Χθες το βράδι έμεινα σπίτι. Το έχω αποφασίσει. Τα Σάββατα σπίτι μου ή σε σπίτια άλλων. Δεν μπορώ πια τη μαζική έξοδο στα κλαμπ. Τις τελευταίες φορές που βγήκα έξω τέτοια μέρα, είτε που είχα σκυλοβαρεθεί ως τις 2.30 και απλά περίμενα πότε να πάω σπίτι (αν και η παρέα ήταν καλή) ή που έβγαινα στις 12 και ως τις 4 κλείνανε τα κλαμπ και μεις απλά νευριάζαμε που δεν είμαστε Αθήνα να μπορούμε να ξενυκτήσουμε (να βγούμε χαράματα από το κλαμπ, ο ήλιος να έχει μόλις βγει, η πόλη να έχει πάρει εκείνή τη μπλε-κιτρινο-πορτοκαλί απόχρωση, να πάμε για κουλούρι και πριν να πάμε σπίτι να πάρουμε τις κυριακάτικες εφημερίδες από Ομόνοια-αχ). Ενώ εδώ, σκέτη ξενερωτίλα. Τελικά οι καλύτερες μέρες για έξω είναι οι καθημερινές και η Παρασκευή αμέσως μετά τη δουλειά όπου πας σε ένα μπαράκι και πίνεις ως τις 12-1.
Ψες που λέτε ξανακύρωσα έξοδο και άπλωσα στον καναπέ.
Έβαλα στο dvd, την "Καυτή Σάρκα" του Αλμοδοβάρ, μια από τις 2-3 ταινίες του που δεν είχα δει. Ο αγαπημένος μου Javier Bardem έπαιζε μέσα άλλα και ένα κουκλί, τον οποίο πρώτη φορά βλέπω σε ταινία του Αλμοδοβάρ. Δείτε την! Α, και μια και μιλάμε για φιλμ, το περασμένο σ/κ είδα το "Marie Antoinette" της Κόπολα. Πλάκα είχε και το soundtrack ήταν σούπερ.
Στο θέμα μας. Αυτά τα πρέπει δεν είναι εκνευριστικά; "Πρέπει να βγαίνεις Σάββατο βράδι" ή "Πρέπει να κυκλοφορείς για να βρεις γκόμενο" (μετά την τραυματική εμπειρία του "perhaps γκόμενου", ποσώς με ενδιαφέρει να πηγαίνω για γκόμενο-hunting αυτή την περίοδο).
Μόνο εγώ το βλέπω έτσι το θέμα; Δεν ξέρω αν οφείλεται και στη φάση που περνώ τώρα που απλά αυτή η πόλη και αυτή η χώρα δεν μου προσφέρουν κάτι. Ή δεν ξέρω αν οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχει ταξιδάκι σε τρεις βδομάδες και θέλω να φυλάξω την ενέργεια μου για εκεί.
Τι λέτε; Να συνεχίσω τις προσπάθειες εναρμόνισης με τους υπόλοιπους ή να πάρω την απόφαση ότι τελικά Fitting in is just not my thing;
Πάντως το Σάββατο δεν είναι η αγαπημένη μου μέρα. Μηδένισα τελείως το θέμα ε;
Από την άλλη όμως έχω αποφασίσει πως θα κάνω καινούρια πράγματα. Έτσι τις υπόλοιπες μέρες όπου χαρά η τουλίπα πρώτη! Για παράδειγμα, έχω πάει σε συναυλίες (από Μπλε μέχρι Αρλέτα!), σε beach party (πριν 2 μέρες -ψοφήσαμε αλλά κάναμε τον απίστευτο χορό πάνω στην άμμο), ακόμα και σε γήπεδο να δω ντέρμπι (ναι εγώ!). Anything που να είναι διαφορετικό και όχι μια από τα ίδια! Απλά για να μην νιώθω πως περνά η ζωή μου και γω δεν είμαι παρούσα.
Και σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη γιατί θα πάω στο σπίτι ενός καινούριου φίλου, στην παλιά Λευκωσία, να καθίσουμε στην βεράντα με τα λουλουδάκια, να πιούμε το φραπέ μας και να μιλήσουμε για διαλογισμό (αυτός δηλαδή, εγώ ως τη yoga έχω φτάσει και αυτή ξώφαλτσα).
Καλό υπόλοιπο Σ/Κ και καλή βδομάδα!
Το τραγουδάκι είναι από το soundtrack της "Marie Antoinette". Enjoy!
