Tuesday, November 05, 2013

Μια ώριμη...λίστα!

Καταλαβαίνεις ότι έχεις μεγαλώσει/ωριμάσει/γεράσει/όπως θες πες το όταν:

Δεν σου βγαίνει πολύ συχνά να ξενυκτάς μέχρι τις 5 το πρωί. Ναι, στα 20+ μπορούσα να το κάνω 2-3 φορές τη βδομάδα και να πηγαίνω δουλειά ΚΑΙ να μην σερνόμουν όλη μέρα.

Βαριέσαι να πίνεις σφηνάκια. Έτσι κι αλλιώς έχεις μάθει ότι μπορεί να αντέχεις ακόμα τα 4-5 gin n tonic/ vodka + κάτι άλλο/ ποτήρια κρασί αλλά όταν προσθέσεις το ένα και μοναδικό σφηνάκι, αμέσως αρχίζει η κατηφόρα.

Τη βρίσκεις περισσότερο σε εστιατόρια και wine bar παρά σε κλάμπ και μπουζούκια ( ναι, ακόμα και όταν δεν ακούς λαϊκά, απλά πας για το "χάζι"). Να μπορείς να πεις μια κουβέντα ρε παιδί μου, να δεις τους φίλους σου! Αλλιώς τι; Να βγεις έξω απλά για να βγεις; ( "ε , ναι" θα απαντούσες πιο παλιά).

Κάνεις δηλώσεις του τύπου " εγώ την παλιά Λευκωσία, την έχω ζήσει πιο ρομαντικά και τα Καλά Καθούμενα ήταν προορισμός , όχι παρεπιμπτόντως, βρίσκω καρέκλα άδεια και κάθομαι, επειδή δεν υπάρχει πουθενά άλλου στα άλλα καφενεία της πλατείας".

Σκέφτεσαι και σκέφτεσαι και σκέφτεσαι και ζυγίζεις και ζυγίζεις και ζυγίζεις. Ώσπου τελικά να καταλήξεις στο "μπα δεν θα το ρισκάρω". 

Όταν επιτέλους ρισκάρεις, κάνεις τεράστιες αλλαγές στη ζωή σου. Ή έτσι νομίζεις δηλαδή.

Έχεις το στομάχι σου συχνά πυκνά και γνωρίζεις ολοένα και περισσότερο κόσμο που έχει παρόμοια θέματα. Εμ ναι, όλο αυτό το άγχος της δουλειάς, της καθημερινότητας σε κάποια φάση, θα αρχίσει να σου "μιλάει".

Λες φράσεις του τύπου " αυτοί οι μικροί σήμερα πως ντύνονται έτσι" και " τι σκατά γράφει το sms αυτό; γιατί λείπουν τα μισά σύμφωνα;". Ναι, τις λέω και ν-τ-ρ-ε-π-ο-μ-α-ι!

Κρατάς παιδιά των φίλων σου και συνειδητοποιείς ότι ναι θα μπορούσες να είχες και εσύ ως τώρα 1-2 από αυτά τα μικρά τα ανθρωπάκια.

Καταλαβαίνεις πια γιατί σκέφτεσαι με τον τρόπο που σκέφτεσαι, γιατί έχεις συγκεκριμένες φοβίες, γιατί συμπεριφέρεσαι με συγκεκριμένο τρόπο. Από την μια χαίρεσαι που άρχισες και σε μαθαίνεις, από την άλλη, ψιλοχαλιέσαι που τώρα ξέρεις το "γιατί" και άρα πρέπει να κάνεις κάτι γι' αυτό.

Το παιδικό σου δωμάτιο, δεν υπάρχει πια. Έχει γίνει δεύτερο γραφείο, το δωμάτιο για σιδέρωμα ρούχων, αποθήκη και ότι άλλο έχει αποφασίσει η μάνα σου. 

Σκυλοβαριέσαι να κάνεις chat στο facebook, να μιλάς στα τηλέφωνα, να ανταλλάζεις sms. Έχουμε και δουλειές λέμε!

Σου φεύγει και λες και καμιά λέξη στην καθαρεύουσα. ( αλήθεια το κάνω!)

Μιλάς για κάποιον που είναι 60 χρονών και λες "νέος είναι". Και έχεις δίπλα σου κάτι 20χρονα που λένε για κάποιους " ναι βγαίνει με έναν σχεδόν γέρο...είναι 40", και φρικάρεις.

Δεν πιστεύεις στα ζώδια, ούτε στους ωροσκόπους, ούτε στο σύμπαν. It is what it is!

Σπάνια κάνεις τέτοιες λίστες, αλλά όταν τις κάνεις, γελάς από μέσα σου!

Υ.Γ Το φθινοπωρινό header είναι μια δημιουργία του φίλου μου unshaved bastard!



16 comments:

  1. πο ποοοο! ασε κοπελιά, περιβόλι μας έκανες ;)

    καλά την καθαρεύουσα βγάλε τηναπό τη λίστα, απλά τυγχαίνει!
    το κάνω και γω όπωςπροχτές που είδα3 ταινίες του χορν και μιλούσα σεόλους στον πληθυντικό!
    καλημέρα!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τι λες παιδί μου; Εσύ ούτε τα 30 δεν έχεις πατήσει!
      καλημέρα :)

      Delete
  2. Στα σχεδόν 23, εκτός από το ξενύχτι και τα παιδιά με βλέπω να συμφωνώ με όλη τη λίστα. Θα το εκλάβω ως ωρίμανση (λέεεμε τώρα)
    Καλό υπόλοιπο!
    Πολυτάλαντος πάντως ο bastard.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Στα σχεδόν....23? Και ισχύει η λίστα;
      αντι μόκο, το θέμα είναι σοβαρό! σύνελθε!
      Εγώ φέτος στα 36, έχω τα συμπτώματα! Οχι στα 23.
      συνελθεεεεεεε :)

      Delete
    2. Κι εγώ 22 είμαι και τα περισσότερα ισχύουν για μένα (εκτός από τα παιδιά και τα Καλά Καθούμενα που δεν το έζησα σαν κάτι άλλο εκτός από faux-hipster, κρυφοεμπορικό καφενείο). Αλλά αφού βαριέμαι τα κλαμπ; Ανησυχώ.

