Thursday, September 06, 2012

Οι κουβέντες του Σεπτέμβρη


Ποτέ δεν μου καθόταν καλά αυτός ο μήνας, ως πριν από λίγα χρόνια. Για ένα λόγο, μ΄αρέσει αυτή η ανασυγκρότηση που σου "επιβάλει" ο μήνας.

Συγύρισα τη βεράντα που τόσους μήνες λόγω υγρασίας δεν ήταν για να καθίσεις. Τις προάλλες είχα τους πρώτους καλεσμένους, για σουβλάκια και ροζέ. Θα το καθιερώσω, μ΄αρέσει η ιδέα να έχω κόσμο σπίτι. Διερωτούμαι γιατί τόσα χρόνια σε αυτό το σπίτι, 8 κιόλας, δεν το έκανα τόσο συχνά.

Συμμάζεψα ντουλάπες, χάρισα ρούχα, γέμισα σακούλια για ανακύκλωση. Νιώθω ότι "ανάπνευσε" το σπίτι.

Κατέβασα apps στο ipad με ριαδιοφωνικούς σταθμούς. Τα πρωινά ακούω Jazz FM από Λονδίνο και τα βράδια Kosmos και Pepper από Αθήνα. Μ΄ αρέσει να ακούγεται πάντα μουσική στο σπίτι, δεν πρέπει να το ξεχνάω αυτό.

Γέμισα το ψυγείο με λαχανικά και φρούτα, κρασιά και μπίρες. Μαγειρεύω πλέον και το πρωί ετοιμάζω το καλαθάκι μου για το γραφείο. Ωραίο αίσθημα! Τρως και πιο υγιεινά έτσι.

Άρχισα ξανά Pilates. Το χέρι μου είναι ήδη καλύτερα. Θέλω να αρχίσω και γυμναστήριο.
Μείωσα τσιγάρο, μείωσα τα gin 'n' tonic ( δεν κόβω με τίποτα το κρασί).

Σκέφτομαι συνέχεια. Πάντα σκέφτομαι συνέχεια. Τώρα διαπιστώνω και πράγματα όμως.
Γιατί έπρεπε να γίνω 35 για να δω μερικά πράγματα πιο καθαρά; 

Ακόμα δεν μιλάμε με τη μάνα μου. Νιώθω πως δεν έχω γονείς. 
Με λυπεί αυτό, αλλά μου δίνει χρόνο να σκεφτώ και να ηρεμήσω.
Θέλω να δω τα "θέλω" μου, χωρίς να έχω μπροστά μου τα "πρέπει" των γονιών μου.

Είμαι σε ψιλο-κοινωνικό mode. Κανονίζω να δω φίλους που χαθήκαμε μέσα στο καλοκαίρι.
Διαπιστώνω πως λίγοι είναι οι single και ακόμα πιο λίγοι εκείνοι που θα βγουν για ένα ποτό. 

Τα πράγματα στη δουλειά δυσκολεύουν. Με ρώτησε μια συνάδελφος σήμερα, πως καταλαβαίνουμε πως έχει κλείσει ένας κύκλος. Της απάντησα "όταν το μόνο πράγμα που θα σου λείψει όταν φύγεις, είναι οι συνάδελφοι και όχι η δουλειά η ίδια".

Νιώθω στάσιμη.
Μπορεί να γίνεται δουλειά στο μέσα μου και να ανοίγω συνέχεια παραθυράκια του μυαλού μου με περισσότερο θάρρος, όμως είναι τόσο αργή η διαδικασία, που είναι σαν να μην κινούμαι.
Έχω ξεχάσει το νόημα της λέξης "πώρωση".


Υ,Γ1 Απολογούμαι που δεν πολυσχολιάζω σε blog, τα διαβάζω όμως. Θα επανέλθω.
Υ.Γ2 Η ζωή γίνεται πιο εύκολη με τις μικρές χάρες και τα μικρά μικρά. Όπως αυτό το σπίτι στη θάλασσα που ανακάλυψα στη Μήλο. (δες φωτό)


13 comments:

  1. Η πιο σημαντική συμβουλή που μπορώ να σου δόσω είναι...

    ... να πιεις τα κρασιά που έχεις μέσα στο ψυγείο το συντομότερο δυνατό. Tο ξαφνικό φως και η δόνηση του ψυγείου τους κανουν κακό.

    Επίσης σε παρακαλώ βεβαιώσου οτι τα κρασιά θα είναι σε οριζόντια θέση για να μην στεγνώσει ο φελλός.

    Ενθουσιάστικα με τις μπύρες στο ψυγείο και το ipad Application!

