Tuesday, October 22, 2013

Past tense

Μια από τις πιο μεγάλες παγίδες στη ζωή μας είναι να αναπολούμε συνεχώς.
Να κοιτάς πίσω αντί μπρος ή όπως μου έλεγε μια καθηγήτρια στο γυμνάσιο "να κοιτάς έξω από το παράθυρο αφηρημένα, αντί να βλέπεις τι γίνεται εκείνη την ώρα μέσα στην τάξη".

Όταν όμως έχεις πέσει σε λούμπα, κοινώς δεν την παλεύεις, δεν μπορείς παρά να προστατεύεις τον εαυτό σου υποσυνείδητα με το να αναπολείς.

Αυτό κάνω εδώ και μέρες.
Διαπιστώνω, λοιπόν, πως τα δύο χρόνια πριν μου φαντάζουν μια άλλη ζωή ( πήγα δηλαδή εγώ στην Ινδία;) , τα τρία χρόνια πριν σαν να μην ήμουν εγώ που τα έζησα ( εκείνο το ταξίδι στο Άμστερνταμ και στην Κωνσταντινούπολη δυο μήνες μετά). Για τα πέντε χρόνια πριν, δεν το συζητώ. Άσε που οργιάζω και σκέφτομαι μέχρι και 10 χρόνια πριν ( η πρώτη δημιουργική μου δουλειά και μια σχέση, η πρώτη που ήταν βασισμένη καθαρά στο σεξ).
Πω πω, πως περνούν τα χρόνια. 

Φοβάμαι είναι η αλήθεια. Φοβάμαι πως θθα περάσουν κι άλλο τα χρόνια και εγώ δεν θα ζήσω όσα ονειρευόμουν. Μια μέρα, θα ξυπνήσω θα είμαι 50 ( αν φτάσω τόσο πολύ με το άγχος που έχω) και θα διερωτώμαι που πήγαν όλα τα χρόνια.

Δεν ξέρω αν αυτοί που έχουν παιδιά, μετράνε έτσι το χρόνο. Μπορεί να είναι εντελώς εγωιστικό εκ μέρους μου να μετρώ τη ζωή μου σε ταξίδια και στιγμές. 
Δεν ξέρω αν θα ήμουν πιο ευτυχισμένη αν την μετρούσα σε παιδικά δοντάκια που πέφτουν, στις πρώτες φορές ( η πρώτη λέξη, το πρώτο περπάτημα), στις πρώτες μέρες ( στο νηπιαγωγείο, στο σχολείο,).
Η αλήθεια είναι πως στα γράφω αυτά και νιώθω μια μεγάλη λύπη και αγωνία.
Λύπη γιατί απογοητεύω τον κόσμο γύρω μου και γιατί δεν αποφασίζω αν θέλω να μπω στη διαδικασία "οικογένεια".
Αγωνία γιατί, όταν δεν κάνεις κάτι που κάνουν όλοι, υφίστασαι με μεγάλη πίεση από την οποία δεν ξέρεις ποτέ θα απαλλαγείς και θα ηρεμήσεις ( χωρίς να κατεβάζεις xanax).

Καθώς τα γράφω αυτά, σκέφτομαι: Μήπως τελικά το να σκέφτεσαι το παρελθόν μόνο ζημιά προκαλεί;

19 comments:

  1. Ενδεικτικές σκέψεις κάποιου που έχει παιδιά :) :

    http://strovoliotis.wordpress.com/2013/10/21/%CF%83%CE%BA%CE%AD%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CF%86%CE%B8%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CF%80%CF%89%CF%81%CE%B9%CE%BD%CE%B1%CE%AF/

    ReplyDelete
  2. τουλιπακι μην μασας.μην ικανοποιησεις κανενα διπλα σου παρα μονο εσενα.το παρελθον καθοριζει ελαχιστα το μελλον μας.οι αναμνησεις πονουν μονο οταν το παρον ειναι χειροτερο.και αν το παρον ειναι χειροτερο...το μελλον μπορει να ειναι καλυτερο.η ζωη ειναι τοσο ανατρεπτικη.οπως τα χαλα αλλο τοσο τα φτιαχνει.το γελιο και το δακρυ εναλλασονται.οι αναμνησεις ειναι εκει...το παρον μπορει δυσκολα να αλλαζει...το μελλον ομως μπορει με μια γροθια να τα αλλαξει ολα.θεληση θελει...θεληση και κουραγιο.και αν τα ονειρα σου αυτη η γη δεν τα χωρα...η αλλαξε ονειρα η βρες μια αλλη γη να τα χωρεσει.η μοναξια ειναι εντος μας και οχι μεσα στο πληθος.σε καταλαβαιννω...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Η ζωή είναι πολύ ανατρεπτική οντως - απλα τον τελευταιο καιρο είναι αρνητικα ανατρεπτική και έχω αρχίσει και κουράζομαι.

