Wednesday, July 15, 2009

Blending (in)



Με το ειδικό εργαλείο, λιώνεις με απαλές κινήσεις τα συστατικά.

Αυτή είναι η τέταρτη απόπειρα για να γράψω ποστ. Έχω πράγματα να πω, αλλά από την άλλη κανένα συνταρακτικό γεγονός να σου διηγηθώ. Επειδή είναι καλοκαίρι, αυτό λοιπόν θα είναι ένα από τα ποστ της κατηγορίας "Οτι θυμάμαι, χαίρομαι".

Οι μέρες περνάνε πολύ γρήγορα. Δουλεύω - είμαι σε φάση burn out-, έρχομαι σπίτι, ως τις 6 - αχ τι ωραία-, ποτίζω, συγυρίζω, σερφάρω στο νετ και μετά αρχίζω να ετοιμάζομαι για έξω. Που εκεί δεν είναι ότι βλέπω όλους μου τους φίλους. Συχνά περνάω φάσεις όπου θέλω να βλέπω 1 άτομο 4 φορές μέσα στην βδομάδα.
Πάω παντού. Σε ταβέρνες, σε εστιατόρια, σε open air συναυλίες, θέατρο, σε κήπους. Κάθε βράδι είναι διαφορετικό. Και μετά, όταν επιστρέφω σπίτι, με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ.
Ακόμα και το καλοκαίρι ρουτίνα είναι.
Κι όπως σε κάθε περίοδο ρουτίνας, σκέφτομαι διάφορα. Παρατηρώ, διαπιστώνω, διερωτούμαι.

Σκέφτομαι πως θα ήταν αν ήμουν από εκείνες τις lifestyle τύπισσες όπου δεν θα άφηνα μπαρ για μπαρ και θα πήγαινε από το ένα event στο άλλο. Νομίζω θα ήταν ένα πολύ ακριβό χόμπι. Δεν θα προλάβαινα να αγοράζω επώνυμα ρούχα. Άσε που ο κάθε γκόμενος που θα είχα θα ήταν ότι πιο ανούσιο βουτυρώδες και βαρετό. Τι ματαιοδοξία...
Από την άλλη, αν ήμουν από εκείνες που είναι όλη μέρα και νύκτα στα Καλά Καθούμενα, έκανα παρέα με άνδρες με ράστα μαλλί, κάπνιζα στριφτά και όλες μου οι φίλες έμοιαζαν σαν να βγήκαν από το Indian shop (styling-wise); Εφιάλτης. Μου κάνει κάπως...υπερβολικά "είμαστε όλοι μια μεγάλη παρέα". Ασφυξία.

Τί είμαι τότε;
Καταρχάς, ένας πολύ δύσκολος άνθρωπος. Δεν αφήνω περιθώριο σε πολλούς να με γνωρίσουν. Με κουράζει ο πολύς ο κόσμος, ειδικά άμα δεν νιώθω άνετα. Δεν κάνω χώρο στη ζωή μου για κανένα αν ο άλλος δεν μου αποδείξει πως αξίζει να είναι εκεί. Στην ιδέα της "σχέσης" με πιάνει ένα μικρό ταράκουλο. Έχω φίλους, αλλά επί της ουσίας ξέρω ότι με καταλαβαίνουν 3-4. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει, επειδή ζω σε ένα μικρό νησί, να κινούμαι σε παρέες των 5. Ξανά ασφυξία.

Η μάνα μου τον τελευταίο καιρό με αποκαλεί "νευρική". Πριν δύο μέρες μου το ξανάπε. Το θεωρούσα αδιανόητο που μου το λέει συνέχεια στα μούτρα ενώ εγώ δεν θα το έκανα ποτέ σε κανένα. Άνοιξα το στόμα μου προχθές και της το κοψα. Μου έκλεισε το τηλέφωνο στα μούτρα. Έχει δύο μέρες να μιλήσουμε. Δεν με ενδιαφέρει. Δεν μπορώ πλέον να ανέχομαι τέτοιους χαρακτηρισμούς. Ειδικά όταν ο άλλος δεν ξέρει τι ζωή μου, δεν ξέρει τι πέρασα, δεν ξέρει τι περνώ, δεν ξέρει ποιους και τι αγαπώ και δεν ενδιαφέρεται να μάθει "τι με κάνει πραγματικά ευτυχισμένη". Με κούρασε η επανάληψη σε αυτή τη σχέση μάνας-κόρης.

