα, έβαλα να γίνεται καφές (άρχισα να πίνω πιο λίγο, σήμερα το παρατήρησα), άνοιξα pc και να 'μαι μπροστά στην οθόνη. Ακούω το καινούριο cd της Ευσταθίας....μμμ έχει κάποια καλά κομμάτια, άκουσε το. Σε λίγο θα ντυθώ ( το σύνδρομο φόρμας επανήλθε) και θα πάω στο πατρικό μου να φάω. Μετά θα κάτσω με τους γονείς μου να διαβάσουμε εφημερίδες. Νωρίς το απόγευμα θα βιαστώ να έλθω πίσω, να δουλέψω και να γράψω το κείμενο για το υ.γ της ερχόμενης Κυριακής. Ύστερα ίσως πάω για καφέ με μια φίλη μου και το βράδι θα έλθει από δω η κολλητή μου να αράξουμε στον καναπέ και να αναλύσουμε τις ζωές μας.

Ακόμα μια συνηθισμένη Κυριακή. Εκτός από κάτι: κατά φάσεις θα μου έρχονται εικόνες από κάποιες άλλες Κυριακές τότε που τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά, γιατί εγώ - έτσι για αλλαγή - δεν ήμουν single. Και ξέρω πως θα τις σκέφτομαι και πως κατά φάσεις θα κλαίω σαν ηλίθια.

Δεν είναι πολύ παράξενο αίσθημα; Αυτό το "πένθος" μιας σχέσης που έχει τελειώσει; Έστω και αν ξέρεις πως έτσι έπρεπε να γίνει και πως τέλειωσε για να είστε και οι δύο καλύτερα (έστω και αν σημαίνει πως για να γίνει αυτό πρέπει να μην είστε μαζί). Πως τα καταφέρνεις να μην ζεις μια παράλληλη καθημερινότητα μαζί του; Δεν ξέρω ειλικρινά.

Ψες βγήκα. Ως το εστιατόριο κατάφερα να επιβιώσω. Δεν πήγα στο club όπως είχαμε προγραμματίσει. Δεν βαριέσαι,θα ένιωθα η ξενέρωτη ανάμεσα στο πλήθος.

Δεν ξέρω πως να αντιδράσω σε όλο αυτό που μου συμβαίνει αυτές τις μέρες. Μου έτυχε ακόμα μια φορά και τότε έκανα τρία χρόνια για να συνέλθω ( καλά ήταν ο πρώτος έρωτας και το δικαιολογώ). Αλλά τώρα; Τριαντάρα πια; Που νιώθω πως πλέον δεν θέλω ξεπέτες και έρωτες που να διαρκούν μόνο τα καλοκαίρια; Δεν θέλω να είμαι σκόρπια αυτό τον καιρό. Θέλω πολύ να είμαι ευτυχισμένη. Και αυτό να γίνει σύντομα και να διαρκέσει. Ζητάω πολλά; Θα τα καταφέρω λες;




Υ.Γ1 Συγχώρεσε με για τη μαυρίλα των τελευταίων βδομάδων.
Θα βρω ξανά το φωτεινό μου, στο υπόσχομαι.

25 comments:

  1. Αν ζητώντας την ευτυχία μας ζητάμε πολλά..τότε ζήτω που καήκαμε!
    Θα τα καταφέρεις. Γιατί το θέλεις πολύ. Κι αυτό όχι γιατί το συμπαν του Coelho θα συνωμοτήσει για να το πετύχεις ( μπορώ να σε διαβεβαιώσω πως ο νόμος του Μέρφυ είναι πολύ πιο ισχυρος! :p ) Απλά αργά ή γρήγορα ο καθένας παίρνει αυτό που του αξίζει σ'αυτή τη ζωή.. Και πιστεύω πως ο καθένας αξίζει να είναι ευτυχισμένος. Μονο που να, μερικές φορές οι ανθρωποι είναι ευτυχισμένοι κι ούτε που το καταλαβαινουν..δεν το εκτιμούν..αφήνουν την ευτυχία τους να τους γλιστρήσει μέσα απο τα χέρια..

    ReplyDelete
  2. 2 shots, σε ευχαριστώ για τα ενθαρρυντικά λόγια! Σε αυτή τη φάση τα χρειάζομαι. Ναι, σε όλους αξίζει η ευτυχία. Είναι το πιο ωραίο πράγμα που μπορεί να μας τύχει.

    ReplyDelete
  3. Τουλιππούδα μου, στέλλω σου μια τεράστια αγκαλιά. Οι Κυριακές εν μελαγχολικές που μόνες τους. Λίγο blue να είμαστε, κάμνουν μας να νιώσουμε πως επιάμε τη κατρακύλα...

