Unplugged μουσικές στο Χαράτσι με τους Brandy Sour. Να ακούς την απίθανη φωνή της Ευθυμίας Άλφα να σου τραγουδάει το Bandida de Coco, να απολαμβάνεις το "κυπριακό μοχίτο" του Σταύρου, να χαζεύεις τα σκυλιά που πηγαινοέρχονται παρακολουθώντας με ύφος μπλαζέ τους μουσικούς και στο βάθος να πιάνει το μάτι σου ένα ζευγαράκι να φλερτάρει στα σκαλοπάτια ενός παλιού αρχοντικού.
Να το σκας από τη δουλειά για ένα γρήγορο καφέ στα "Καλά Καθούμενα". Έτσι ανέχεται η επιστροφή στο γραφείο!
Ο ήχος από τα κλιματιστικά, το μόνο που ακούς όταν επιστρέφεις στο σπίτι αργά το βράδι.
Ο Φώτης να μας έχει αφήσει χωρίς στέκι....Τα "7 Κλειδιά" κλειδαμπαρώθηκαν για το υπόλοιπο του μήνα. Ξέρει κανείς πότε ανοίγει ξανά;
Αναπάντεχες καλοκαιρινές μπόρες. Το βρεγμένο χώμα μύριζε υπέροχα χθες το βράδι. Ένα αίσθημα...φθινοπωρινό. Αν μη τι άλλο, κατέβηκε λίγο η θερμοκρασία.
Ποτά σε μπαράκια, χαλαρά, χωρίς μακιγιάζ, χωρίς πόζες και στησίματα. Επιτέλους το "in πλήθος"( ναι εδώ ξερνάμε) της Λευκωσίας μας έχει αφήσει για τη Μύκονο. Στο καλό να πάτε, να πιείτε τις σαμπάνιες σας και να το παίζετε high.
Στο σπίτι να ακούς έθνικ μουσικές από το Kosmos, Lounge χιτάκια από το Pepper. Θα τα βρεις online. Όταν μάθουν στα κυπριακά ραδιόφωνα να παίζουν και κάτι άλλο από τα τραγούδια της πίστας και του playlist του NOW, σφύρα μου κλέφτικα.
Βερμούδες, μπλουζάκια, σαγιονάρες, λινά πουκάμισα, καπέλα, χαϊμαλιά, βραχιολάκια αναμνηστικά από τα νησιά, όλα πάνω σε μαυρισμένα κορμιά. Αυτό είναι σέξι.
Βόλτες στα σοκάκια της, ήσυχης πια, παλιάς πόλης. Μια όμορφη αστική ηρεμία και η συνειδητοποίηση ότι ζούμε σε μια πόλη με ένα παράξενο και συνάμα ερωτικό χαρακτήρα.
Το facebook, γεμάτο από φωτό από διακοπές του Ιούλη. Αχ να ταν κι άλλες!
Θερινό σινεμά στο Κωνστάντια, με μπίρα, τσιγάρο και τα πόδια αραγμένα στο τοιχαράκι.
Οι φίλοι που ξεμείναμε και που κάναμε την πόλη δικιά μας!
Υ.Γ1 Στη φωτό, πως τρεις τρυπούλες μεταμορφώθηκαν. Στο τοίχο του Γυμνάσιου Φανερωμένης (ελπίζω να μην της έκαναν και απλά να τις βρήκαν έτσι).
Υ.Γ2 Στο επόμενο ποστ, θα σου αναλύσω τη σκέψη που έκανα μόλις βγήκα κολυμπώντας από τη σπηλιά στο Κλέφτικο της Μήλου.
Υ.Γ3 Συστήνω, για τις βραδιές που βαριέσαι να βγεις ή ξέμεινες από λεφτά, να δεις το Political Animals.
το χαρατσι ειναι καινουριο καφενειο?τοποθεσια?
ReplyDeleteστο κωνσταντια ειδα μεταξυ αλλων το "Εχουμε παπα". κωμωδια με καρδιναλιους να παιζουν βολλευ, τρομερη.
Χαρατσι: στην παλιά Λευκωσία. Πίσω από το χωράφι δίπλα στο RED - περνάς μέσα από μια στοά με μια ταμπέλα που γράφει " Ξενοδοχείο Ύπνου". Σε ένα μικρό δρομάκι.
DeleteΜου έχουν πει για αυτή την ταινία ότι είναι καλή.
Θέλω να δω Pina, όμως θα προτιμήσω να βρεθώ στη θάλασσα.
Εμ, εμ χαράτσι? Λεπτομέρειες πλιιιιιζζζζζ!
ReplyDeleteΔες σχόλιο πάνω :)
Delete"...και του playlist του NOW..."
ReplyDeleteΆχαχαχαχαααα!
ε μα...:) χαχ χαχα
DeleteNiiiiiiiceeee!
ReplyDelete:))))))
DeleteΠολύ όμορφη ανάρτηση!
ReplyDeletemerci anonymous :)
Delete... αναγκαιότητα που εκτιμάς, αφού έχεις περάσει περασμένες χρονιές 15αυγουστό πρωταρά.
ReplyDeleteΑυτο ξαναπες το..
DeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteΔιαβάζοντάς παθαίνω πλάκα καθώς σκέφτομαι πως τριγυρνάμε στα ίδια στέκια τόσα χρόνια (από εποχή Νυκτιπόλου αν θυμάσαι) και μπορεί να σε έχω δει και να με έχεις δει εκατοντάδες φορές χωρίς να ξέρω πως είσαι η urban tulip χωρίς να ξέρεις πως είμαι ο Nyktipolos!..
ReplyDeleteΒεβαίως και σε θυμάμαι!
DeleteΤο πιο πιθανόν να συναντιόμαστε όλοι οι blogger σε πολλές φάσεις και μέρη της πόλης. Αλλά αυτό είναι μέρος της γοητείας της ανωνυμίας!
m'aresei autos o augoustos ths leukwsias...
ReplyDeleteilias.gr