Μιλούσα ψες το βράδι με τον αγαπημένο μου φίλο. Ένιωθα πολύ κοντά του. Ξέρεις τι υπέροχο αίσθημα είναι να μιλάει ο άλλος και συ να σκέφτεσαι συνέχεια "και γω ακριβώς το ίδιο πράγμα νιώθω"; Θέλω να του πω τώρα που διαβάζει αυτό το post - εν ώρα εργασίας, ελπίζω να είναι ένα ευχάριστο διάλειμμα- πως τον θεωρώ μέρος της καθημερινότητάς μου. Θα ήθελα απόψε να συναντηθούμε, να πάμε για ομορφο φαγάκι και μετά σε μπαράκι. Και μετά, όταν όλοι θα έχουν φύγει εμείς να περπατάμε στους άδειους δρόμους της πόλης.

Βρήκα παρέα σινεφίλ. Ένας άνδρας, Αθηναίος με τον οποίο μιλούσα ψες για τα υπέροχα θερινά σινεμά της Αθήνας. Με ρώτησε μια φίλη μου αν μ΄ άρεσε ως άνδρας. Καμία σχέση, νομίζω δεν είμαι σε αυτή τη φάση. Δεν μπορώ να μπω στο σενάριο του "αχ τι ωραία έχουμε κοινά, λες να αρχίσουμε το dating;". Τελείως ασφυξία.

Σε αφήνω. Έχω τόνους δουλειάς. Βαριέμαι...

Υ.Γ1 Θέλω απλά πράγματα. Απλά αισθήματα, γέλιο, θάλασσα, όχι πολύπλοκες σχέσεις. Έχω κουραστεί.
Υ.Γ2 Διαβάζω το "Eat, Pray, Love" της Elisabeth Gilbert. Τέλειο για παραλία. Καλό για έμπνευση.
Υ.Γ3 Έχω δοκιμάσει μπίρα με γεύση mojito. Αυτή. Σαν σιρόπι μπύρας ήταν...Την βρήκα στο Beers & More. Υπάρχει και σε tequila version αλλά και απλή.

12 comments:

  1. τώρα με το καλοκαίρι και τη δουλειά είμαι κι εγώ σίγουρα σε κατάσταση burn out. ανυπομονώ να πάω διακοπές!!!
    κουράστικα να το λέω παντού και στον εαυτό μου συ-νε-χει-α! :)

    όσο για την κουβέντα που είπες στη μητέρα σου.. κατ’εμένα καλά έκανες. το χρειάζονται που και που οι μανάδες μας. τουλάχιστον αν κρίνω από τη δικιά μου που της λέω κάτι και 99 στις 100 φορές ακούει ό,τι θέλει, σίγουρα χρειάζεται συχνές υπενθυμίσεις. η φάση είναι ότι ενώ με όλο, ή σχεδόν όλο, το κόσμο που συναναστρέφομαι στις παρέες και τη δουλειά είμαι γνωστή για την ηρεμία μου και το ψύχραιμο χαρακτήρα μου, με τη μάνα μου είμαι το εντελώς αντίθετο. και μου λέει καμιά φορά πελλονευρική και θυμωνω γιατί μόνο εκεινη βγάζει αυτή τη πλευρά του εαυτού μου. και το κάνει στα 3 πρώτα δεπτερόλεπτα της κουβέντας! μιλάμε έχει ταλέντο! lol
    όπως είπε κάποτε κι ένας σοφός "δύσκολη δουλειά να μεγαλώνεις γονείς" ;)

    ReplyDelete
  2. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  3. dorothea, ε ναι...επρεπε να πω της μανας μου "εσυ μου βγαζεις το νευρικό". Αλλά δεν το κανα, προσέχω. Οι γονείς είναι και άνθρωποι. Άρα; Άρα τους αγνοούμε που και που! Πως περνάς το καλοκαίρι σου; Που κυκλοφορείς;

    Φώτη, να σου πω ένα μυστικό; Αν δαγκώσω τη λαμαρίνα, θα είμαι σε φάση dating. Άρα μην ακους από λόγια :). την πάτησες...και ειναι και καλοκαίρι. Merde...

    ReplyDelete
  4. Σκ@τ@, πολύ σωστά το έθεσες!!
    Τέλεια, καλοκαίρι, άνεργος, καψουρεμένος (χωρίς αντίκρισμα),χωρίς λουλούδια στη βεράντα,
    τι άλλο να ζητήσω απ' τη ζωή?