Ψες που λέτε ξανακύρωσα έξοδο και άπλωσα στον καναπέ.
Έβαλα στο dvd, την "Καυτή Σάρκα" του Αλμοδοβάρ, μια από τις 2-3 ταινίες του που δεν είχα δει. Ο αγαπημένος μου Javier Bardem έπαιζε μέσα άλλα και ένα κουκλί, τον οποίο πρώτη φορά βλέπω σε ταινία του Αλμοδοβάρ. Δείτε την! Α, και μια και μιλάμε για φιλμ, το περασμένο σ/κ είδα το "Marie Antoinette" της Κόπολα. Πλάκα είχε και το soundtrack ήταν σούπερ.
Στο θέμα μας. Αυτά τα πρέπει δεν είναι εκνευριστικά; "Πρέπει να βγαίνεις Σάββατο βράδι" ή "Πρέπει να κυκλοφορείς για να βρεις γκόμενο" (μετά την τραυματική εμπειρία του "perhaps γκόμενου", ποσώς με ενδιαφέρει να πηγαίνω για γκόμενο-hunting αυτή την περίοδο).
Μόνο εγώ το βλέπω έτσι το θέμα; Δεν ξέρω αν οφείλεται και στη φάση που περνώ τώρα που απλά αυτή η πόλη και αυτή η χώρα δεν μου προσφέρουν κάτι. Ή δεν ξέρω αν οφείλεται στο γεγονός ότι υπάρχει ταξιδάκι σε τρεις βδομάδες και θέλω να φυλάξω την ενέργεια μου για εκεί.
Τι λέτε; Να συνεχίσω τις προσπάθειες εναρμόνισης με τους υπόλοιπους ή να πάρω την απόφαση ότι τελικά Fitting in is just not my thing;
Πάντως το Σάββατο δεν είναι η αγαπημένη μου μέρα. Μηδένισα τελείως το θέμα ε;
Από την άλλη όμως έχω αποφασίσει πως θα κάνω καινούρια πράγματα. Έτσι τις υπόλοιπες μέρες όπου χαρά η τουλίπα πρώτη! Για παράδειγμα, έχω πάει σε συναυλίες (από Μπλε μέχρι Αρλέτα!), σε beach party (πριν 2 μέρες -ψοφήσαμε αλλά κάναμε τον απίστευτο χορό πάνω στην άμμο), ακόμα και σε γήπεδο να δω ντέρμπι (ναι εγώ!). Anything που να είναι διαφορετικό και όχι μια από τα ίδια! Απλά για να μην νιώθω πως περνά η ζωή μου και γω δεν είμαι παρούσα.
Και σήμερα είμαι πολύ χαρούμενη γιατί θα πάω στο σπίτι ενός καινούριου φίλου, στην παλιά Λευκωσία, να καθίσουμε στην βεράντα με τα λουλουδάκια, να πιούμε το φραπέ μας και να μιλήσουμε για διαλογισμό (αυτός δηλαδή, εγώ ως τη yoga έχω φτάσει και αυτή ξώφαλτσα).
Καλό υπόλοιπο Σ/Κ και καλή βδομάδα!
Το τραγουδάκι είναι από το soundtrack της "Marie Antoinette". Enjoy!
the melody of a fallen tree by Windsor for the deby |
Ουφ ευτύχως δεν είμαι μόνη. Παρόμοια κατάσταση περνώ και εγώ. Βαρίεμαι να βγαίνω τα Σαββατόβραδα και να κολλάω σαν βδέλα, ανάμεσα σε κόσμο που σούζεται και λικνίζεται, να ξυπνάω την επομένη με πονοκέφαλο και να θέλω ένα κουτάκι πανατόλ.
ReplyDeleteΤελικά η καλύτερες στιγμές κρύβονται σε σπιτικές συναντήσεις με φίλους με τα επιτραπέζια απλωμένα στα τραπέζια και πολύ γέλιο.
Τουλίπα μου λες να μεγαλώνουμε απότομα;
Το Σάββατο βράδυ είναι λογικό να είναι μαζικό. Αν μπορείς να το αποφύγεις τότε τέλεια. Προσωπικά δεν έχω πρόγραμμα οπότε καταλαβαίνω ότι είναι σάββατο αφού έχω βγει :p
ReplyDeleteΚι εγώ βαριέμαι να βγαίνω Σάββατο βράδυ. Προτιμώ Παρασκευή ή Κυριακή, πάντως όχι Σάββατο ...
