Espresso

Δυο βδομάδες διακοπές. Δεν έχω κάνει συγκεκριμένα σχέδια. Φέτος, για πρώτη φορά η ιδέα είναι "μέρα με τη μέρα". Το μόνο δεδομένο είναι δύο πολύ καλοί φίλοι, ένα εξοχικό (ευχαριστίες στους γονείς για την ευγενική παραχώρηση), πολύ κρασί, απόπειρες μαγειρικής (όχι από μένα), παραλία και ίσως επισκέψεις σε all-white μπαράκια (για να τσεκάρω στη λίστα μου 1-2 κλισέ του καλοκαιριού- αλλά πάλι θα βλέπω γύρω μου δήθεν "κοσμικούς" και θα φρικάρω).

Κατά τη διάρκεια της βδομάδας, θα έρχονται φίλοι, ίσως 1-2 να μένουν, θα δείξει. Δεν είμαι πρότυπο οικοδέσποινας. Οτι βρέξει, ας κατεβάσει.

Προσέχω πως τον τελευταίο καιρό με πιάνει μια μανία να ελέγξω την καθημερινότητα μου, το πρόγραμμά μου αλλά και των φίλων μου. Ατάκες του τύπου "πω πω τι καταπιεστική που είσαι", 

"δεν ακούς κανένας, κάνεις ότι θες", "κάθε βράδι κανονίζεις ντινέ και έχεις πρόγραμμα για μια βδομάδα", είναι οι συνηθισμένες που ακούω αυτές τις μέρες. Άσε που με έπιασε ένα πράμα, φυτεύω κήπους και περιποιούμαι τον δικό μου, ως και γαντάκια πήρα.

Ξέρεις, υποπτεύομαι πως όλα αυτά δεν είναι ότι μια μέρα ξύπνησα και απόφάσισα από αμελής και χαμένη στο διάστημα Τουλίπα, θα μετατραπώ σε υπόδειγμα "τάξης και ηθικής". Καμία σχέση. Είμαι Λέων, όχι Παρθένος ή Αιγόκερως.

Απλά, ίσως είναι μια ανάγκη να "συγυριστώ". Να δω πως θα προχωρήσω τη ζωή μου μετά από αυτούς τους επεισοδιακούς μήνες. Δεν ξέρω αν τελικά τα καταφέρω. Νιώθω όμως πως δεν με συμφέρει να είμαι "φλου" πια. Δεν μου κάνει καλό. 

Τις προάλλες κατάλαβα πως είναι καλά να έχεις στόχους και να ακούς τις ανάγκες σου. 

Οι στόχοι  μου είναι απλοί. Στα επαγγελματικά μου ανοίγονται καινούριοι δρόμοι και πρέπει να κάτσω να δουλέψω για να προχωρήσω. Στα προσωπικά μου, αυτό που θέλω είναι ο άνθρωπος που θα επιλέξω (και θα με επιλέξει) θα έχει μια προοπτική. Όχι "μέλλον". Αυτό δεν το ξέρει κανείς. Απλά προϋποθέσεις για να γίνει "ο άνθρωπός μου". Αυτό το βρίσκω δύσκολο. Είμαι δύσκολη. Έχω άμυνες. Ανεβάζω ψηλά τον πήχη μου. Γιατί ξέρω πως δίνω πολλά. Και αυτό δεν το αξίζουν όλοι, ε;

Υ.Γ1 Η ζωή πρέπει να είναι σαν ένα φλιτζάνι εσπρέσο. Έντονη, με ουσία και ξεκάθαρες "γεύσεις"

Υ.Γ2 Στη φωτό, το νέο απόκτημα στο τουλιπoσπίτι. Η θεά καφετιέρα, η Εσπρεσούλα. (όχι σε ρόζ, φαντάσου την σε λευκό - αυτό μας έλειπε, να γίνω και Barbie)

Υ.Γ3 Θα εξαφανιστώ για καμιά βδομάδα καθότι δεν προνόησα να αγοράσω wifi πραγματάκι για το εξοχικό. I will be around though. Καλά μπλουμ μπλουμ....τα υπόλοιπα είναι μαλακίες.