Tuesday, July 11, 2017

Ο Σταθμός Σκαρίνου

Είναι και αυτές οι φάσεις στην ερωτική μας ζωή, που τις έχουμε περάσει όλοι.
Καλές και κακές.
Υπάρχει όμως μια φάση, από αυτές, που είναι αψυχολόγητη, βασανιστική, που δεν κάνει νόημα, που είναι σημάδι ότι μαζοχίζεσαι άγρια.
Αυτή η φάση, φίλη/ε μου, ονομάζεται "Σταθμός Σκαρίνου".

Το σενάριο έχει ως εξής. Σου αρέσει ένα άτομο. Πάρα πολύ. Καταφέρνεις και μπαίνεις στη ζωή του. Κάνετε παρέα. Πολλή παρέα. Ξέρεις, τα γνωστά. Μηνύματα στο facebook, κανένα whatsapp, άντε και κανένα sms. Μέσα, μέσα βρίσκεστε κιόλας. Για ποτό, φαγητό, βόλτα, εκδρομή, θάλασσα.
Εσύ θες περισσότερο αυτό το άτομο. Δεν είπατε ποτέ ο ένας τον άλλοι "φίλοι", αλλά και να το είπατε ξέρεις πως κάτι αιωρείται στην ατμόσφαιρα. Αλλά δεν λες, ούτε κάνεις κάτι γιατί ξερεις ότι είτε χώρισε πρόσφατα, είτε δεν σου δείχνει αυτό που θες ή είσαι αρκετά στην κοσμάρα σου ώστε να μην βλέπεις κανένα σημάδι ( αν υποθέσουμε ότι υπάρχει, γιατί είπαμε, είσαι στην κοσμάρα σου, οπότε και να υπάρχει δεν το βλέπεις).

Περνάει ο καιρός. Αυτό το είπαμε. Η παρέα συνεχίζεται. Δεν είναι φυσικά ο/η κολλητός/η σου που του λές όλα σου τα σώψυχα. Κρατάς και ένα ρόλο. 
Αρχίζεις να ανυπομονείς. Θες να πας στο επόμενο στάδιο. Κολώνεις. Δεν κάνεις τίποτε. Για όλους τους πιο πάνω λόγους. 
Περνούν οι μήνες. 
Το άτομο είναι πλέον μέρος της καθημερινότητάς σου, επικοινωνεί μαζί σου, πολύ φιλικά, πολύ άνετα. Κάποτε θα ρίξει υπονοούμενα, κάποτε θα ρίξει ένα βλέμμα. Αλλά δεν γίνεται κάτι. Ποτέ.

Και εσύ είσαι εκεί. Στη ζωή του, όποτε θέλει, όποτε μπορεί, όποτε επικοινωνεί. 
Αρχίζεις να βαριέσαι. Υποψιάζεσαι ότι μπήκες στο friend zone. Όχι από την πλευρά σου φυσικά. Εσύ ακόμα, μαζοχιστικά είπαμε, καραγουστάρεις.
Όμως φίλε/η μου η αλήθεια είναι πως αυτό που είσαι για τον άλλο, είναι απλά....ο Σταθμός Σκαρίνου.

Δηλαδή, το σημείο, όπου απλά θα σταματήσει να βάλει βενζίνη, θα περάσει. Δεν θα κάτσει. Δεν θα μείνει ώρα. Γιατί στον Σταθμό Σκαρίνου δεν έχει τίποτε να κάνεις, παρά μόνο στάση για λίγο.


12 comments:

  1. Καλημέρα!
    Δεν είναι άσχημοι οι Σταθμοί Σκαρίνου στη ζωή μας.
    Ειδικά για τους ταξιδιώτες είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι και ίσως δίνουν ουσία στο ταξίδι τους.
    Τώρα, αν δεν θες εσύ να είσαι Σταθμός, γιατί περιμένεις και δεν κάνεις εσύ την κίνηση για να ξεκαθαρίσει το κλίμα;
    Εκείνος κάνει αυτό που του αρέσει κι αυτό που νιώθει άνετα.
    Η ευθύνη για να αλλάξει κάτι στην όλη κατάσταση είναι δική σου, μιας κι εσύ νιώθεις άβολα.
    Πάντα με το ρίσκο της.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Εχεις απολυτο δικιο για ολα. Απλα επειδη ειναι μια ιστορια που επαναλαμβανεται, με την πρωτη φορα να μην ειχε χαπι εντ, κανω την κοτα και συμπεριφορομαι σαν τετοια.

