Friday, September 27, 2013

Σεπτέμβρη στο καλό ( και να μην μας γράφεις)

Τελειώνει και αυτός ο μήνας. Ενδόμυχα θα ήθελα να πιστεύω ότι θα τελειώσουν και όλα τα κακά του και ότι από την 1η. Από τις αρχές του Σεπτέμβρη, μόνο αναποδιές.  Δεν θυμάμαι να έχω περάσει πιο παράξενο και μάλλον κακό Σεπτέμβρη. Λες και ένα υπέροχο καλοκαίρι ( ή μάλλον υπέροχες διακοπές), έπρεπε να έρθει στα «ίσια» του με έναν όχι και τόσο καλό Σεπτέμβρη.
Ο μήνας αυτός ήταν δύσκολος πολύ. Ακόμα δεν μιλάω με τη μάνα μου. Νιώθω ότι δεν έχω οικογένεια. Αλλά αυτό δεν είναι το κύριο πρόβλημα. Το θέμα είναι ότι εγώ διερωτώμαι τι είναι ευτυχία, τι είναι μάλλον η δική μου ευτυχία. Ο καθένας μας την ορίζει διαφορετικά.
Πού πάω; Υπάρχει απάντηση σε αυτό; Καμιά φορά διερωτώμαι αν υπάρχει λόγος να τίθεται αυτή η ερώτηση.

Επισης, απλα για να το ξερεις. Μετά τα 35 αν δεν παντρευτηκες ,το σοι σου, σου κανει τη ζωη σου ΚΟΛΑΣΗ. Θα διαλυθεις μαζι τους, θα απομακρυνθεις, θα σου πουνε εξωπραγματικα πραγματα,  θα διερωτασαι εσυ αν εχεις χολέρα, πανούκλα και αν τελικά είσαι ένα άχρηστο μέλος της κοινωνίας ( στα πολύ down σου). Το επόμενο βήμα είναι να μας απομονώσουν όλους τους 35 + σε ένα ερημικό νησί και να μας πετάνε τρόφιμα με το ελικόπτερο.

Η δουλεια μου, είναι κατι που με ενοχλει παρα πολύ πλέον. Παρα πολύ όμως.
Άμα σε νοιάζει , σε πειράζει. Είμαι σε σκέψεις. Το CV θα το κάνω το σαββατοκύριακο. Τώρα τι θα το κάνω αυτό το CV , δεν έχω ιδέα. Λες να ειμαι παλαβή που έχω δουλειά αλλά ψάχνομαι;

Δεν μου ξανατυχε να νιωθω ότι ειμαι σε αδιέξοδο με όλα. Να μην σου τύχει.


Υ.Γ Για να μην τα μαυρίσω όλα, αυτός είναι ο μήνας που έμαθα ότι θα αποκτήσω και δεύτερη βαφτιστίρα και επίσης, είμαι πολύ περήφανη που προσέχω πια τον εαυτό μου, δηλαδή πηγαίνω ευλαβικά γυμναστήριο, προσέχω τι τρώω και δεν κατεβάζω άπειρο αλκοόλ.

17 comments:

  1. Όταν δεν είσαι +1 στη Κύπρο ...τότε όλοι ξεχνούν ότι είσαι 1 από μόνη σου. Έτσι το +1 γίνεται -1 και εσυ θεωρείσαι 0... Συμπάσχω!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Το βλέπω ότι συμπάσχεις. Υπομονή. Και στο κάτω κάτω, θα είμαστε με κόσμο που αναγνωρίζει το 1 σκέτο, μας

      Delete
  2. You are not here to please anyone but yourself!!!egw eimai gay, 38 kai me tin pio sociable job tou kosmou!!but i stand tall kai kanenas den tha me enoxlei pia! Think about it.. Dagger

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δεν είναι υπέροχη η φράση "stand tall"? Μπράβο σου :)

      Delete
  3. τελικά και για τις δύο μας δύσκολος ο σεπτ!

