Friday, November 03, 2006

Άσε με να ρισκάρω!

Διακόπτω το υπέροχο state of mind στο οποίο βρίσκομαι ( ή μάλλον βρισκόμουνα ως μια βδομάδα πριν) αναγκαστικά. ( Όχι krot μην χαίρεσαι, θα επανέλθω στο NY state μου).
Εδώ και μερικές μέρες ζω τη φάση του "να ρισκάρω ή να μην ρισκάρω". Βλέπεις, είχα μια πρόταση για δουλειά. Μετά από κάτι χρονάκια στην υφιστάμενη, άρχισα να βαριέμαι και να επαναλαμβάνομαι ( τι είναι χειρότερο η επανάληψη ή του να μην συμβαίνει τίποτα;). και έτσι όπως ήμουν στην κοσμάρα μου και σκεφτόμουνα την πιο όμορφη πόλη του κόσμου και έβλεπα τις βαλίτσες στο σαλόνι μου ( ακόμα εκεί είναι-αρνούμαι να τις μετακινήσω), μου λθε η πρόταση. Το σκέφτηκα, το ξανασκέφτηκα. Ήταν καθαρά θέμα πιο "ποιοτικής" φάσης στη δουλειά. Και αποδέκτηκα.
Το αποτέλεσμα, για τέσσερις συνεχόμενες μέρες να δέχομαι πιέσεις από το διευθυντή μου ( και τον ιδιοκτήτη της εταιρείας) να μην φύγω. Ξέρεις τι σημαίνει να θες να παραιτηθείς και να μην μπορείς; Τους το πα, δεν το καταλαβανε, τους το έγραψα, τίποτα. Ως και sms τους έστειλα. Σήμερα επιτέλους το εμπεδώσανε.Όμως από όλη αυτή την κατάσταση, εγώ βγήκα κάπως διαλυμένη. Γιατί ναι ρε φίλε, δεν με αφήνεις να φύγω, αλλά με σκέφτηκες που έπαθα μια καταθλιψούλα και δεν βγαίνω από σπίτι; Δεν με σκέφτηκες που πάω σπίτι μου το βράδυ μετά τη δουλειά και νιώθω ότι έχουν περάσει χρόνια από το πρωί που έφυγα;
Και όλα αυτά γιατί είπα και εγώ να πάρω ένα ρίσκο. Να ανέβει λίγο η αδρεναλίνη μου. Να ανεβάσω λίγο τον προσωπικό μου πήχη. Να μπώ (για άλλη μια φορά) στα βαθιά.
Τόσο παράξενο είναι ε; Ε;

16 comments:

  1. Καθόλου παράξενο δεν είναι!Καλές επιτυχίες και μην ξεχνάς ότι όποιος ρισκάρει κερδίζει!!!

    φιλιά πολλά

    ReplyDelete
  2. καλή αρχή ξαδέρφη!
    όοοοολα για καλό γίνονται βρε!
    θα ανοίξει και ο κοινωνικός σου κύκλος... θα τους σπάσει και ο τσαμπουκάς... θα , θα , θα ,
    άντε μην τα λέω και συγκινούμαι...
    Cosmo δεν μας βλέπω να πίνουμε τώρα κοντά αλλά χαλάλι!

    ReplyDelete
  3. Η ζωή χωρίς ρίσκο είναι φαγητό χωρίς αλάτι...;)

    ReplyDelete
  4. @giramondo μακαρι μακαρι!
    @ξαδερφη η ώρα του Cosmo δεν είναι μακριά!
    @μορφέας βεβαια βεβαια!!

    ReplyDelete
  5. μπράβο τουλιπάκι :)
    μόνο οι αλλαγές μας πάνε πιο πέρα :)

    καλή δουλειά!!!

    ReplyDelete
  6. Λουλουδάκι μας, χρειάζεσαι το κατάλληλο περιβάλλον για ν' ανθίσεις! 'Αφησε πίσω ό,τι σε δεσμεύει και κάνε ό,τι καλύτερο! Είμαι σίγουρη ότι θα σκίσεις.

    ReplyDelete
  7. τουλιπάκι μου καλό και πολυδημοσιευμένο :)

    πολύ ωραίο και πάλι το σημερινό σου κομμάτι περι blogging στο ΥΓ.

    το βρήκα άκρως παράξενο και ταυτόχρονα φοβερά ενδιαφέρον το να διαβάζω στο κυριακάτικο πρόγευμα στης μαμμάς, ένα ΥΓ αφιερωμένο στο bloggoχώρο :)

    εκτός θέματος είμαι βέβαια..
    καλό βράδάκι :)

    ReplyDelete
  8. @mary :) σε ευχαριστώ πολύ γλυκιά μου mary. Πάντως θα ήταν ενδιαφέρον να δεις πως οι αναγνώστες βλέπουν αυτό το θέμα, γιατί εμάς όλα αυτά τα περί blogging, μας είναι οικεία. Μου αρεσε πολυ το κειμενο του oldboy και του Πιτσιρίκου!
    @att μου...πολυ θετική η ενεργεια σου :)

    ReplyDelete
  9. Θα σου θυμίσω κάτι που σου άρεσε όταν το διάβασες... Ακολούθησε το όνειρο σου και να ξέρεις ότι θα ανταμειφθείς όχι από το αποτέλεσμα αλλά μέσα από την πορεία για να το πετύχεις...
    Καλή επιτυχία!

    ReplyDelete
  10. Καλη αρχή, μη μασάς! Εμένα μου σκίζανε τις παραιτήσεις, μετά έφυγα και με είχαν βάλει σε άδεια, τόσο σίγουροι ήταν ότι θα γυρίσω. Έφυγα και δεν το μετάνιωσα στιγμή.

    Break a leg! Ε ψιτ, όχι κυριολεκτικά, έτσι?
    Σμακ!

    ReplyDelete
  11. @oneiroghteuths σωστο, πολύ σωστό!
    @nyktipolos ωσπου να ελθει εκείνη η μέρα...έχουμε και ένα μηνα!!
    @argyrenia α τους ίδους εργοδότες έχουμε;;

    ReplyDelete
  12. Είχα καιρο να μπω στο βλογάκι σου...Ηλπιζα ότι θα επερχόταν μια αλλαγή...Μια μετατώπιση εγκεφάλου...Ενα ζητημα σπλήνας τελος παντων!!!

    Αλλα φευ!..."Τι'χες Γιαννη, τι'χα παντα","Τα ίδια Παντελακι μου, τα ίδια Παντελη μου" κτλ

    Βρε! Αλλοι πανε στην αλλη ακρη της γης (ή της Ελλαδας) για μια νεα αρχη!!!

    Ξε-κολλα, ξε-κουνησου, Ξε-κινα με το Δεξιό Πουδαρ'!!!
    :-)))

    ReplyDelete
  13. african...καλα γι αυτο το λογο ξέχασες το αγαπημενο σου κήπο και blog μου;; Δεν το ξερα να παω μετανάστρια στην Αμερική σαν τις Νύφες του Βούλγαρη για να μην μου φωνάζεις ότι δεν κανω βημα!!

    ReplyDelete
  14. ααααααα να κι άλλη για αμερική!!! μετά την ηλέκτρα από εδώ από το γραφείο, νά σου και εσύ να κυνηγάς το όνειρο στη νέα υόρκη. ζηλεύω. ζηλεύω. ζηλεύω.

    ReplyDelete
  15. gel δεν θα παω ω ω ω ω ω :(
    τυχερή η ηλέκτρα πάντως ( σου στέλνει τα νέα της, πως τα βρίσκει εκει;)

    ReplyDelete