Friday, April 25, 2008

Oh my God!

Όσο πιο πολύ μεγαλώνω τόσο λιγότερο νιώθω το Πάσχα. Θυμάμαι όταν ήμαστε μικρά, τρέχαμε όλες οι φιλενάδες μαζί, να μαζέψουμε λουλούδια για τον Επιτάφιο, να βοηθήσουμε να συγυριστεί η εκκλησία και το βράδι στην περιφορά ψάχναμε η μια την άλλη για να περπατήσουμε μαζί. Μετά το Σάββατο, ολόκληρη η εκκλησία φωτιζόταν από το φως των κεριών. Ήταν μαγικό!
Τώρα; Τώρα αγάπη μου, δουλεύουμε μέχρι Μεγάλη Παρασκευή. Απόψε δεν θα πάω στην περιφορά, τι παπούτσια να φορέσω να μην με κόψουν; Τι να φορέσω; Έχω και τη μάνα μου, η οποία νομίζει ότι η εκκλησία είναι πασαρέλα και να ντυνόμαστε καλά - θέλω να πάω με το τζιν, πειράζει; Ναι!
Έχουμε και ένα παπά στην εκκλησία μας, που νομίζει ότι ανεβάζει παράσταση στο Broadway. Κάθε Μεγάλο Σάββατο, εδώ και χρόνια, περιμένω να δω τι κοτσάνα θα ρίξει μετά τον Καλό Λόγο. Πρόπερσι , αφού είπε το γνωστό "Χριστός Ανέση εν νεκρώ...", τελειώνοντας έριξε ένα "Άντε να ανοίξουμε τους φούρνους". Ήθελα να γελάσω, αλλά με έσπρωξε η μάνα μου. Τον μπαμπά μου δεν τον έφτανε, οπότε αυτός έριξε ένα γελάκι. Κάθε χρονιά, θέλω να αλλάξουμε εκκλησία, μπας και νιώσω αυτή την κατάνυξη. Αλλά κολλήσαμε με τον τρελό παπά!
Το μόνο που μ' αρέσει το Πάσχα είναι η Μεγάλη Πέμπτη.
Εδώ και τρία χρόνια πάμε με τον κολλητό μου, σε μια εκκλησία στη παλιά Λευκωσία. Ο κόσμος εκεί είναι πολύ απλός, θα δεις από την wanabe Carrie μέχρι τον Ρωσοπόντιο μετανάστη, την γιαγούλα που φόρεσε το καλό της το ταγιέρ, τα αγοράκια - προσκόπους που κρατάνε την τάξη, τους ψάλτες που νομίζουν όλοι ότι είναι ο Παβαρότι και ένα παπά, πολύ ταπεινό και απλό.
Πήγαμε και ψες (με το τζιν). Νομίζω ότι το είχα ανάγκη. Προσκυνήσαμε και μετά σταθήκαμε έξω κάμποση ώρα. Ηρεμία, κατάνυξη. Ήταν ωραία. Μετά πήγαμε για κρασιά. Είναι το έθιμό μας. Και ας μην έχει σχέση με τα υπόλοιπα "έθιμα". Εκεί θα κολλήσουμε; Αφού στην τελικά, τα πάντα καταλήγουν στο φαί της Κυριακής. Άντε, καλό Πάσχα!

Υ.Γ Όλο και περισσότεροι γνωστοί και φίλοι δηλώνουν ότι δεν πάνε εκκλησία το Πάσχα. Ή λένε πως υποχρεωτικά θα πάνε. Μήπως να το ψάχνανε οι παπάδες και να αφήσουν τις βλακείες; Δεν πάμε όλοι κατηχητικό και στο Άγιο Όρος εξάλλου!

7 comments:

  1. Αυτό ακριβώς.
    Τα ίδια με εσένα.
    Σήμερα δεν πάτησα, παρα μόνο πήγα το απόγευμα που δεν είχε καθόλου κόσμο να προσκυνήσω.
    Χθες πήγα λίγη ώρα, με τζίν, και έφυγα.
    Ίσα-ίσα να ανάψω ένα κερί.

    ReplyDelete
  2. Πήγα με τζιν ψες. Σήμερα με φουστάνι. Ως και εκεί το "φαίνεσθαι".

    ReplyDelete
  3. Μεγάλη κουβέντα πας να ανοίξεις...

    (Και χρόνια πολλά)

    ReplyDelete
  4. παντου τα ίδια τελικα... χρονια πολλα τουλιπουλα να είμαστε καλα και να φτιάχνουμε τα δικά μας εθιμα!

    ReplyDelete
  5. να ανοίξεις diastimata μου και οποιος αντεξει

    trilian....και εκει;; α να ανταλλάξουμε σημειώσεις

    ReplyDelete
  6. Ένα θα σου πω: Η Ανάσταση είναι προσωπική. Είναι μέσα μας.

    ReplyDelete
  7. Λες να μην το ξέρω; Αλλά θες και λίγη ατμόσφαιρα...πόσα να κάνει η φαντασία;

    ReplyDelete