Thursday, December 28, 2017

Τέσσερις μέρες πριν

Πώς ήταν το 2017;
Ακόμα μια ανακατωμένη και δύσκολη χρονιά. Και κουραστική και με πολλές ώρες δουλειές και πολλές φορές με εμένα να κοιτώ το κενό και να σκέφτομαι "υπάρχει Θεός γιατί κάτι παίζει με την υπομονή και την αντοχή μου".
Φυσικά θα πει κάποιος πως το 2016 ήταν επίσης μια μαλακία και μισή. Μπορεί και να ήταν. Ήταν σίγουρα πιο αδιάφορο. Και αυτό κάνει το 2017 συγκριτικά, καλύτερο.
Δεν θυμάμαι πολλά πράγματα πια. Έχω σβήσει πολλές εικόνες, αναμνήσεις από το μυαλό μου και τις έχω γεμίσει με πράγματα της καθημερινότητας, της δουλειάς μου που εμένα μου είναι χρήσιμα.
Μπορεί να το κάνεις και εσύ αυτό. Καμιά φορά όμως δεν σκέφτεσαι, πως είναι κρίμα που σβήνονται εικόνες, που πολλές φορές μπορεί να είναι και πιο ανέμελες, ενός άλλου εαυτού;

Καταλαβαίνεις πως έχω μπει σε mode απολογισμού.
Μπήκα λίγο στα blog που έχω στη λίστα μου. Είδα κόσμο να έχει παιδάκια, να κάνει δεύτερα, να έχει αλλάξει χώρα κλπ.
Τα δικά μου νέα είναι κατά βάση νέα δουλειάς, καριέρας, ότι και αν είναι αυτό.
Νέα που κυλούν τόσο γρήγορα , που πλέον τα λέω σε φίλους που έχω καθημερινή επαφή γιατί μετά βαριέμαι να αρχίσω να μιλάω και να μονολογώ όταν με ρωτάνε "πώς πάει η δουλειά;". Και αρχίζω και μιλώ, και μιλώ και μιλώ και μετά κλείνω με τη φράση " σόρι, απλά με πορώνει αυτό που κάνω".
Και απλά μετά μιλάμε για θέματα που καταλαβαίνουμε όλοι.

Φυσικά αν θέλει κάποιος να σκάσω το μόνο που έχει να κάνει ειναι να με ρωτήσει "τουλίπα πότε θα κάνεις χώρο για κάποιο στο ζωή σου;"
Και καθώς φαντάζομαι την ερωτική μου ζωή να μεταμορφώνεται σε ένα γκαράζ και ο γκόμενος/σύντροφος/σύζυγος/ κλπ. να είναι on wheels ( χμ τι μοντέλο θα ήταν), περνά η ώρα και αυτός που με ρώτησε, αλλάζει ερώτηση.
Γιατί τί μπορείς να πεις; Κατά καιρούς φυσικά λέω τα εξής
α) Πότε θα κάνω χώρο; Ε, να εδώ εχω 10 στη σειρά που με περιμένουν να διαλέξω.
β) Η Κύπρος είναι μικρή, το ποσοστό single ειναι ελαχιστο. Δεν είμαστε δα και Μανχάταν.
γ) Καλά που μου το είπες, να το γράψω στη λίστα To Do στο moleskin μου.

Ξέρεις τι θέλω για το 2018; Λίγο όνειρο, έτσι λίγο ρομάντζο, γιατί όχι; Και πιο θετική διάθεση και λιγότερη μιζέρια. Έτσι βρε παιδί μου, για το κινηματογραφικό της υπόθεσης.

Χ,
UT

6 comments:

  1. Σου το εύχομαι!

    ReplyDelete
  2. Ναι, δεν έχω πιο εκνευριστική ερώτηση. Αυτό και το "γιατί δεν τα φτιάζνεις με τον τάδε;" λες και είναι απόφαση, απλά. :p
    Κατά τα άλλα και τα δικά μου νέα λίγο πολύ νέα δουλειάς είναι. Νομίζω ότι είναι και φάση ηλικίας κάπως.. Θα δείξει. Προς το παρόν είμαστε καλά, και αυτό έχει σημασία!
    Καλά να μας μπει το 2018, καλή μου! Σε φιλώ!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δεν ειναι φαση ηλικιας, ειναι φαση...φαση ζωης ρε παιδι μου. Τωρα τυχαινει αυτο. Σε καποια φαση θα τυχει το γκομενικο. Σε καποια αλλη φαση θα τυχει, ξερω και γω, ισως το "οικογενειακο".
      Ναι ειμαστε καλα. Σε φιλω και καλη χρονια ΧΧ

      Delete
  3. Καλή Χρονιά σου εύχομαι Τουλίπα! Όλα σου τα όνειρα να γίνουν πραγματικότητα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλή χρόνια και σε σένα αγαπητέ Μενέλαε! Και εύχομαι και εσύ να έχεις ένα 2018, όπως το φαντάζεσαι!

      Delete