Friday, March 09, 2007

Πολύ σκόρπια...

Νιώθω σκόρπια τον τελευταίο καιρό. Στις καλές μέρες μου είμαι η τρελή χαρά στη δουλειά. Στις κακές, είμαι για να μην με κάνεις παρέα. Αλλά όλα αυτά μόνο ως σκόρπια τα βιώνω. Πως λέμε συγκροτημένος χαρακτήρας, δυναμικός, που ξέρει τι θέλει και προσγειωμένος; Όχι εγώ. Σκόρπιες σκέψεις λοιπόν:

  • Η δουλειά μου πάει καλά, γίνονται εξελίξεις που με κάνουν πολύ χαρούμενη. Πραγματικά. Σε σημείο που είναι αχάριστο και ηλιθιότητα να δηλώνω ότι θέλω να δουλέψω σε άλλη χώρα. Boss, thank you.
  • Παιδάκια ανοίγει ο καιρός και η Άνοιξη είναι εδώ. Πολύ χαίρομαι, αλλά πρέπει να κάνω εκείνη τη διαιτα...για να μην περάσω τα ίδια οπως πέρσι και δεν μ αρέσω για ακόμα μια χρονιά.
  • Ρε μαλάκα ποιος νομίζεις πως είσαι; Ο καραγκόμενος και πρέπει να σε τρέχω από πίσω για ένα date; Κατα βάθος δεν μ αρέσει η φάτσα σου, ούτε σε βρίσκω σέξι και χιούμορ έχουν οι φίλοι μου και ο Dr House (βλ προηγούμενο ποστ). Άρα εσύ χάνεις.
  • Εσύ από την άλλη, μπήκες στη ζωή μου μέσα σε μια νύκτα, έμεινες πολύ λίγο, κάποιες ώρες αλλά μου αναποδογύρισες το σύμπαν για πολλές μέρες. Μου έβγαλες στην επιφάνεια συναισθήματα, σκέψεις και την αίσθηση του να είμαι ζωντανή , πράγματα που είχα ξεχασμένα και που καμιά δουλειά δεν μπορεί να αντικαταστήσει. Να 'σαι καλά. Δεν νομίζω όμως να θέλω να σε ξαναδώ.
  • Επανέρχομαι στην καθημερινότητα των φίλων μου σιγά σιγά. Τους είχα γράψει, είχα απομακρυνθεί. Ακόμα το βρίσκω δύσκολο να βγω έξω μαζί τους τα βράδια και να περάσω σούπερ. Χρειάζεται προσπάθεια εκ μέρους μου να είμαι happy αυτόν τον καιρό. Αλλά τελικά όταν είδα το The pursuit of happyness κατάλαβα ότι όλα χρειάζονται πολλή προσπάθεια σε αυτή τη ζωή, ακόμα και το να είσαι ευτυχισμένος.
  • Εσύ, η σκέψη, η ανάγκη που έχω μέσα μου....πότε θα σε αντιμετωπίσω; Να συνεχίσω να σε αγνοώ; Γαμώτο...
  • Όταν έγραφα ένα κείμενο για το Υ.Γ, τις προάλλες ήμουν στις πολύ μαύρες μου. Δεν μ αρέσει να ειμαι χάλια και να γράφω, αλλά αφού είχα διωρία έπρεπε. Μήνυμα από διευθύντρια: "είναι το καλύτερο σου κείμενο ως τώρα!". Τι να πω πλέον...!
  • Άρχισα power yoga και είμαι πανευτυχής! Εξαιρετικό!
  • Μπορώ να κάνω restart τη ζωή μου;
  • Βαριέμαι πάρα πολύ τα σ/κ, γιατί πρέπει να κάτσω να οργανώσω παρέα να βγούμε και στην πορεία να μην βαρεθώ και μείνω μέσα και τους στήσω για ακόμα μια φορά (όπως πολύ συχνά μου συμβαίνει τους τελευταίους μήνες)
  • Just breathe λέει το τραγουδάκι δίπλα. Πόσες αναπνοές χρειάζονται όμως για να γίνουν όλα καλύτερα ε;
  • Miss you...

19 comments:

  1. Ό,τι κι αν κάνεις...καλό Σ-Κ!

    ReplyDelete
  2. Προσυπογράφω το κομμάτι για τις παρέες. Να οργανώνεις κάτι μια βδομάδα και να γίνεται κάτι άλλο που σε κάνει χάλια την προηγούμενη μέρα, να μη θέλεις να δεις άνθρωπο, να μένεις μέσα, να έχεις τις μαύρες σου και να ακούς και την απόλυτα δικαιολογημένη γκρίνια της παρέας...
    Καλό Σ/Κ

    ReplyDelete
  3. νομίζω ότι το τελευταίο φταίει για όλα τα παραπάνω... στην δική μου ζωή τουλάχιστον αυτό φταίει για όλα τα παραπάνω...( αν εξαιρέσεις το ΥΓ. είναι απίστευτο το πόσο ταυτίστηκα με αυτό το ποστ)

    ReplyDelete
  4. Μήπως το έχω γράψει εγώ αυτό;
    Πολλά κοινά έχουμε, Τουλίπα..
    Τίποτα δεν έχει αλλάξει, και τίποτα δεν είναι όπως παλιά..