      Delete
    3. Μια εποχή τα Καλά Καθούμενα ήταν το μποέμικο καφενείο της παλιάς Λευκωσίας (εκεί στα ζήρος που είμαστρε φοιτητές στη Λευκωσία. Τώρα φοβάμαι να πάω, αν και όποτε έρθω νικοσία)

      Delete
    4. Την επομενη φορά που θα έλθεις Zappa Λευκωσια να σου πω εγω που θα πας! χχ

      Delete
  3. ίσως επειδή έκαμες τα τότε τούντα πράματα τζι εχόρτασες τα? τζι εκατάλαβες ότι είναι τζι ανούσια τα παραπάνω
    τωρά γυρέφκεις την ουσία τζι εν θέλεις απλά να χαραμίζεις την ώρα σου :)
    όντως ωριμάζουμε

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μα ξέρω;
      Μπορεί ναι να τα χόρτασα - μακάρι να είναι έτσι. Τουλάχιστον έτσι θα ξέρω ότι δεν είναι από κούραση, αλλά από μια φυσική εξέλιξη.
      Επίσης, είμαι σίγουρη ότι το "ανούσιο" είναι τελείως υποκειμενικό. Πιστεύω ότι από τη στιγμή που επιλέγουμε έναν άλφα τρόπο ζωής, τότε υπάρχει μια ουσία για μας.
      Άρα μάλλον, δεν είναι θέμα να ψάχνουμε ουσία, αλλά να ανακαλύπτουμε καινούριους τρόπους να την βρίσκουμε :)
      και αυτό μάλλον ισως να είναι η ωριμότητα

      Delete
  4. ωραιο το header.

    τζιε εσιες την εντυπωση οτι εννα πρεπε να χτυπιεσαι σε κλαμπ τζιε να πινεις σφηνακια για να εισαι νεα;
    οι 40αρες που προσπαθουν να νιωθουν νεες στα κλαμπ με τους 20αρηες εν καλυτερες; i pity them. i cant wait for that part of my life!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αχ τα 40 πλησιάζουν - αν και δεν ειναι θεμα ηλικιας αλλά τι κάνουν οι συγκεκριμενες 40 αρες.
      Και ναι ρε παιδι μου, πηγα zoo πριν 1 μηνα σε ενα dj event και πολύ καλά πέρασα και αναπόλησα και τις πιο συχνές φορές που πηγαινα πριν 6-8 χρόνια ( αν και βαριόμουνα και τότε) αλλά δεν θα το κάνω και συχνά. Δεν μ αρέσει πλέον. Αγαπώ τα μπαρ όμως - μπορεί σε 5-6 χρόνια να έρθω να σας πω ότι ουτε εκεινα δεν τα αντεχω.
      εν κατακλειδι, αμα αποδέχεσαι ότι η ζωή είναι κύκλοι, είσαι οκ

      Delete
  5. Μεγαλώνεις και αλλάζεις γούστα. Απλά τα πράγματα. Εγώ δεν έχω πολυαλλάξει γούστα, ακόμα διακοπεύω και ταξιδεύω με τον ίδιο τρόπο, βγαίνω σε παρόμοια μέρη (πάντα ήμουν του μπαρακιού εγώ ποτέ του μεγάλου κλαμπ), γέρος δε νιώθω. Απλά έχω αρχίσει να δυσκολεύομαι να κάνω νέες γνωριμίες (που είσαι ρε φοιτητική ζωή που συνέχεια γνώριζες καινούριο κόσμο) και άρα κάποια πράγματα που στην προσωπική ζωή τα είχα πιο εύκολα (όσο πιο εύκολα μπορεί να τα έχει ένας φοιτητής στην Λευκωσία από έναν εργαζόμενο στην Αθήνα, βέβαια) τώρα δυσκολεύουν.

    Στα σαράντα δεν είσαι γέρος. Αλλά αν κυνηγάς μικρούλες/μικρούς για να ξανανιώσεις, είσαι μαλάκας. Και ναι, γίνεσαι γέρος, για αυτούς (εγώ ευτυχώς δεν είχα θέμα με τους σαραντάρηδες που καμάκωναν μικρούλες, γιατί δεν μάσησα στο να την πέσω σε σαραντάρες, όταν είχα την ευκαιρία)


    Τα μπαρ τα σπάνε. Ιδίως όταν ιδιοκτήτης και ντιτζει ξέρουν την μουσική που παίζουν, και όταν δεν σε βλέπουν σαν ευρώ με πόδια. Επίσης είναι μέρη για να φλερτάρεις, ιδίως αν έχουν την ατμόσφαιρα και τον σωστό κόσμο (βέβαια συνήθως τα μπαρ που έχουν κάνει τις δικές τους επιλογές όσον αφορά την μουσική πλέον μένουν άδεια, γιατί οι υποψήφιοι θαμώνες τους συνήθως μετρούν, πια, ακόμα και τα πέντε σεντ αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία)......

    ReplyDelete
    Replies
    1. Το σωστό μπαρ...αχ μεγάλη κουβέντα ανοίγεις :)

      Delete