      Delete
    2. Η επιλογή να αποδεχτείς την τρέχουσα κατάσταση, χωρίς να διαμαρτύρεσαι μέσα σου, είναι κι αυτή μια επιλογή.

      Delete
    3. Και αυτο κανω. Και παιζω και φλερταρω απλα για τη χαρη του φλερτ. Αλλα βλεπω και αλλου.

      Delete
  2. Οι παραπάνω μας έχουμε υπάρξει σταθμοί σκαρίνου, κάποια στιγμή όμως μπουχτίζεις τζαι θέλεις ξεκαθάρισμα. Στην οποία περίπτωση, αν κάμεις το βήμα εσύ, το πιο πιθανόν είναι να σταματήσει να σταματά στο σταθμό. Όταν νιώσεις ότι μπορείς να το αντέξεις, τότε κάμνεις εσύ το βήμα, νομίζω. Εκτός αν γίνει κάτι δραστικό στο μεταξύ που να αλλάξει τον τρόπο που σε βλέπει. Όπως τζαι να έσιει, εσύ πρέπει να προσέξεις τον εαυτό σου. χχ

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ναι ο εαυτος. Τον προσεχω Neerie μου. Με χιουμοριστικη διαθεση εγραψα το κειμενο, ειμαι καλα :) xx

      Delete
  3. Από την στιγμή που λες ότι «Το άτομο είναι πλέον μέρος της καθημερινότητάς σου, επικοινωνεί μαζί σου, πολύ φιλικά, πολύ άνετα. Κάποτε θα ρίξει υπονοούμενα, κάποτε θα ρίξει ένα βλέμμα.» αυτόματα είσαι πολύ περισσότερο από «Σταθμό Σκαρίνου» οπόταν συμφωνώ και εγώ να κάνεις εσύ το επόμενο βήμα. Άντε μη φοβάσαι , καλή επιτυχία

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σκεφτεσαι σαν ενας κανονικος ανθρωπος, αγαπημενε μου Πατινιε. Αλλα η αληθεια ειναι οτι με βλεπω να "κοφκουμαι του βουρου" :)

      Delete
  4. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  5. Τουλίπα εγώ είμαι της άποψης πως πρέπει να προσπαθήσεις να ξεχωρίσεις την ανάγκη από το συναίσθημα. Στην ανάγκη λες, χρειάζομαι κάποια πράγματα ενώ στο συναίσθημα θες να έχεις ταυτότητα και να παραδίνεσαι με την πρώτη ματιά. Αν είναι ο άλλος να σου κάνει 10000 τεστ για να διαπιστώσεις αν θέλει, για μένα αυτό δεν είναι ερωτικό... Καλή συνέχεια καλό μου!

    ReplyDelete
  6. Έτσι μεταξύ μας, το τι νιώθουμε δεν έχει να κάμει με τον άλλο. Είναι όλα δικά μας.
    Αν ο άλλος βγήκε από μια σχέση κτλ είναι δικαιολογίες. Κατά βάθος δεν σε ενδιαφέρει, και δεν θα έπρεπε άλλωστε. Αν ο άλλος δεν είναι flirtatious αρκετά για να είσαι σίγουρη ότι σε θέλει, αυτό δεν σημαίνει τίποτε για το τι νιώθεις εσύ. Απλά φοβάσαι την αντίδραση.
    Αν εσύ νιώθεις ότι θέλεις κάτι που τούτο τον άνθρωπο ζήτα το. (είτε διακριτικά, είτε ευγενικά, είτε παρορμητικά, είτε επιθετικά - εξαρτάται από σένα).
    Αν φάεις χιλόπιττα θα ξεπεράσεις κάτι που σε κρατούσε πίσω και δεν άξιζε την αναμονή.
    Φιλικά g.

    ReplyDelete
  7. Όσο αμελεις να το ξεκαθαρίσεις, για χιλιους δικους σου λόγους, θα παραμένει μια κατασταση ον/οφ. Εν κρίμα ο εαυτός σου. Το switch σου εν να του το κάμεις δώρο?
    Θύμησμε επομενη φορα που θα περνω τα ίδια (εν τζ' εν αρκιμός) να μπω να διαβασω το κομεντ μ.


    ReplyDelete