Tuesday, September 17, 2013

Εγώ δουλεύω, εσύ δουλεύεις, εμάς μας δουλεύουν

Λένε πως δεν είναι καιρός για μαγκιές , στην προκειμένη , να παραιτήσαι ακόμα και αν δεν έχεις άλλη δουλειά υπόψη σου.

Όμως σκέψου για 1 λεπτό πως θα ήταν αν ήσουν γενναίος/α με αυτό το θέμα.

Είμαι σίγουρη ότι το 80% από εσάς δεν δουλεύει υπό τις καλύτερες συνθήκες εργασίας τους τελευταίους μήνες. Το αφεντικό τρελαίνεται, οι μισθοί πέφτουν, οι πελάτες απαιτούν τα πάντα κλπ. κλπ. Ακόμα και οι δάσκαλοι και οι καθηγητές, σίγουρα θα αντιμετωπίζουν ακόμα πιο ακραία συμπεριφορά από γονείς.
Έτσι γίναμε. Μια ζούγκλα συναισθημάτων, σου λένε στα μούτρα σου καθημερινά πως πρέπει να πατήσεις επί πτωμάτων αν θες να επιβιώσεις. Αλλά εσύ δεν θες, δεν σου βγαίνει να ζεις με τόση βιαιότητα γύρω σου, πόσο μάλλον να γίνεις και εσύ κάτι παρόμοιο.

Δεν είμαι απελπισμένη με τη δουλειά μου. Νιώθω αυτό το πράγμα που νιώθεις όταν είσαι για πάρα πολύ καιρό απογοητευμένος και δεν έχεις και που αλλού να πας. Πνίγομαι κάτω από το νερό και μου τελειώνει το οξυγόνο, αλλά αργά αργά.

Οι μισοί μου φίλοι είναι άνεργοι. Οι περισσότεροι από αυτούς, δεν ξέρουν πως θα πληρώσουν το νοίκι τους το επόμενο μήνα. Κι όμως προσπαθούν, κάνουν πράγματα συνεχώς, σε όλες τις πόλεις. Δεν έχουν ρουτίνα. Αυτό το ζηλεύω. Αλλά ξέρω ότι αυτή η ελευθερία έχει το τίμημα του να μην έχεις τίποτα για σίγουρο όσο αφορά στα λεφτά.

Η δουλειά μου δεν μου λέει κάτι εδώ και καιρό.
Με ενοχλεί αυτό. Είμαι από αυτούς που ξόδεψαν ώρες και ώρες σε ένα γραφείο για να είναι τυπικοί και σωστοί ( με μια μικρή δόση τελειομανίας και ΟCD). Τελικά ξέρεις ποιος το εκτιμάει; Σχεδόν κανείς.
Σίγουρα όχι η διεύθυνση γιατί είσαι δεδομένος και "τυχερός που έχεις μια δουλειά", σίγουρα όχι οι γονείς σου που έχεις ως προτεραιότητα τη δουλειά  (δεν είσαι δα και στο Μανχάταν), σίγουρα όχι οι φίλοι σου που βαρέθηκαν να ακουν τη φράση "σόρι έχω δύσκολη μέρα αύριο, δεν μπορώ να ξενυκτήσω), σίγουρα όχι η σχέση σου που βγάζεις τα νεύρα σου πάνω τους.
Άρα αν κανείς δεν είναι ευχαριστημένος με αυτό που κάνεις και τελικά  ούτε και συ, τι κάνεις;

Τι κάνεις στην Κύπρο της κρίσης;

14 comments:

  1. Την κάνεις για άλλη γη, για άλλα μέρη?

    ReplyDelete
    Replies
    1. Μια κουβέντα είναι Ina.
      Εβλεπα σημερα ενα ντοκιμαντερ για Αγγλία και παρόλο που σπούδασα εκεί, ένιωθα ότι ήταν τόσο μακρινή εκείνη η ζωή από τη δική μου ( βόλεμα; συνειδητοποίηση;)

      Delete
  2. Κούπες τζιαι ξεκινάς να τες πουλάς. Είτε βρίσκεις δουλειά αλλού, που εν δύσκολο πολλά, ή την κάνεις, που λέει και η Ίνα.Πάντως, εν πάρα πολλοι που εν έτσι..... αλλά εύχομαι καλή δύναμη και μακάρι να έρθουν καλύτεροι καιροί για όλους μας!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Το κρίμα είναι να θες να κάνεις κάτι καλό μέσα από τη δουλειά σου αλλά όλο αυτό που συμβαίνει να είναι εντελώς απαγορευτικό.

