Γιατί blogάρω

Άρχισα το blogging το Μάϊο του 2006. Οι λόγοι ήταν δύο: πρώτον, ήθελα κάπου να γράψω τις σκέψεις μου γιατί τότε περνούσα περίοδο στασιμότητας (σε όλους τους τομείς). Δεύτερον ήθελα να γράψω για όλα αυτά που σκέφτομαι, διατηρώντας μια ανωνυμία αλλά αρχίζοντας μια συνομιλία με άλλους bloggers και μη, χωρίς κατανάγκη αυτό να οδηγήσει σε σχέσεις/γνωριμίες εκτός.
Ένα και κάτι χρόνο μετά έγιναν πολλά σε αυτό το blog. Καταρχάς, γνώρισα κόσμο μέσα σε αυτό και ανταλλάξαμε ωραίες ατάκες και σκέψεις. Με μερικούς μίλησα/μιλάω κατά καιρούς στο msn και με 1-2 παιδιά ήπιαμε τον καφέ/κρασί/μπύρα μας. Αλλά γενικά ποτέ δεν επιδίωξα να είμαι κάτι άλλο εκτός από Urban Tulip εντός blog. Δεν με ενδιαφέρει να ξέρει κάποιος ποια είμαι (ακούγεται ψωνισμένο αλλά κατά βάθος δεν συμφωνείς;). Την ελευθερία που νιώθω όταν γράφω εδώ, την εκτιμώ όσο δεν μπορείς να φανταστείς. Και μην μου πεις ότι και στη ζωή εκτός υπάρχει ελευθερία γιατί μπορώ σε 1 λεπτό να σου βρω 100 λόγους γιατί αυτό δεν ισχύει.
Όμως δεν είναι αυτό το θέμα μου. Η ουσία είναι ότι προτιμώ να blogάρω χωρίς να μπλογκάρω. Χωρίς να σκέφτομαι ότι πρέπει να παίξω ένα ρόλο που έτσι και αλλιώς στην καθημερινότητα μου, θέλοντας και μη, το κάνω. Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να μην κρύβεσαι πίσω από ρόλους; Μου πήρε πολύ καιρό να το καταλάβω.
Το αστείο είναι ότι, όταν άρχισα να γράφω στο Υστερόγραφο, άκουγα διάφορους γνωστούς μου γύρω να διερωτούνται ποια είναι η Τουλίπα. Στην αρχή γέλαγα και έκανα παιχνίδι. Ήξερα φυσικά πως δεν ήταν επειδή τους άρεσαν τα κείμενα μου, αλλά ήταν μάλλον η περιέργεια να μάθουν ποια ήλθε ουρανοκατέβατη και υπογράφει ως Urban Tulip.
Μετά όμως άρχισα να βαριέμαι. Γιατί ρε φίλε θες να μάθεις κάτι περισσότερο από το αρκετό; Και γιατί θες να βάλεις πρόσωπο στα γραπτά και τις σκέψεις; Δεν σου φτάνουν;
Το blogging μ αρέσει πολύ. Σκοπεύω να γράφω περισσότερο και πιο συχνά. Ότι θέλω και χωρίς να σκέφτομαι αν θα αρέσουν τα κείμενά μου. Μεγάλωσα αρκετά για να επιζητώ την έγκριση (κρίση αυτογνωσίας). Και μακάρι αυτή η στάση να αρχίσει να υπάρχει και εκτός blog. Και αυτός θα είναι ο σκοπός μου για το 2008.

Υ.Γ1 Αφορμή για το κείμενο ήταν το τελευταίο post της Charlie Alexandra.
Υ.Γ2 Μεγάλη υπόθεση το να είσαι αληθινός...έστω και μέσα από τα κείμενα σου.