    ReplyDelete
  5. Γιατί μας πιάνει όλους αυτή η μελαγχολία με το που μπαίνει η άνοιξη ρε γαμώτο; να πεις ότι φταίει το κλίμα... από το Δεκέμβριο το ίδιο είναι :P... Δεν ξέρω τι φταίει τελικά! Καλό ΣΚ!!!

    ReplyDelete
  6. εγώ θα διαβάσω αύριο το ΥΓ και θα επανέλθω :)

    καληνύκτα :)

    ReplyDelete
  7. gia mena pantos mia xara anoixi ir8e.
    ta panta einai 8ema prooptikis ton pragmaton, pws ta blepume kai pws ta antimetopizume.

    ReplyDelete
  8. Σκόρπισες ξανά στους 5 ανέμους!!!

    Για συγκεντρώσου!
    :-ΡΡΡΡ

    ReplyDelete
  9. @an_lu καλή κυριακή και σε σένα!

    @queen_elisabeth είναι όμως πολύ κουραστικό να μην είναι απλά τα πράγματα ακόμα και στις φιλίες!

    @trilian μπα δεν είναι μόνο το τελευταίο :) Αφορμή πάντως για το ποστ ήταν το 4!

    @αλφα_μι κρατάω το στίχο :)

    @crazycow καμία σχέση με εποχές! είναι μια διαχρονική φάση! Άρα πάει και το λογοτεχνικό της φάσης!:)

    @mary το ελ λόγω κείμενο θα δημοσιευτεί την ερχόμενη Κυριακή :)

    @keimgreek είσαι συγγενής του Κοέλο; :)

    @afrikanos εσύ είπαμε μόνο ιατρικές συμβουλές :PP :))

    ReplyDelete
  10. i aderfi mu einai maniaki me ton coehlo. ego pali den exo axio8ei na diabasw akoma tipotis apo ton sygekrimeno ;p alla genikws diabazw poly.

    ReplyDelete
  11. Αχ σε παρακαλώ μη διαβάσεις Κοέλο! Όλα τα βιβλία του περιστρέφονται γύρω από την ατάκα "αμα θες κάτι πολύ το σύμπαν συνωμοτεί για να το πάρεις" και αυτό είναι η μεγαλύτερη παπαριά ever! Αν δεν πτοείσαι διάβασε το "Η βερόνικα αποφασίζει να πεθάνει". Μόνο αυτό!
    Κατά τα άλλα, προτιμώ που διαβάζεις το "Σχεδόν Σούπερ" :)

    ReplyDelete
  12. Ναι, και σιγά μην σ'ακούσω εγώ τώρα!
    :-ΡΡΡΡ

    ReplyDelete
  13. @keimgreek, συμφωνώ κι εγώ με το τουλιπάκι για τον κοέλο. τη βερόνικα να διαβάσεις και μόνο!! τα υπόλοιπα σωστά τα συνόψισε η τούλιπ! :) (κι εγώ το πιστεύω πως συνομωτεί το σύμπαν όταν θές κάτι. απλά πρέπει να το θέλεις πραγματικά. εκεί είναι το clue. ...και ποιος ξέρει τι είναι πραγματικό πια;)

    τούλιπ, αναμένω το επόμενο υγ :)

    ReplyDelete
  14. @afrikanos αχ αυτα τα λάθη κανεις :PPPP )

    @mary συμφωνω απόλυτα! ειδικά με το σημείο "να το θες πραγματικα". λιγες φορές μας συμβαίνει αυτό....
    (αντε να δούμε την ερχομενη κυριακη τι θα πεις:) )

    ReplyDelete
  15. Ουφ κάπως έτσι νιώθω και 'γω! Το χειρότερο, δεν έχω όρεξη, ούτε καλή δουλειά, για την ακρίβεια, καθόλου δουλειά!!!!

    ReplyDelete
  16. allitnil been there done that! ειναι λογικό να αισθάνεσαι έτσι :)

    ReplyDelete
  17. Μετανοείστε αμαρτωλοί! Μετανοείστε όσο είναι καιρός! Περάστε από το μπλογκ μας να κοινωνήσετε! ΤΩΡΑ!!!

    ReplyDelete
  18. Τις ευλογίες σας πάτερ! (αν και λέω να γίνω βουδίστρια)

    ReplyDelete
  19. ma imaste super ;p

    ReplyDelete