ReplyDeleteΜια χαρά Κυριακή, μού ακούγεται αυτό. Στο Ελλάντα δε θα προβληθεί αυτή η ταινία :(
ReplyDeleteΜια χαρά μου ακούγεσαι! Ποιός ο λόγος να κάνεις ότι κάνουν ΟΛΟΙ; Το ζητούμενο είναι να κάνεις ό,τι σε ευχαριστεί!
ReplyDeleteΚαλημέρα και καλή βδομάδα παίδες.
ReplyDelete@evita Δεν ξέρω αν είναι θέμα ηλικίας ή αν μεγαλώνουμε απότομα. Μακάρι να ήταν τόσο απλή η απάντηση! Πάντως εμένα δεν με χαλά τόσο το κουτί το παναντόλ όσο το ποδοπάτημα και τα τακούνια όλο το βράδι στο zoo!
@lexx Το καλύτερο κάνεις, να μην έχεις πρόγραμμα trust me!
@Queen Παρασκευή δαγκωτό παιδί μου! Η Κυριακή μ αρέσει για σινεμά ή για καφέ (όχι στα κεντρικά φυσικά)
@att να πάρεις την ταινία σε dvd και να τη δεις. ούτε και δω προβλήθηκε σε σινεμά. Ναι η Κυριακή ήταν μια χαρά τελικά. Με προβληματίζει όμως αυτή η "ηθελημένη απομόνωση" μου τα τελευταία Σάββατα...
@an-lu Είναι τελικά πολύ μεγάλη μαγκιά το να καταφέρνεις να πηγαίνεις κόντρα στα "πρέπει".Χρειάζεται πολύ θάρρος, κάτι που ομολογώ πως δεν διαθέτω σε αρκετές ποσότητες τα τελευταία χρόνια...
Εγώ πάλι, από πάντα βαριόμουνα να βγαίνω σαββατοβραδο. Την πολυκοσμία δεν την αντέχω με τίποτα. Το δε clubbing, ούτε στα 20 μου δεν το επέλεγα.
ReplyDelete..βέβαια βρε συ τουλιπάκι.. όπως σε ακούω γενικώς.. κάνεις περίπου 2423 πράματα σ'αυτό το νησί (στο νησάκι που λες πως δεν αντέχεις).. και τα 2423 αυτά πράματα είναι όλα επιλογές που πιθανώς να μην μπορούσες να έχεις μαζεμένες όπουδήποτε αλλού.. εμένα μ'αρέσει το lifestyle σου πάντως :)
by the way.. δεν ξέρω αν είναι μεγάλη μαγκιά να πηγαίνεις κόντρα στα 'πρέπει'. ξέρω μονο πως τα 'πρέπει' είναι μόνο στο μιαλό και το πόσο μεγάλα είναι (για να ξέρουμε και πόσο κόντρα πρέπει να τους πάμε δηλαδή) εμείς το καθορίζουμε :))) ..δηλαδή το δικό μου κόντρα μπορεί να είναι πιο μεγάλο ή πιο μικρό απ'το δικό σου ..ενώ στην πραγματικότητα να είναι το ίδιο ακριβώς :))))))
ReplyDeleteloipon prepei na mazeytoyme gia tabernosynaksh (kserw ena apsogo taberneio sxedon dipla apo to red), kai meta to fai na liwsoume stous kanapedes ths new division (h sto mparaki katw apo thn oktana)
ReplyDeleteκάτσε βρε πουλάκι μου αφού καλά περνάς και χωρίς τα Σάββατα τι σε νοιάζει και αν ξεφεύγεις απο τα καθιερωμένα; (που κανονικά να χαίρεσαι θα έπρεπε εδώ που τα λέμε... δεν βλέπεις κάθε μέρα ντέρμπι χιχι)
ReplyDeleteΚαλημέρα boys and girls
ReplyDelete@mary τελικά ειναι όλα όντως μέσα στο μυαλό. σκεφτόμουνα τη κουβέντα που είπες για τα 2423 πραματα...ίσως έχεις δίκιο. από την άλλη εξαρτάται και τι ψάχνει ο καθένας. μπορεί τα 1-2 μόνο που κάνεις να είναι εκεινα που ακριβώς θες και τα 2423 εκείνα που απλά γεμίζουν όπως να ναι τα κενά.
@zappa προτιμώ new!
@trilian έχω κολλήματα λέμε! :)