    Επίσης σου εισηγούμαι να αγοράσεις ένα τεράστιο αεριστήρα για την αυλή σου...

    συμφωνω με το ΥΓ. 2 και πιστεύω οτι τα "σημαντικά" προβλήματα στη ζωή προκύπτουν λόγω στέρησης μικρών και ασήμαντων απολαύσεων

    :P

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χε χε οι συμβουλές για τα κρασιά είναι όλα τα λεφτά!
      Μην έχεις έννοια και έχω ντοκτορά στη γευσιγνωσία. Φελλός πάντα βρέχεται και τα κρασιά δεν μένουν ψυγείο πάνω από 2-3 μέρες.
      Μπίρες βελγικές και ψαγμένες από το Beers and More.

      Δρόσισε και δεν θα χρειαστώ αεριστήρα αλλά ναι θα ήταν καλή ιδέα για του χρόνου.

      τότε ζήτω τα μικρά πράγματα :)

      Delete
  2. γιατί στα 35 κλείνει ένας κύκλος και δε σου λείπει τίποτα απ αυτά που σου λείπαν πριν

    ReplyDelete
    Replies
    1. Δεν το είχα ξανασκεφτεί έτσι :)
      Σε ευχαριστώ!

      Delete
  3. "Νιώθω στάσιμη" - κι όμως, ακριβώς πριν διαβάσω αυτό είχα σκεφτεί "whoaooo... να ένας άνθρωπος που οργανώνεται". Μήπως να το ξανασκεφτείς έτσι;

    "Σκέφτομαι συνέχεια. Πάντα σκέφτομαι συνέχεια" - ουφ... κι εγώ! Μα τι κουραστική διαδικασία κι αυτή.

    Συνέχισε έτσι να αγαπάς τον εαυτό σου και να τον φροντίζεις. Είναι η πιο θεραπευτική μέθοδος για να προχωρήσεις σε όλα τα υπόλοιπα.

    You are not alone :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Χαίρομαι τόσο πολύ για τα λόγια σας και σίγουρα κανείς μας δεν είναι μόνος σε αυτά που περνά.

      Θεραπευτική μέθοδος..λες ε;

      Delete
  4. "Με ρώτησε μια συνάδελφος σήμερα, πως καταλαβαίνουμε πως έχει κλείσει ένας κύκλος. Της απάντησα "όταν το μόνο πράγμα που θα σου λείψει όταν φύγεις, είναι οι συνάδελφοι και όχι η δουλειά η ίδια". Πολύ πολύ αληθινό...

    ReplyDelete
    Replies
    1. Συμπληρώνω "Και όταν ξυπνάς το πρωί και όλα γίνονται μηχανικά".

      Delete
  5. μετά από όλα αυτά που διάβασα και τον χαρούμενο τόνο που πήρα από την ανάρτηση, δεν θα το έλεγα ακριβώς στασιμότητα, αλλά νηνεμία, ανασυγκρότηση, αναγέννηση.... :)

    υ.γ. εύχομαι γρήγορα κάποιος να σε πωρώσει, για να μην πίνεις μόνη σου τα κρασιά του ψυγείου... ;)
    (όχι πως έχεις πρόβλημα σ' αυτό... :ρ)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ξέρεις, είναι παράξενο που εσείς το βλέπετε έτσι όλο αυτό ενώ εγώ απλά νιώθω μουδιασμένο.
      Ωστε έτσι είναι η ανασυγκρότηση...:)


      υ.γ η πώρωση είναι μάλλον προσωπική υπόθεση. Να ξυπνήσει το μέσα :)

      Delete
    2. Επεμβαίνω στην κουβέντα σας, αλλά μου ήρθε αυτό και θέλω να το μοιραστώ μαζί σου: σκέψου έναν που είναι άρρωστος καιρό, στο κρεββάτι και αρχίζει να αναρρώνει. Στην αρχή κάνει μικρά βήματα, όχι σταθερά, "μουδιασμένα". Κάνει τα βασικά για τη φροντίδα του εαυτού του. Μετά αρχίζει να οργανώνει ότι/όσα μπορεί στο χώρο του... άτε και να κατεβάσει apps στο ipad του... μετά... μετά... Την συνέχεια την ξέρεις.

      Αναρρώνεις (από "ότι") και ανασυγκροτείσαι :)

      Delete
    3. Μ' αρεσε η παρομοίωση :)))

      Delete
  6. Καλή νέα σεζόν Σκρουτζάκο - να έχεις ένα όμορφο φθινόπωρο!

    ReplyDelete