    Σιγά σιγά θα έπανακτήσεις το wild/ funky side σου, no worries!

    P.S. : έχει νέο άλμπουμ η Ευσταθία? Ο νοοο. Πρέπει να το έβρω επιγόντως. You like?

    ReplyDelete
  4. Thanks roamaκι :). Είμαι πολύ blue, οπότε μπορείς να φανταστείς τι Κυριακή ήταν αυτή...θα περάσει, ελπίζω. Ναι I like τα τραγούδια της Ευσταθίας. Το καινούριο κυκλοφόρησε τέλη του περασμένου μήνα. Είναι πιο ωραίο από το προηγούμενο.

    ReplyDelete
  5. Θα τα καταφέρεις τουλίπα... "Life goes on", που λεν και οι γείτονες μου. :)

    ReplyDelete
  6. Μην είσαι σκληρη με τον εαυτό σου. Δικαιούσαι να μην είσαι καλά, για να γίνεις καλά.

    ReplyDelete
  7. Queen Elisabeth, ευχαριστώ για τη θετική ενέργεια :)

    γ.ι Ναι είναι τα 5 στάδια που πρέπει να περάσει κάποιος. Είμαι στο 1.

    ReplyDelete
  8. you are the best i ever had

    ReplyDelete
  9. Το υστερόγραφό σου σηκώνει πολλή ειρωνεία, το ξέρεις;

    Απολογείσαι για το τι νιώθεις;!

    ReplyDelete
  10. anonymous, ...


    pan, έχεις απόλυτο δίκιο!!!

    ReplyDelete
  11. Ναι, ρε Τουλίπα!
    Θα τα καταφέρεις. Και δε ζητάς πολλά.
    Να μη σπαταλιέσαι, αν δεν το θες.

    ReplyDelete
  12. Ξέρεις, diastimata, σε τέτοιες φάσεις είναι πολύ λεπτή η διαχωριστική/θολή η γραμμή μεταξύ σπαταλιέμαι και δίνω στον εαυτό μου χρόνο για να το ξεπεράσει. Ευχαριστώ όμως για τη θετική ενέργεια :)

    ReplyDelete
  13. trilian, ακριβώς αυτό. Τι άλλο να πω ρε συ; κουράστηκα να αναλύω, να σκέφτομαι, να ελπίζω. Τουλάχιστον τώρα δεν θα μπαίνω στη διαδικασία. Απλά ...

    ReplyDelete
  14. Black goes with everything.

    ReplyDelete
  15. if we are talking about clothes dearest passenger.

    ReplyDelete
  16. Μια χαρά θα τα καταφερεις άκου κει! Αλλά μη μαυρίζεις, η μιζέρια φέρνει μιζέρια!!! βάλε μουσική δυνατά πολύ δυνατά και άρχισε να χορεύεις, πριν το καταλάβεις κάποιος θα χορεύει μαζί σου!

    ReplyDelete
  17. Τουλιπ, άμα τη βρεις την άκρη, σφύρα μου κι εμένα, κι άμα τη βρω εγώ πρώτη , θα σου την πω!

    μουτς!

    ReplyDelete
  18. Το μαύρο πίστεψε με δεν ειναι επιθυμητό allitnil μου. Όσο για το χορό...τι κάνεις άμα το μυαλό σου είναι κολλημένο αλλού; Πλάκα πλάκα όμως πεθύμησα χορό και πολύ ανέμελες στιγμές ( σου έχει τύχει να μην σκέφτεσαι καθόλου έστω και για ένα βράδι μόνο;)

    november μου, δεν το ήξερα οτι βρίσκεσαι σε παρόμοια φάση. Οκ it's deal, όποια βρει πρώτη τη φόρμουλα για την ευτυχία το λέει! ματς!

    ReplyDelete
  19. θα το καταφέρεις είμαι σίγουρος αρκεί να μην το κυνηγάς απεγνωσμένα, χρειάζεται και λίγη μοναξιά να γεμίσουν οι μπαταρίες και με καλή μουσική και φίλους όλα ξεπερνιούνται και να θυμάσαι τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν τα περιμένεις απλά χρειάζεται να έχεις την οξυδέρκεια να τα δεις πριν αυτά εξαφανιστούν, από προσωπική εμπειρία, δεν περίμενα τίποτα και μου ήρθαν όλα

    ReplyDelete
  20. Λες ε; Μ άρεσε πολύ το τελευταίο που είπε για να μπορέσεις να δεις κάτι πριν εξαφανιστεί...είναι όλα θέμα λεπτών, στιγμών ακόμα...! :)

    ReplyDelete
  21. kati me diarkeia? kai oxi kalokairines ksepetes? dyskolo! fysika kai zitas polla. ta kalytera paidia ta pernun panta oi alles! den to ixeres? tyxera einai auta!

