Η ώρα έχει πάει 11, στα ηχεία μου η Nina τραγουδάει στο repeat, το "Don't Let me be misunderstood".
Πίνω πράσινο τσάι, αλλά έχε χάρη που δουλεύω πάλι, αλλιώς θα άνοιγα μια μπουκάλα κρασί.
Έγινε και το αλκοόλ, η μεγαλύτερη μου φαντασίωση ( οποία κατάντια...!).
Θέλω με όλη μου την καρδιά να ξεκολλήσω από αυτή την στάσιμη κατάσταση.
Π.χ. να με απολύσουν, να ηρεμήσω.
Να γίνει κάτι μαγικό και να μην βαριέμαι κάθε μέρα.
Να με εμπνεύσει κάτι.
Να έχω μικρούς, ανόητους λόγους να θέλω να πάω κάπου, να επιδιώξω κάτι.
Έλεγα σε μια φίλη της προάλλες, πως δεν ξέρω αν ισχύει το "ότι είναι να γίνει, θα γίνει".
Και αν πρέπει να το σπρώξω;
Αν η πιο πάνω φράση είναι απλά μια εύκολη και παθητική στάση για να μην ξεβολευτούμε να ρισκάρουμε ή έστω να προσπαθήσουμε;
Και πες ότι θα κάνεις εσύ κάτι.
Πότε ξέρεις πότε είναι το σωστό timing;
Απλά "ξέρεις"; Έτσι όμως λένε και στις ταινείες;
Δεν είμαι σίγουρη.
Οκ στον έρωτα, βλέπεις τον άλλο και απλά "ξέρεις". Ναι, αυτό είναι μαγικό και ανεξήγητο.
Στα υπόλοιπα όμως;
Πότε ξέρεις πότε να ρισκάρεις; Ή πότε, σου τελείωσε κάτι;
Ή πότε πρέπει να ανεχθείς μια κατάσταση ή απλά να πεις ότι δεν πάει άλλο και να φύγεις;
" Oh Lord please don't let me be misunderstood..."
Υπάρχουν μέρες που σκέφτομαι κι εγώ το "να με απολύσουν να ησυχάσω".
ReplyDeleteΚλείσε να πας ένα ταξίδι, νομίζω. Πάει καιρός να πάρεις τη δόση σου.
Έλεγα να πάω Αθήνα την άλλη βδομάδα, αλλά με τι λεφτά;
DeleteΠαίζει ταξιδι με φαμίλια στην Πελοπόννησο τον Απρίλη και αυτό είναι καλό.
Αλλά είναι το ταξίδι η λύση;
Η προσμονή του ταξιδιού είναι μία λύση. Γιατί όσο κι αν σε νευριάζουν εσύ θα σκέφτεσαι το προγραμματισμένο ταξίδι και θα λες "δεν γαμιέστε σε μια βδομάδα θα λείπω". Υπό αυτή την έννοια, το πρόβλημά σου λύνεται. Όταν επιστρέψεις, πριν καν προλάβουν να σου σπάσουν τα νεύρα κλείνεις καινούριο ταξίδι και μπαίνεις στην ίδια διαδικασία. Πριν πεθάνεις θα έχεις ταξιδέψει σε όλον τον κόσμο, και θα έχεις γραμμένους στ' αρχίδια σου όσους επιχειρούν να σου χαλάσουν τη διάθεση τις καθημερινές.
ReplyDeleteΡε συ , υπολόγισα πόσες μέρες του μήνα είμαι σταθερά σε πιεστικό ωράριο δηλαδή δεν βγαίνω, δεν βλέπω κόσμο, ενίοτε δεν αναπνέω. Είναι περίπου 60 μέρες το χρόνο. Δηλαδή το 1/5 της ζωής μου είναι χαμένο από χέρι.
DeleteΠρέπει να κάνω κάτι δραστικό.