      Delete
  3. Ακούς το τελευταίο δίσκο του Mark Lanegan

    ReplyDelete
  4. En kali tzai i krisi! Na ektimisoume kapoia pramata. Na fkoume pou tin asfaleia tzai prostasia pou eixame os tora. Na doume kapoies katastaseis me allo mati. Na doulepsei llio o nous mas na evroume liseis.Na mathoume telika poioi en oi mastroi mas, oi politikoi, oi filoi mas. THoroume poioi en dinatoi tzai pooioi adinatoi xaraktires. Tzai vevaia to kalitero apomithopoioume kapoia pramata, katastaseis tzai atoma! Ti allo theloume? EN mia efkairia pou mporoume na xrisimopoiisoume iper mas. Na stamatisoume na eimaste arnia opoioudipote tzai na fakkoume tzai llio to sieri mas stis epiloges mas tzai na vrixoumaste tzai llio ton ipoloipon pou theloun na mas kamnoun pliseis egkefalou.
    Vevaia tzai i krisi esiei to kostos tis opos tzeinoi oulloi pou peinoun, en sta 2 stena me ta mora tous tzai perimenoun tin ekklisia tzai ton kathe geitona na tous parei ena piato fai tzai an!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ακριβώς αυτό είπα και γω λίγο μετά από το μεγάλο μπαμ.
      Θεωρώ ότι ήδη οι σχέσεις μεταξύ μας μπήκαν σε δοκιμασία - επίπονη μερικές φορές, σούπερ τις άλλες.

      Όσο αφορά στη δουλειά, αν θες να είσαι δημιουργικός, τώρα που φτάσαμε πάτο είναι η ευκαιρία να κάνουμε γκελ και να ανέβουμε πάνω. Όσοι δεν φοβόμαστε τα ύψη δηλαδή :)

      Delete
  5. Ολίγον άσχετο με το θέμα σου, αλλά θα το πω.

    Κάτω η δικτατορία του "Να Χαίρεσαι που Έχεις Δουλειά".

    Επειδή έχω δουλειά δεν πάει να πει ότι όλα είναι ρόδινα και ότι δεν πρέπει να παραπονιέμαι. Δεν περνώ καλά και δικαιούμαι να το λέω, και δικαιούμαι να στεναχωριέμαι, και δικαιούμαι να πνίγομαι. Επειδή άλλοι βρίσκονται σε χειρότερη μοίρα αυτό δεν πάει να πει ότι απαγορεύεται να μουρμουρώ. Θα μουρμουρώ ώσπου να αλλάξουν τα πράματα. Δικαιούμαι καλύτερη αντιμετώπιση στην εργασία μου και την διεκδικώ!

    Αυτά. Θένκιου.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δεν είναι καθόλου άσχετο. Το έλεγα και γω τις προάλλες.
      Αυτό το "να χαιρεσαι που εχεις δουλεια" αμα γκρινιαζεις για τη δουλεια σου, το "να λεμε και ευχαριστω που εχουμε δουλεια" απο εργοδοτες οτι τους θετεις προβληματα έχει παραπάει.

      Δηλαδη πρέπει να σκάσουμε;
      Να μουρμουρουμε αλλα και να πράττουμε - το πως, αυτό είναι που προσπαθώ να ανακαλύψω!
      viva la revolucion!

      Delete
  6. κι εγώ το θεωρώ κατάντια το να είμαστε ευγνώμων γιατί δουλεύουμε για κάποιον και μας δίνει 600 ευρώ!!

    http://www.empowernetwork.com/empowerandtranscend/blog/171/

    get to the story in italics and then kill the damn cow

    ReplyDelete
    Replies
    1. 600 ευρω μερικοί, μείωση μισθού 600 ευρώ άλλοι. Αλλά οι εταιρείες ακόμα και ανακάμψουν δεν θα μας δόσουν τα λεφτά μας πίσω. Αυτό είναι το θέμα.

      Delete
  7. συμπερασμα; οι φοιτητες καλα την εχουμε for now

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ακου με προσεκτικά: Μην ψάξεις δουλειά στην Κύπρο.

      Delete