    ReplyDelete
  4. Δεν ερωτευτηκες εσυ; :)

    ReplyDelete
  5. Διάβασα αυτά που είπε η Ελεονώρα Μελέτη με αφορμή τα 35α γενέθλια της και αμέσως μου ήρθες στο μυαλό. Σου τα αντιγράφω με την ευχή να δεις ότι πάαααρα πολλές περνούν αυτή η εξωτερική πίεση και μόνο από μέσα σου θα βγει η δύναμη να την αντιμετωπίσεις και να προχωρήσεις με τη ζωή σου. Εξαρτάται από την δική μας εσωτερική ματιά και πώς βλέπουμε τον εαυτό μας. Hope it helps:

    Και να μαι στα 35. Τελικά περνάνε τα χρόνια. Και το καταλαβαίνω. Δεν ξέρω αν με πιάνουν μόνο εμένα τα υπαρξιακά μου κάθε φορά που προσθέτω ένα ακόμα έτος στην ηλικία μου αλλά σίγουρα ποτέ δεν κατάλαβα γιατί πρέπει να χαιρόμαστε και να γιορτάζουμε μία τέτοια μέρα που ουσιαστικά ενισχύει την αντίστροφη μέτρηση που ξεκινά με τη γέννηση μας, και μας φέρνει έναν ακόμα χρόνο πιο κοντά στο τέλος.
    Μαυρίλα πολλή ε; Και όμως! Έτσι είναι...

    Για πότε ήμουν παιδί, 16, 24, 30... Όλα είναι πίσω μου και φαίνονται τόσο μα τόσο μακριά...

    35. Σε πέντε 40. Πριν πέντε 30. Ηλικίες. Αριθμοί. Οι οποίοι όμως έχουν αρχίσει να συνοδεύονται με σημάδια που αποδεικνύουν πως τα χρόνια φεύγουν. Σημάδια αλλά και ταμπού.

    35. Ανύπαντρη. Εγώ το βρίσκω τέλειο. Άλλοι με λυπούνται.

    35. Χωρίς παιδιά. Εμένα δεν με πειράζει. Άλλοι αναρωτιούνται πότε θα γίνω μάνα.

    35... Για τους περισσότερους έχω μείνει πίσω, για κάποιους έχω χάσει το τρένο, για άλλους δεν είμαι φυσιολογική, για λίγους «με ενδιαφέρει μόνο η καριέρα μου».

    Για μένα τίποτε απ όλα αυτά.

    Για μένα 35. Χωρίς γάμο, αλλά και χωρίς διαζύγιο.

    Χωρίς παιδί, αλλά και χωρίς την ευθύνη να πληρώνει το παιδί αυτό τις δικές μου ενδεχομένως λάθος επιλογές, που κατά τη γνώμη μου ήμουν πολύ επιρρεπής στο να κάνω μέχρι σήμερα.

    Για μένα 35, αλλά σε καμία περίπτωση ταγμένη στην καριέρα μου. Κάθε άλλο μάλιστα.

    Για μένα 35 αλλά με την ελευθερία να έχω επιλέξει σε κάθε της έκφανση την παραμικρή απόφαση μου, σωστή ή όχι, που σήμερα με έχει φτάσει ως εδώ.

    Απολαμβάνω τη ζωή, και νιώθω μικρή. Νιώθω πολύ νέα ακόμα και με πολλά που θέλω να ζήσω και να βιώσω πριν μπω στη διαδικασία να κάνω οικογένεια. Με θεωρώ άκρως φυσιολογική. Ίσως και πιο φυσιολογική από κάποια άλλη γυναίκα που έστρωσε τη ζωή της με βάση το κοινώς αποδεκτό. Έχω ταξιδέψει, έχω γυρίσει πολλά μέρη ανά τον κόσμο, έχω αθληθεί, έχω αφιερώσει ποιοτικό χρόνο στις ανάγκες και στα θέλω μου, έχω ακολουθήσει τα όνειρα μου, τις φιλοδοξίες μου, τις επιθυμίες μου. Έχω κάνει τις τρέλες μου, τα χόμπι μου, τα πολλάαα χόμπι μου, έχω φανεί υπεύθυνη αλλά και επιπόλαιη, έχω ζήσει στο εξωτερικό, έχω μείνει μόνη, πολύ μόνη, ουσιαστικά μόνη έχω κάνει σχέσεις, καλές, λιγότερο καλές, άθλιες, κακές. Έχω ερωτευτεί, έχω τσακωθεί, έχω συζήσει, έχω δεσμευτεί, έχω χωρίσει, έχω πονέσει, έχω πληγώσει, έχω προδοθεί, έχω προδώσει. Έχω ξενυχτήσει, έχω μεθύσει, ……………έχω φλερτάρει, έχω γνωρίσει υπέροχα μέρη , φανταστικούς ανθρώπους... Και δεν έχω χορτάσει... Δεν έχω τελειώσει ακόμα...

