How to be free ( any hints?)

Η τρίτη απόπειρα να γράψω ένα ποστ, ελπίζω να είναι και η τελευταία.

Δεν ξέρω και γω πλέον τι να γράψω και να το πιστεύω.

Είναι το σύνδρομο του Σεπτέμβρη ή είναι ένα γενικότερο σύνδρομο των τελευταίων 15 μηνών.

Δεν ξέρω.

Άκου. Σου έτυχε να μην έχεις τίποτα να πεις στον άλλο; Ειδικά σε φάσεις που θα ήταν καλή ιδέα να τον βάλεις στη θέση του;

Για να μην μιλάω αόριστα, χθες για ακόμα μια φορά με ρώτησε η μάνα μου πότε σκοπεύω να ωριμάσω και να κάνω οικογένεια. Μάλιστα δεν το θεωρεί φυσιολογικό πως στα 36 δεν δείχνω καμία πρόθεση. Φώναζε εκεί διάφορα, τα περισσότερα τα ξανάπε, είπε και καινούρια, κάπως άγρια και βίαια.

Εγώ απαντούσα, χωρίς να σηκώσω τον τόνο της φωνής μου, ούτε και μια φορά. Όχι γιατί φοβήθηκα να της απαντήσω. 

Απλά δεν μπορούσα να απαντήσω σε ερωτήσεις που ούτε και γω δεν ξέρω την απάντηση.

Και τι να έλεγα;

- Θα παντρευτείς;

- Ναι στις 6: 11 την Κυριακή, 8 του Σεπτέμβρη του 2014. Μπορεί και να αργήσουμε κανένα δεκαλεπτάκι αν αποφασίσω να το παίξω ντίβα, σόρι ε;

- Γιατί δεν σοβαρεύεσαι; Δεν είσαι 18 πια.

- Αλήθεια δεν είμαι 18; Τι λες!

- Το ξέρεις ότι έχεις πολλά ελαττώματα και δεν είναι εύκολο να βρεις άντρα;

- Βεβαίως και το ξέρω, και το ξέρουν και επίσης οι αναγνώστες του μπλογκ μου και φρίττουν που μέσα σε 7 χρόνια ξεπηδάνε κάθημερινά, από παντού, ελαττώματα.

- Γιατί όλοι σου σχεδόν οι φίλοι είναι γκεί;

- Γιατί έχουμε το ίδιο αγαπημένο χρώμα.

- Το ξέρεις ότι δεν κοιμάμαι τα βράδια; Το ξέρεις ότι μας καταστρέφεις τη κοινωνική μας ζωή;

- Το ξέρεις ότι υπάρχουν χάπια κατάλληλα στην αγορά; Το ξέρεις ότι μπορεί να έχουν βαρεθεί οι φίλοι σας τη μιζέρια σου;

Να μην στα πολυλογώ. Βεβαίως και με ενόχλησε η κουβέντα αυτή. Όχι τίποτε άλλο, αλλά πάλι δεν θα μιλάμε και εννοείται πως θα είμαι καλύτερα ψυχολογικά όταν νιώθω ότι δεν έχω οικογένεια.

Έτσι σε καταντούν σε αυτό το νησί. Απεγνωσμένο να βρεις τρόπο να ζήσεις τη ζωή σου όπως εσύ τη θες.

Σου προκαλούν φοβίες όταν για οποιοδήποτε λόγο δεν ζεις το Cyprus Dream.

Λέω να πάω στην Επίτροπο Διοικήσεως να παραπονεθώ για τα δικαιώματα των single 35+ που καταπατούνται καθημερινά.