Το Μανχάταν όμως δεν είναι οι μόνο οι ουρανοξύστες. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι ότι μέσα σε ένα τόσο μικρό νησάκι ( το Μανχάταν έχει πλάτος 3χλμ και μήκος 12χλμ) υπάρχουν τόσες διαφορετικές γειτονιές. Καθώς περπατάς δηλαδή, ανάμεσα στους καπιταλιστικούς ουρανοξύστες, στρίβεις στη γωνιά και αντικρίζεις, μια γειτονιά! Τη δεύτερη μέρα που λες...
Περπάτησα δίπλα από "χαμηλά" κτίρια με εξωτερικές σκάλες, συνάντησα τη Φίμπι στο δρόμο να παίζει κιθάρα, χαιρέτησα τη Κάρι μέσα από το παράθυρο του deli Dean Deluca στην West Broadway και προχωρώντας, λιγο πιο κάτω
σταμάτησα στο 2ο παλαιότερο εστιατόριο του Μανχάταν το Fanelli΄s το οποίο όπως λέει και στο Time Out, κάνει τα καλύτερα burger της πόλης.
Φυσικά την επόμενη φορά που πήγα SoHo ( που δεν άργησε) δεν μπορούσα να μην περάσω απο το αγαπημένο στέκι των SoHo-maniacs, το Balthazar.
και συνέχισα τη βόλτα μου ανάμεσα στο πλήθος σε μια από τις πιο όμορφες περιοχές της πόλης.
H Κυριακή με βρήκε σε ένα γαλλικό cafe στο West Village. Έξω έβρεχε, τα παράθυρα ήταν μεγάλα, στα μεγάφωνα Edith Piaf, παράγγειλα ένα cafe au lait, διαβαζα Sunday Times, πότε πότε κοίταζα έξω, έβλεπα τα yellow cabs να περνούν. Ήμουν ευτυχισμένη.
Neon lights, agent provacateur, σκάλα πυροσβεστική. This, my friends is Soho!
Μια πολύ τζαζ εικόνα.
Freedom of expression and Art; Art κατάστημα στη Greene Street.
Η άλλη πλευρά του Μανχάταν.
To be continued...
και τώρα που τα διαβάζω όλα αυτά και θέλω να πάω κι εγώ εκεί τι θα γίνει;! ε;!
ReplyDeleteΑυτό μου αρέσει περισσότεροοοοοοο... Τί μας κάνεις πρωί - πρωί! Πόσο όμορφο ταξίδι! φιλιά!
ReplyDeleteαυτες είναι εικόνες! wow!
ReplyDeleteΚαι έπονται και άλλες κορίτσια!
ReplyDeleteΖήλεψα
ReplyDeleteΟι φωτογραφίες από την παλιά μου γειτονιά είναι ακόμα καλύτερες από τις προηγούμενες. Αυτή τη γωνιά της Ν.Υ. την αγαπάω κι εγώ...
ReplyDelete(Βεβαια εγώ αγαπούσα εκείνη τη Ν.Υ. που έγραφε στους τοίχους US OUT OF NEW YORK!)
P.S. Και τι πρόβλημα έχεις εσύ με τα πάλκα?
* U.S. = UNITED STATES (για να καταλαβαινόμαστε)
ReplyDelete@alitovios τωρα που τις βλεπω και εγώ....ζηλεύω πολύ
ReplyDelete@nyktipolos τεχνικα ειναι καλυτερες ή επειδη σου θυμίζουν την παλια σου γειτουνια ( αθεοφοβε εμενες σοχο...θα κλαψω).
χα χα τα παλκα τα τελευταία χρόνια δεν τα αντέχω!
Πωωωωωω...Επίτηδες το κάνεις; :P Αναμένω τη συνέχεια με ανυπομονησία!
ReplyDeleteΕίναι πιο προσωπικές... Τεχνικά και οι πρώτες και αυτές είναι καλές. Αυτές όμως έχουν πιο πολύ το στίγμα σου. Έτσι τις αντιλαμβάνομαι εγώ δλδ.
ReplyDeleteΜας έχεις μαγέψει πια!
ReplyDelete@nyktipolos την πρωτη μου εκθεση φωτογραφιας θα στην αφιερωσω. και σιγουρα το Σοχο βγαζει πιο προσωπική ματιά ( αν σ αρεσει)
ReplyDelete@alltnil εγω μαγεύομαι από τα σχόλιά σας :)
Ζηλεύουμε και απολαμβάνουμε. πολύ ωραίο οδοιπορικό...
ReplyDeleteJohny B. good Χαιρομαι πολυ που μπορώ και τα μοιράζομαι μαζί σας. Ταυτόχρονα επανέρχονται οι εικόνες στο μυαλό μου.
ReplyDeleteΑπλά ζηλεύω! Δεν λέω τίποτα άλλο.
ReplyDeleteτι καλά, τι καλά!!
ReplyDeleteθα πρωτοτυπήσω πάλι...
ReplyDeleteδεν ζηλεύω
δεν ζηλεύω
δεν ζηλεύω
Ωραία μας ταξιδεύεις...
ReplyDeleteΝα σου πω, η Νέα Υόρκη του Γούντυ Άλεν υπάρχει?
ΣΜΑΚ!
@lexx τι να πεις και εσυ. εδω, εγώ και έμεινα άφωνη όταν ήμουν εκει.
ReplyDelete@enteka εχει και αλλο!
@ξαδερφη χαιρομαι που εχεις σταθερες αξίες!
@argyrenia ναι υπάρχει. Όταν είσαι κάτω από τη γέφυρα του Μπρούκλυν και κάθεσαι στο παγκάκι, στο Σέντραλ Πάρκ, περνώντας από το Chelsea Hotel.
εγώ δλδ που δεν ζηλευω ειμαι ηλίθια; Μπορεί. Επίσης, το δευτερο σετακι φωτος μακραν καλυτερο από το πρώτο!! αντε, αντε, βγες από το NY state of mind και πες μας και τι ετρωγες εκει περα!!! :ΡΡΡΡ
ReplyDelete@krot δεν βγαινω δεν βγαινω! και δεν έβγαλα φωτο όλα όσα έφαγα γιατί δεν έχει τόσο capacity η φωτο μου!
ReplyDelete