"Ξερεις" οταν εισαι ετοιμη να υποστεις τις οποιες συνεπειες και η ωθηση που νοιωθεις τις ξεπερνα. Διαφορετικα πηαιννε Πελοπονησο τον Απριλη τζιαι κρατα την δουλεια σου αν δεν σε... παιρνει. Τα υπολοιπσ εν εσωτερικες διεργασιες παρισσοτερο.
ReplyDelete:)
Μου έμειναν 2-3 αμφιβολίες ακόμα ( ίσως φόβος μάλλον) και όταν εξαλειφθούν hasta la vista!
DeleteΈλα τώρα, μπορείς, Τουλίπα είσαι μην μου αρχίζεις τα μίζερα.
DeleteTime for change innit?
Εγώ το καλοκαίρι φεύγω 3 βδομάδες για γύρο της πρώην Γιουγκοσλαβίας
Ας λογικευτουμε Ζαππα μου. Τα "μιζερα" που λες ειναι αποριες για το πως θα επιβιωσεις και πως θα εισαι Καλά.
Deleteναι και γω εχω φυλάξει λεφτά και ας πουμε με καποιο τροπο θα μπορούσα να ζησω στην Κουβα 1 μηνα.
Αλλα δεν ειναι αυτό το θέμα, έτσι;
Ναι ειναι καιρος για αλλαγες αλλα με πλανο της προκοπης.
Σορι για το καπως επιθετικο υφος αλλα οσοι μου ειπαν "αντε μωρε τουλιπα κολωνεις, η ζωη ειναι εδω", την έκαναν απο τη δουλεια με λεφτά/πλάτες των γονέων, πεθερικών και ακόμα τους τα πληρώνουν. Not my thing.
Τουλίπα μπορείς να ψάξεις για κάτι άλλο χωρίς να ρισκάρεις την τωρινή σου δουλειά. Διεθνείς Οργανισμοί και ΕΕ, ας πούμε, ανακοινώνουν ανοίγματα σε θέσεις εργασίας μέσω ίντερνετ και κάνουν interview μέσω skype για αυτές αν δεν μπορείς να ταξιδέψεις μέχρι την έδρα τους. Το ίδιο κάνουν και μεγάλες διεθνείς εταιρίες. Οπότε μπορείς να ψάξεις στον ελεύθερο χρόνο σου, χωρίς να ρισκάρεις το να χάσεις την τωρινή δουλειά σου. Πίστεψε με το κάνω και εγώ που εκτός από την κανονική μου δουλειά ψάχνω και κατά καιρούς κάνω και δύο-τρεις άλλες ως freelancer…...
DeleteΚοιτα τα freelancer αν ειναι σταθερα ειναι το καλυτερο!
DeleteΜακάρι να ήταν, αλλά είναι τσάτρα-πάτρα
DeleteΕμπιστέψου το ένστικτο σου. Μόνο αυτό μπορεί να σου πεί πότε να ρισκάρεις και πότε όχι!
ReplyDeleteΗ αλήθεια ειναι ότι το ένστικτο μου, δεν μου μιλά απλά, μου κραυγάζει! Έχω σχεδόν κουφάνει
Deleteκαι γιατί να περιμένεις να σε απολύσουν?
ReplyDeleteνα παραιτηθείς μόνη σου.. εγώ το έκανα και ένιωσα καλύτερα απο ποτέ.. ειδικά το επομενο πρωινό που ξύπνησα και δεν ετοιμάστηκα για να πάω στη δουλειά, ήταν σαν να ξαναγεννήθηκα!
τη ζωούλα μας μια φορά την ζούμε, ας μην κάνουμε υποχωρήσεις..
Μα για τον πολύ απλό λόγο, ότι θα με αποζημιώσουν. Από την άλλη, σίγουρα δεν λέω ότι αν δεν με απολύσουν δεν θα το σκεφτώ να φύγω.
ReplyDeleteΣυμφωνώ απόλυτα με τα υπόλοιπα εννοείται. Σκέφτομαι καμιά φορά πως η ζωή είναι αλλού και ψιλοτρομάζω.