    Για κάποιους είμαι αποτυχημένη συναισθηματικά που δεν έχω κάνει ακόμα τη δική μου οικογένεια.

    Για μένα τυχερή. Τυχερή που δεν ζω βυθισμένη σε μία επαναλαμβανόμενη συμβατική καθημερινότητα βουτηγμένη στην ανία της ιεροτελεστίας που πολλές φορές συνεπάγεται η πρώιμη συνύπαρξη με έναν άνθρωπο.

    Τυχερή που δεν έχω κάνει οικογένεια με τον τρόπο που η κοινωνία το έχει στο φτωχό και σκουριασμένο μυαλό της. Τρόπο παλιακό, απολιθωμένο και ξεπερασμένο.

    Στο δικό μου μυαλό οικογένεια είναι ο άνθρωπος. Και ο δικός μου άνθρωπος θα είναι ελεύθερος. Απαλλαγμένος από κλισέ και ταμπού, ελεύθερος να επιλέγει και να καθορίζει τη ζωή του με βάση τις ανάγκες του, τις επιθυμίες μας και τα θέλω μας……….Και αν δεν νιώσω ότι αυτό που έχω στο μυαλό μου μπορώ να το έχω και στη ζωή μου, δεν θα φοβηθώ να μην κάνω οικογένεια. Γιατί απολαμβάνω τη ζωή. Και αυτός είναι ο σκοπός μου. Απολαμβάνω το ταξίδι και την κάθε του στιγμή γιατί απλά την έχω επιλέξει στον απόλυτο βαθμό της.

    Δεν είμαι κατά τύχη ανύπαντρη. Δεν είμαι κατά τύχη χωρίς παιδί. Δεν είμαι κατά τύχη 35. Απλά έχω ακολουθήσει τη φυσική ροή των πραγμάτων στη δική μου ζωή.

    ReplyDelete
    Replies
    1. !!! Καταπληκτικό κείμενο. Ευχαριστώ ruth_less μου ! χχ

      Delete
  6. Διαβαζωντας τα τρία τελευταία ποστ σου, νομίζω ότι έχεις πάθει κάποιου είδους burnout. Επίσης νομίζω ότι είναι καιρός για αλλαγές, ριζικές αλλαγές. Πρώτα απ'όλα στην δουλειά και ύστερα στην ανυιμετόπιση των γύρω. Καμιά φορά το "δεν με κόφτει" λεειτουργεί ευεργετικά. Και επιτέλους, άσε τις κουβέντες και τόλμα το.


    Οι πιο ωραίες τουλίκες είναι αυτές που έχουν φυτρώσει πάνω σε τοίχους από μπετόν. Και αυτό γιατί βρήκαν τον τρόπο να το διαβρώσουν και να 'πιάσουν γη". Μπορείς και 'συ να καταφέρεις το ίδιο

    ReplyDelete
    Replies
    1. "Καμένος" ακριβώς μετά τις διακοπες δεν πολυπαίζει. Αλλά γιατί μου λες ότι είναι γενικά θέμα δουλειάς;
      Οι κουβέντες και το τόλμα, είναι δύσκολα αυτό τον καιρό - δείξε μου έναν που να έχει παρατήσει μια σίγουρη δουλειά.

      Τοίχοι από μπετόν :) - Μ άρεσε αυτό.

      χχ

      Delete
    2. Γιατί νομίζω ότι γενικά έχεις βαρεθεί την δουλειά που κάνεις. Ή την θέση που έχεις σε αυτή την δουλειά. Η ριζική αλλαγή στην δουλειά δεν σημαίνει απαραίτητα να εκγαταλείψεις το πόστο. Μπορεί να σημαίνει όμως την εφαρμογή, έστω και κάποιων, από τις "τρελές" ιδέες που μπορεί να είχες για τη δουλειά. Ένα καινούριο πρότζεκτ, κάποιες καινοτομίες που μπορεί να είχες στο μυαλό και να μπήκαν στο περιθώριο. Μπορείς επίσης να τις χρησιμοποιήσεις διαισθητικά, κάτι σαν trial and error ρε παιδί μου, χωρίς απαραίτητα να τις βγάλεις στους από πάνω (εκτός και αν φαίνονται να πετυχαίνουν). Επίσης σκεφτόμουν μια ριζική αλλαγή στον τρόπο που αντιμετωπίζεις τους γύρω σου. Λίγο, ρε παιδί μου, γράψιμο εκεί που δεν πιάνει μελάνι στις προσδοκίες των άλλων γύρω από την προσοπική σου ζωή , και ένα γενικότερο κλλλλάην μάην (αμάν με έπιασαν τα Σαλλλλονικιώτικα) όσον αφορά τα των σχέσεων....ξέρεις λίγο άσε τα πράματα να δουλέψουν για 'σένα και μην το πολυψάχνεις..........(πόσο Κοέλιο πλέον;).... Δεν ξέρω, απλά νομίζω ότι αν δεις τα πράγματα λίγο "αλλιώς" ίσως να πάψεις να τρελαινεσαι με τα όσα σου λένε ο γύρω....