    BTW tria xronia ekanes na synel8eis?
    ki ego nomiza pws synil8a alla antamosame tyxaia prox8es sto dromo kai anapodogyrise o kosmos mu anapoda - pane 6 xronia apo ekeini tin istoria - ki omos gyrisan ola memias piso. agaliastikame, fili8ikame kai imuna teleios 'aaaaa 8elo tis palies kaleeees imeeereees pisooooooooo'.
    as to paradextume: oi megaloi erotes xeperniunte mono epifaneiaka. me tin proti eukairia xepidun sa fadasmata apo to parel8on kai ta synais8imata einai to idio dynata. e, kai meta pa8aineis ena synais8imatiko breakdown kai -as time goes by- to xepernas pali mexri na se xanaxtypisei.

    ReplyDelete
  22. Μπορεί να μην σε ξέρω αλλά ελπίζω την τελευταία σου υπόσχεση να την κάνεις πράξη και να μην μείνεις στα λόγια(Θα βρώ ξανά το φωτεινό μου).Διάβασα το κείμενο σου καί νόμιζα ότι κάποιος είναι στο μυαλό μου.Κάποιος μιλάει για εμένα καί λέει όλα όσα φοβάμαι να πώ...Τώρα για ποιό λόγο ανησυχείς δέν μπορώ να καταλάβω.Λές και σε πήραν τα χρόνια η δέν ξέρω και εγώ τι άλλο..Κοίτα γύρω σου.Τι βλέπεις?Έναν κόσμο ευτυχισμένο καί είσαι η μονη παρατονία?Δέν το νομίζω.Όλοι κάτι έχουν.Άλλοι τα κρύβουν καλά,άλλοι όχι,άλλοι ανησυχούν καί άλλοι όχι.Εγώ θα σου πρότεινα να κοιτάς να περνάς καλά καί ότι είναι να έρθει,θα έρθει.Όπως μου λέει καί η γιαγιά μου στο χωριό:Κανείς καλός δέν χάνεται παιδάκι μου.Καί κάτι τελευταίο πού δέν πρόκειται για παρηγοριά στον άρρωστο,γιατί δέν έχουμε κανέναν άρρωστο στην προκειμένη περίπτωση,ο γράφων είναι μόλις 25 με ακριβώς τα ίδια συναισθήματα καί "φοβίες-ανησυχίες"..Sorry αν σας κούρασα αλλά με "άγγιξε" πολύ αυτό που διάβασα γι αυτό και πήρα το σόβαρό μου καί έγραψα...

    ReplyDelete
  23. Μα γιατί να μην είμαι μια από τις "άλλες" keimgreek? :P.
    Ναι τρια χρόνια, από τα οποία θυμάμαι πολύ λίγα πράγματα! Εγώ πάντως αν τον ξαναδω μπροστά μου ίσως πάθω κάτι, αλλά σίγουρα δεν θα ξαναθέλω να είμαι μαζί του. Δεν πιστεύω στις δεύτερες ευκαιρίες. Καλά, δεν είναι πιο ωραίο αντί να αντιμετωπίζεις τα φαντάσματα του παρελθόντος, να ανυπομονείς για τις πραγματικότητες του παρόντος και του μέλλοντος; (είπε η φιλοσοφος!).


    Ακη, καλωσόρισες! Σοφή η γιαγιά σου, αν και ούτε και συ πας πίσω :)
    Πολύ όμορφα όλα αυτά που έγραψες. Μη χάνεσαι :))

    ReplyDelete
  24. πουλάκι μου, μην στεναχωριέσαι. όλη αυτή η μελαγχολία είναι σαν αντίδραση του οργανισμού απέναντι σε αυτό που συνέβη, θα σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις.
    λοιπόν μην βιάζεσαι, παίρνει βαθιές ανάσες και άρχισε να διακωμωδείς τα πράγματα, βοηθάει.
    και χέσε το μαλάκα

    ReplyDelete
  25. yo!reeka μου, το κακό είναι ναι βιάζομαι γενικά ( ξέρεις κάποιο που δεν βιάζεται να είναι ευτυχισμένος;). ναι ξέρω τη διαδικασία απομυθοποιησης που μου λες αλλά δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα ( αν ήταν μαλάκας θα ήταν πιο εύκολα!!). merci mon cherie :)

    ReplyDelete