Δεν έχω ιδέα!

Εδώ και αρκετές μέρες δεν έχω την παραμικρή ιδέα για το τι θα γράψω στο blog μου.
Και οι λόγοι είναι οι εξής:
1. Δεν διαβάζω εφημερίδα, δεν βλέπω τηλεόραση ( μονο αμερικάνικες σειρές στο dvd), δεν ακούω ειδήσεις στο ραδιόφωνο, εν ολίγοις δεν έχω ιδέα για το τι συμβαίνει γύρω μου. Μαθαίνω όμως κάποια πράγματα όταν συζητάνε οι φίλοι μου τα της επικαιρότητας και αναγκαστικά τους ακούω (φυσικά μετά από 5 λεπτά συζήτησης, αφαιρούμαι και κοιτάζω το ταβάνι του cafe, τον τύπο στο διπλανό τραπέζι, τον τύπο στο παραδίπλα τραπέζι ή ακόμα διαβάζω περιοδικά με αποτέλεσμα οι φίλοι μου να με αποκαλούν "απρόθυμη"!).
2. Τα δε περιοδικά που διαβάζω δεν με ενημερώνουν για την επικαιρότητα της χώρας μου. Γιατί τώρα πόσο χρήσιμα να είναι το Vanity Fair και το Conde Nast Traveller εδώ που ζω;
3. Τα πράγματα που συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό στη ζωή μου, ειδικά όσο αφορά το θέμα της δουλειάς, αν κάτσω να τα γράψω, πρώτον θα γεμίσουμε post και δεύτερο θα είναι σαν να περιγράφω σκηνή τρόμου και δεν πρόκειται να το κάνω αυτό και να επηρεάσω την αύρα του blog μου.
4. Δεν είμαι ρομαντική ( ποτέ δεν ήμουνα) για να γράφω ωραία λόγια και να περιγράφω όμορφες εικόνες. Δεν με ενοχλεί όμως να τα διαβάζω σε άλλα blog ( αν και δυσκολεύομαι να τα σχολιάσω).
5. Δεν κάνω όνειρα για το μέλλον μου οπότε δεν μπορώ να κάτσω να γράψω γι αυτά. Γιατί; Γιατί έτσι, γιατί περνώ τη φάση που είμαι "αλλού", σε χώρες που δεν με βλέπω να πηγαίνω στο άμεσο μέλλον.
6. Ο Νιόβρης ποτέ δεν ήταν μήνας ενδιαφέροντος. Το πολύ πολύ να αρχίσουν δειλά δειλά οι πρώτες κουβέντες για τα Χριστούγεννα και το μονο ενδιαφέρον που βρίσκω σε αυτό είναι να σκέφτομαι που θα πάω και να προγραμματίσω έγκαιρα ( από τα λίγα πράγματα που είμαι εξαιρετικά τυπική) καμιά μέρα άδεια.
7. Ακούω πάρα πολλή μουσική τώρα τελευταία αλλά δεν νομίζω να ενδιαφέρει κανένα η γνώμη μου για το τελευταίο cd των Scissor Sisters ( σούπερ για χορό!) ή για την πορεία της δουλειάς της Νικολακοπούλου ( η αλήθεια είναι ότι παράγινε "εγκεφαλική") .

8. Δεν μου πάει να γράφω "σοβαρά" post, οπότε άμα η διάθεση μου είναι χάλια ( το σύνδρομου του χειμώνα-που είσαι ήλιε μου, παραλία μου;) αντιλαμβάνεστε ότι τηρώ σιγή ιχθύος. Και απλά περιμένω στωικά τη στιγμή που θα γίνει κάτι και θα μου ανεβάσει τη διάθεση ώστε να μπορώ να γράψω. Καθόλου παραγωγικό το ξέρω.

9. Δεν μου πάει να γράφω "μινιμαλιστικά" post του τύπου μια φωτογραφία και μια φράση ή δύο φράσεις και τελεία. (Τα post για τη Νέα Υόρκη ήταν εξαίρεση)

10. Δέκατο λόγο γιατί αδυνατώ να γράψω; Δεν έχω ιδέα!