    ReplyDelete
  5. Δες το ψύχραιμα. Βγες με την τύπισσα, να περνάς καλά, άσε τις καψούρες στο πλάι και χαλάρωσε. Αν είναι να γίνει κάτι θα γίνει στο άσχετο. Επίσης συστήνω 1-2 φίλους καλούς, μπύρες, βόλτες και πολλές ώρες στην παραλία. Για τη βεράντα....ε προσπαθώ να βοηθήσω!

    ReplyDelete
  6. αχ τουλίπα μου με το καθημερινό πρωινό ξύπνημα από τις 5 που να πάω η έρμη; καλοκαιριάτικα και κοιμάμαι από τις 10, να σπάσει η πέτρα 10.30. όπως την κοτσιάκαρη! lol
    τα σ/κ πάω μερικές φορές σε ένα νέο που άνοιξε στην αμαθούντα αλλά μη με ρωτάς όνομα, είναι πολύ κοντά στα αρχαία πάντως :)

    ReplyDelete
  7. εγώ έχω δοκιμάσει μπίρα με γεύση ginger! Εξαιρετική!!!

    όσο για τα άλλα ..μια χαρά το καλοκαιράκι στην λευκωσία ρε συ :)

    ReplyDelete
  8. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν κάποια οσα μας νευριάζουν σχετίζονται με το γεγονός ότι εχουν μια δόση αληθειας που δέν θέλουμε να ακόύσουμε.

    ομορφο blog!
    Καλησπερες

    ReplyDelete
  9. "Τί είμαι τότε;
    Καταρχάς, ένας πολύ δύσκολος άνθρωπος. Δεν αφήνω περιθώριο σε πολλούς να με γνωρίσουν. Με κουράζει ο πολύς ο κόσμος, ειδικά άμα δεν νιώθω άνετα. Δεν κάνω χώρο στη ζωή μου για κανένα αν ο άλλος δεν μου αποδείξει πως αξίζει να είναι εκεί. Έχω φίλους, αλλά επί της ουσίας ξέρω ότι με καταλαβαίνουν 3-4."

    Είχα λίγο καιρό να σε διαβάσω αλλά (ξανα)θυμήθηκα γιατί μ'αρέσει τόσο το βλογ σου. Το πιο πάνω το έχω πει κι εγώ άπειρες φορές σχεδόν λέξη προς λέξη. Αλλά πιστεύω ότι και οι δύο αξίζουμε την εξτρα προσπάθεια :)

    Καλό μας καλοκαίρι.
    (Πεθύμησα καρπούζι στη βεράντα.)

    ReplyDelete
  10. Φώτης, μόνο και μόνο που είσαι καψουρεμένος και υπάρχει μια πιθανότητα να γίνει κάτι....ζηλεύω. Μου έχει λείψει αυτό το αίσθημα.

    Dorothea, υποθέτω δουλεύεις ως κυνηγός ή ταχυδρόμος; Θα πηγαίνεις σπίτι, θα κοιμάσαι μια ώρα μαξ, θα ξυπνάς φρέσκια και θα πηγαίνεις για κανά χαλαρό ποτάκι ως τις 12. Είναι καλοκαίρι! ( Στην περιοχή Αμαθούντας; χμμμ)


    Mary, τη γνωστή τζιντζιμπίρα για την οποία διάβαζα σε κάτι βιβλία με αγγλικά οικοτροφεία; Και που τη δοκίμασες; Το καλοκαίρι στη Λευκωσία είναι ακόμα πιο όμορφο όταν έχεις και τη χαλαρή παρέα. Σύμφωνώ!

    ReplyDelete
  11. anonymous, για ποιο θέμα αναφέρεσαι όμως;
    Σε ευχαριστώ!

    drSpock, καταρχάς κακώς που εξαφανίστηκες από τον κήπο μας :P. Δεύτερο, καρπούζι, βεράντα. Ναιιιιι!

    ReplyDelete
  12. Αντε μωρέ και σύ....believe in you και θα έχεις οποια θες. Μπορώ να σου πω δεκάδες παραδείγματα. Απλά πρέπει να εμπεδώσεις μια ατάκα που μου είπε μια άλλη φίλη μου ( έχω σοφές φίλες) και η οποία μου είπε "everybody loves a winner". Άρα άρχισε να συμπεριφέρεσαι σαν νικητής.
    Επισης, για να σ αρέσει αυτή η κοπέλλα πάει να πει πως σ αρέσει και το μυαλό της. Άρα παίξε με αυτό.
    (αχ πόσα να σου μάθω - είμαι και μακριά γμτ!)

    ReplyDelete