      Θέληση και κουράγιο. Θα το επαναλαμβάνω κάθε μέρα σαν mantra.

      Μια αλλη γη, αλλαξε όνειρα...:)

      Delete
  3. H καλύτερη γιατρειά απέναντι στην πίεση των κοντινών, ιδίως των μανάδων, είναι το τρολλάρισμα. Ακόμα και εάν δεν σε αφήσει ύσηχη, τουλάχιστον θα γελάσεις

    ReplyDelete
    Replies
    1. Το παρελθόν είναι ένα πράγμα. ΠΑ ΡΕ ΛΘΟΝ. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο. Όσο δεν συμφιλιωνόμαστε μαζί του και δεν το κρατάμε μόνο σαν μια ανάμνηση, δυστυχώς το μόνο που θα μας κάνει, είναι ότι θα μας προκαλεί στενοχώριες και θα μας δυναστεύει

      Delete
    2. Είμαι πολύ ενοχική για να γίνω τρολ....την λυπάμαι. Είμαι mean troll άμα το θέλω.

      Το να συμφιλιώνεσαι με το παρελθόν, σημαίνει ότι το ξεχνάς;

      Delete
    3. 'Οχι….απλά δεν σε ενοχλεί και τόσο….

      Delete
  4. Μην ζεις στο παρελθόν, η παρελθοντολογία μόνο κακό κάνει! Όσο για το να "αποφασίσεις να κάνεις οικογένεια" δεν το καταλαβαίνω...Το έλεγα κι εγώ στους δικούς μου πριν γνωρίσω τον άντρα μου που τρώγονταν..."Έχω τον καλό τον άντρα έτοιμο εκεί και δεν προχωρώ? Όταν (και αν έλεγα από μέσα μου) τον βρω θα προχωρήσω". Αλλιώς δεν είναι απλώς θέμα απόφασης...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ο καλός ο άντρας, ο καλός ο έρωτας, η καλή η σχέση συμφωνώ πως είναι κάτι που έρχεται και εσύ ούτε στα πιο τρελλά σου όνειρα δεν μπορείς να φανταστείς.

      Delete
  5. Είναι εύκολο να σκεφτόμαστε το παρελθόν γιατί το ξέρουμε πολύ καλά. Το θέμα είναι στο παρόν σου τι θέλεις για το σήμερα και το αύριο σου. Συμφωνώ πάντως και με όλους τους πιο πάνω. Καλημέρα. :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Παρόν: Θέλω να σχολάσω
      Μέλλον: Γκαρσόνα στην Κουβα :)

      Καλό απόγευμα!

      Delete
  6. Συμφωνώ απόλυτα με την Joy Tears. Για να κάνεις οικογένεια πρέπει να βρεθεί ο κατάλληλος άνθρωπος. Αλλιώς δεν τίθεται καν αυτό το θέμα (για μένα τουλάχιστον, για άλλους ο γάμος είναι πανάκεια, πρέπει να παντρευτούν οπωσδήποτε κι ας χωρίσουν μετά. Φαντάζομαι και για σένα, απ' όσα έχω καταλάβει από τα γραφόμενά σου).

    Οπότε, δύο περιπτώσεις υπάρχουν:
    - είτε δεν συνάντησες ακόμα κάποιον που να μπορείς να μείνεις μια ζωή μαζί του (που συμβαίνει σε πάρα πολύ κόσμο, δε σημαίνει ότι όσοι παντρεύονται έχουν απαραίτητα βρει το άλλο τους μισό)
    - είτε τον έχεις συναντήσει αλλά στη συγκεκριμένη φάση δεν ήσουν έτοιμη για το συμβιβασμό που απαιτούν μια μακροχρόνια σχέση και τα παιδιά, γιατί ίσως να είχες περισσότερη ανάγκη τα ταξίδια και τους έρωτες. Αν κάποιος σε πίεζε τότε για γάμο και παιδιά, πιθανότατα θα αντιδρούσες πολύ αρνητικά. Και αυτό ήταν απόλυτο δικαίωμα σου να το ζήσεις όπως το ήθελες.

