Thursday, August 09, 2012

Ο Αύγουστος στην Λευκωσία είναι...



Unplugged μουσικές στο Χαράτσι με τους Brandy Sour. Να ακούς την απίθανη φωνή της Ευθυμίας Άλφα να σου τραγουδάει το Bandida de Coco, να απολαμβάνεις το "κυπριακό μοχίτο" του Σταύρου, να χαζεύεις τα σκυλιά που πηγαινοέρχονται παρακολουθώντας με ύφος μπλαζέ τους μουσικούς και στο βάθος να πιάνει το μάτι σου ένα ζευγαράκι να φλερτάρει στα σκαλοπάτια ενός παλιού αρχοντικού.

Να το σκας από τη δουλειά για ένα γρήγορο καφέ στα "Καλά Καθούμενα". Έτσι ανέχεται η επιστροφή στο γραφείο!

Ο ήχος από τα κλιματιστικά, το μόνο που ακούς όταν επιστρέφεις στο σπίτι αργά το βράδι.

Ο Φώτης να μας έχει αφήσει χωρίς στέκι....Τα "7 Κλειδιά" κλειδαμπαρώθηκαν για το υπόλοιπο του μήνα. Ξέρει κανείς πότε ανοίγει ξανά;

Αναπάντεχες καλοκαιρινές μπόρες. Το βρεγμένο χώμα μύριζε υπέροχα χθες το βράδι. Ένα αίσθημα...φθινοπωρινό. Αν μη τι άλλο, κατέβηκε λίγο η θερμοκρασία. 

Ποτά σε μπαράκια, χαλαρά, χωρίς μακιγιάζ, χωρίς πόζες και στησίματα. Επιτέλους το "in πλήθος"( ναι εδώ ξερνάμε) της Λευκωσίας μας έχει αφήσει για τη Μύκονο. Στο καλό να πάτε, να πιείτε τις σαμπάνιες σας και να το παίζετε high.

Στο σπίτι να ακούς έθνικ μουσικές από το Kosmos, Lounge χιτάκια από το Pepper. Θα τα βρεις online. Όταν μάθουν στα κυπριακά ραδιόφωνα να παίζουν και κάτι άλλο από τα τραγούδια της πίστας και του playlist του NOW, σφύρα μου κλέφτικα.

Βερμούδες, μπλουζάκια, σαγιονάρες, λινά πουκάμισα, καπέλα, χαϊμαλιά, βραχιολάκια αναμνηστικά από τα νησιά, όλα πάνω σε μαυρισμένα κορμιά. Αυτό είναι σέξι.

Βόλτες στα σοκάκια της, ήσυχης πια, παλιάς πόλης. Μια όμορφη αστική ηρεμία και η συνειδητοποίηση ότι ζούμε σε μια πόλη με ένα παράξενο και συνάμα ερωτικό χαρακτήρα.

Το facebook, γεμάτο από φωτό από διακοπές του Ιούλη. Αχ να ταν κι άλλες! 

Θερινό σινεμά στο Κωνστάντια, με μπίρα, τσιγάρο και τα πόδια αραγμένα στο τοιχαράκι.

Οι φίλοι που ξεμείναμε και που κάναμε την πόλη δικιά μας!

Υ.Γ1 Στη φωτό, πως τρεις τρυπούλες μεταμορφώθηκαν. Στο τοίχο του Γυμνάσιου Φανερωμένης         (ελπίζω να μην της έκαναν και απλά να τις βρήκαν έτσι).
Υ.Γ2 Στο επόμενο ποστ, θα σου αναλύσω τη σκέψη που έκανα μόλις βγήκα κολυμπώντας από τη σπηλιά στο Κλέφτικο της Μήλου.
Υ.Γ3 Συστήνω, για τις βραδιές που βαριέσαι να βγεις ή ξέμεινες από λεφτά, να δεις το Political Animals.

16 comments:

  1. το χαρατσι ειναι καινουριο καφενειο?τοποθεσια?

    στο κωνσταντια ειδα μεταξυ αλλων το "Εχουμε παπα". κωμωδια με καρδιναλιους να παιζουν βολλευ, τρομερη.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαρατσι: στην παλιά Λευκωσία. Πίσω από το χωράφι δίπλα στο RED - περνάς μέσα από μια στοά με μια ταμπέλα που γράφει " Ξενοδοχείο Ύπνου". Σε ένα μικρό δρομάκι.

      Μου έχουν πει για αυτή την ταινία ότι είναι καλή.
      Θέλω να δω Pina, όμως θα προτιμήσω να βρεθώ στη θάλασσα.

      Delete
  2. Εμ, εμ χαράτσι? Λεπτομέρειες πλιιιιιζζζζζ!

    ReplyDelete
  3. "...και του playlist του NOW..."

    Άχαχαχαχαααα!

    ReplyDelete
  4. Πολύ όμορφη ανάρτηση!

    ReplyDelete
  5. ... αναγκαιότητα που εκτιμάς, αφού έχεις περάσει περασμένες χρονιές 15αυγουστό πρωταρά.

    ReplyDelete
  6. This comment has been removed by a blog administrator.

    ReplyDelete
  7. Διαβάζοντάς παθαίνω πλάκα καθώς σκέφτομαι πως τριγυρνάμε στα ίδια στέκια τόσα χρόνια (από εποχή Νυκτιπόλου αν θυμάσαι) και μπορεί να σε έχω δει και να με έχεις δει εκατοντάδες φορές χωρίς να ξέρω πως είσαι η urban tulip χωρίς να ξέρεις πως είμαι ο Nyktipolos!..

    ReplyDelete
    Replies
    1. Βεβαίως και σε θυμάμαι!
      Το πιο πιθανόν να συναντιόμαστε όλοι οι blogger σε πολλές φάσεις και μέρη της πόλης. Αλλά αυτό είναι μέρος της γοητείας της ανωνυμίας!

      Delete
  8. m'aresei autos o augoustos ths leukwsias...

    ilias.gr

    ReplyDelete