On dating.

Θα έλεγε κανείς πως μετά από τόσα χρόνια πρώτων ραντεβών, πρώτων γνωριμιών, πρώτων ποτών, πρώτων κουβέντων, θα καταλάβαινα αν παίζει κάτι με τον τύπο απέναντι.

Και όμως.

Εγώ η τουλίπα, που κατά τα άλλα έχω 6η αίσθηση - λέμε τώρα- , που το ένστικτό μου πολλές φορές βγαίνει σωστό, στα ερωτικά μου είμαι σκράπας. Δεν έχεις ξανασυναντήσει πιο αλλού ξημερωμένο άνθρωπο στα ερωτικά του. 

Θα ήθελα να γράψω για τα "αποτυχημένα"μου ραντεβού, όπως υποσχέθηκα αλλα τελικά, τι είναι αποτυχημένο και τι πετυχημένο; Ιδού 2 παραδείγματα. Το αποτέλεσμα είναι κάπως παρόμοιο. Ή μήπως δεν είναι; Η αποφαση δική σου.

1ο σενάριο

Γνωρίζεστε μόνο διαδικτυακά. Ο τύπος είναι αμήχανος. Το ίδιο και εσύ. Δίνετε ραντεβού σε ένα ουδέτερο χώρο, με κόσμο ώστε να μην υπάρχει αμηχανία. Είναι χαμογελαστός, το ίδιο και εσύ. Δεν υπάρχει ιδιαίτερη σωματική επικονωνία, δεν ακουμπούν χέρια, πόδια, ούτε καν κατά λάθος. Ρωτάς πράγματα για να αποκτήσετε κοινό έδαφος, ξέρεις χόμπι κλπ.. Ειναι ντροπαλός, άρα είναι λογικό. Απαντά, με λίγα λόγια. Προσπαθείς να είσαι ευχάριστη και φιλική για να μην τον τρομάξεις. Αλλά δεν πολύπάει η φάση, γιατί αν και έχετε κάποια κοινά επί της ουσίας κάπως νιώθεις πως δεν σε αφορούν αυτά που σου είπε. Περνάτε μαζί περίπου 2 ώρες. Η αλήθεια είναι πως θα ήθελες να πας σπίτι, στο κρεβάτι, μόνη σου με το Netflix. Βγαίνετε από το μπαρ, σε κοιτάει γιατί δεν ξέρει πως θα αποχαιρετιστείτε και αν θα υπάρξει δεύτερο ραντεβού. Οπότε εσύ συνειδητά, κάνεις είτε χειραψία (σαν να είσαι υπουργός) είτε κρατάς λίγη απόσταση και αποχαιρετάς χαμογελαστά χωρίς να λες κάτι άλλο. Φεύγεις.

2ο σενάριο

Γνωρίζεστε 3-4 χρόνια ήδη από κοινούς φίλους. Τον συμπαθείς, αλλά δεν είχατε ποτέ ιδιαίτερη επικοινωνία εκτός από κάποια social media σχόλια. Ξαφνικά αρχίζετε και μιλάτε. Βρίσκετε κοινά, η κουβέντα κάθε φορά μπορεί να πάει από μισή ώρα μέχρι 2-3 ώρες. Είναι ωραία. Κανονίζετε μετά από ένα μήνα να συναντηθείτε. Σε ένα κοινό χώρο, που αγαπάτε και οι δύο. Δεν είναι ραντεβού γιατί μπορεί να είστε απλά φίλοι (σωστά;). Κάθεστε στο μπαρ, αμήχανα. Αρχίζετε μιλάτε, στην αρχή δειλά όμως μετά από 1 ποτό ψιλοχαλαρώνετε. Τυχαία αγγίζετε τα πόδια σας, ίσως τα χέρια σας. Είναι άνετος μαζί σου. Εσύ είσαι προσεκτική. Στην τελική, ξέρεις ότι του αρέσει η προσωπικότητα σου αλλά δεν ξέρεις αν του αρέσεις ερωτικά. Ούτε συ ξέρεις τι θες έτσι κι αλλιώς. Είσαι προσεκτική, ίσως όχι τόσο χαλαρή όσο θα ήθελες. Στο 2ο ποτό, παίρνεις θάρρος και τυχαία αγγίζεις ένα γόνατο, ρίχνεις ένα έντονο βλέμμα που πάει άντε το πολύ 3 δευτερόλεπτα. Η ώρα περνάει, μιλάτε για πολλά θέματα, κάποια πολύ προσωπικά. Περνάτε 5 ώρες μαζί. Ακόμα δεν ξέρεις αν ήταν απλά μια καλή παρέα ή αν υπάρχει κάτι. Βγαίνετε έξω. Πρέπει να αποχαιρετιστείτε αφού ήρθατε με διαφορετικά αυτοκίνητα. Κάνεις ένα βήμα μπροστά, σκύβει σε φιλάει στο μάγουλο. Τον αγκαλιάζεις απλά. Αμηχανία. Φεύγεις.