    Και στις δύο περιπτώσεις νομίζω δεν ωφελεί να αναπολείς (παρ' όλο που καταλαβαίνω πως είναι μια διέξοδος σε αυτό που περνάς). Πάρε τη ζωή όπως έρθει, αν είσαι single τώρα, δεν σημαίνει ότι θα είσαι για πάντα. Πόσοι άνθρωποι βρήκαν τον άνθρωπό τους μετά τα 40! Αν θέλεις να κάνεις μωρά, μπορείς να υιοθετήσεις, αν θέλεις βιολογικά παιδιά μπορείς μέχρι τα 45-47. Αν δεν υπάρχει κάποιος που να είναι ο άνθρωπός σου, υπάρχουν πάντα η εξωσωματική και οι gay φίλοι σου, ακόμα και οι τράπεζες σπέρματος.

    Το ξέρω ότι αυτά που λέω δεν είναι ούτε εύκολες ούτε ανώδυνες λύσεις, απλά προσπαθώ να πω ότι δεν χάθηκε ο κόσμος, πάντα υπάρχουν κι άλλες επιλογές. Δεν θέλω να σου πω ότι όλα θα έρθουν - όχι, μπορεί και να μην έρθουν. Μπορεί να μη βρεις τον άνθρωπό σου αλλά να βρεις κάποιον που να θέλει οικογένεια και παιδιά, μπορεί και να τον βρεις και να μη θέλει μωρά ενώ εσύ να θέλεις. Πολλά από αυτά που θέλουμε δε μας έρχονται όπως ακριβώς τα σκεφτόμασταν στη ζωή. Πάντα όμως μπορούμε να ψάξουμε τις εναλλακτικές τους. Πάντα θα πρέπει να προσπαθούμε να βρούμε την ομορφιά σε αυτά που έχουμε και να είμαστε ευγνώμονες γι' αυτά, και για ότι δεν έρθει, μπορούμε να το πάρουμε αλλιώς.

    Προσωπικές σκέψεις/ απόψεις πάντα. Να έχεις μια όμορφη μέρα, και χαμογέλα! :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. εν τω μεταξύ να διευκρινίσω κάτι στην 1η παράγραφο: όταν έγραφα "Φαντάζομαι και για σένα, απ' όσα έχω καταλάβει από τα γραφόμενά σου)" εννοούσα ότι και για σένα, όπως και για μένα, δεν τίθεται καν το θέμα οικογένειας χωρίς τον κατάλληλο άνθρωπο. όχι ότι ταυτίζεσαι με την άποψη του γάμου, όπως και να 'χει.
      (όταν γράφεις βιαστικά εύκολα μπορεί να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις! :) )

      Delete
    2. Δεν παρεξήγησα καν τα γραφόμενα σου pax μου!
      εχεις απολυτο δικιο σε όλα.
      Η σουμα είναι πως δεν μπορούμε να ελέγξουμε το μέλλον.
      Το συν Αθηνά και χείρα κίνει, νομίζω δεν παίζει τελικά - τι λες;

      Delete
    3. Νομίζω πως δεν παίζει καθόλου, ειδικά στα ερωτικά είναι το μόνο πράγμα που δε μπορούμε να κάνουμε τίποτα! :)

      Delete
    4. Πες το στη μάνα μου!!!
      Δηλαδή ας πούμε εγώ που θέλω τον Μπαντέρας ( ναι ακόμα και τώρα που γέρασω), αν το κινήσω το θέμα με την Αθηνά θα μου κάτσει;

      Delete
    5. 'Αστα να πάνε, το έχει χάσει η Αθηνά, πρέπει να βρούμε άλλο μέσο :Ρ
      Την παρακαλώ κι εγώ έχει κάτι μήνες αλλά δεν! :)

      Delete
    6. το mail σου είναι espresso317@gmail.com ?

      Delete
    7. espresso317@hotmail.com

      Delete