      Delete
    3. Αργησα να δω αυτο το ποστ σου, αργω να σου απαντησω αλλα εχω να σου πω!
      Ναι ισχυουν ολα οσα λες. Δεν βαρεθηκα τη δουλεια, βαρεθηκα αυτα που κανω σε αυτο το ποσοτ.
      Οποτε, ναι ψάχνομαι με ένα συγκεκριμένο προτζεκτ/καινοτομια.

      Και ναι, ριζικη αλλαγη στον τροπο αντιμετώπισης των πραγματων - αυτο το σκεφτηκα την περασμένη βδομάδα.
      "Ασε τα πραγματα να δουλεψουν για σενα"...γουαο, μου κάνει πολύ ξεκούραστο! Αλήθεια το δικαιούμαι;

      Εχεις απολυτο δικιο σε ΟΛΑ ζαπ boy :)

      Delete
    4. Όλοι το διακιούνται. Αρκεί να έχουν μάτια και αυτιά ανοιχτά. Μην νομίζεις. Και εμένα μου πέρασε το καλοκαίρι που είχα μια τέτοια μικρή κρίση συνείδησης. Και μέσα στις διακοπές είχα ένα αντίστοιχο πράγμα, κάτι σαν μίνι αλλαγή που με έκανε να ιώσω λίγο καλύτερα (τουλάχιστον εγώ). Επίσης μια καλή λύση θα είναι (αν και από ότι είδα έχεις αρχίσει να το εφαρμόζεις) να λες ναι σε ότι "τρελή" ιδέα μοιάζει να έχει πλάκα. Μερικές φορές τα πιο "χαζά" ή "τρελά" πράγματα (όπως το να τρέξεις Στοκχόλμη) μπορεί να έχουν το περισσότερο γέλιο.....

      Α, ναι ετοιμάσου να ξεπαραδιαστείς στην Στοκχόλμη, οι χώρες του βορρά είναι τρελά ακρυβές. Δυο φίλοι μέσα σε τρεις μέρες είχαν φάει 400 ευρώ (και έμεναν και σε hostel)

      Delete
  7. Εχεις δίκιο εύη μου :) - παθούσα ε;
    Ούτε το αλκοόλ δεν μας σώζει, μόνο παχαίνει :))

    ReplyDelete
  8. Τζιαι ενόμιζα ότι μόνο εμένα εν μου έκατσε καλά ο σκατοσεπτέμβρης! Fuck dude. Τί να σου πώ; Υπομονή; Εννα σου αφιερώσω ποστ να σε ανεβάσω, που εννα έχω έμπνευση.Ως τζιαι τούτο εν μπορώ να το κάμω εύκολα.........Αλλά αν έσπασες τζιαι ετσάκρισες στη δουλειά σου, παρέτα τα τζιαι κανεί. Θέλει αρχίδια σε έτσι τζιαιρούς, ξέρω το, αλλά εν τζιαιν να πελλάνουμεν θέμας! Εννα ήταν καλό να έβρισκες πρώτα κάτι άλλο τζιαι μετά φτου παπούτσιν.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Περιμένω το ποστ σου!

      Λοιπον δεν ειναι τυχαιο που εγραψαν και οι Green day , προ αμνημονεύτων, Wake me up when September Ends.
      Σκατά δεν λες τίποτα. Μακαρι να ειναι οκ ο Οκτωβρης!

      Ναι δεν μπορεις να αφησεις δουλεια τοσο ευκολα - επισης δεν ειναι και κακο να θες να πας καπου καλυτερα ( μας κανανε να εχουμε τυψεις αν θελουμε οχι απλα να εχουμε δουλεια, αλλα να εχουμε καλη δουλεια)

      Delete
    2. http://triolouin.blogspot.com/2013/10/sr-t.html

      Υπομονή τζιαι καλό μήνα να έσιεις, καλλύττερον που τζείνο που επέρασεν!

      Delete