Δεν ξέρω τι μου κάνει η Αθήνα.
Είτε με βγάζει εκτός εαυτού είτε μου αναδεικνύει τον πραγματικό.
Υποπτεύομαι πως ισχύει το δεύτερο.
Δεν ξέρω πως να σου όλα όσα έγιναν τις τελευταίες τέσσερις μέρες.
Το παρελθόν μου κτύπησε με θράσος την πόρτα. Είδα ανθρώπους που είχα να τους δω 2 χρόνια.
Έκλεισαν κύκλοι και καλά έκαναν. Έπρεπε.
Και τώρα που έκλεισαν τι θα γίνει;
Θα ανοίξω άλλους. Πρέπει.
Υ.Γ Άκου το τραγουδάκι δίπλα...
Τουλίπα μου και να μην ανοίξεις νέους κύκλους εσύ θα ανοίξουν νέοι έτσι κι αλλιώς. Η ζωή κύκλους κάνει άλλωστε και όποτε κάτι τελειώνει κάτι άλλο ξεκινά..
ReplyDeleteΝα πηγαίνεις Αθήνα όσο πιο συχνά μπορείς αφού σε κάνει να αισθάνεσαι θετικά!
Φιλάκια!
Καιρός ήταν. Και ναι, είναι για να ανοίξουν καινούριοι κύκλοι. Τουλάχιστον η καρδιά σου θα είναι ανοιχτή πια
ReplyDeleteΩραίο το τραγούδι σου
Daisy, νομίζω αν δεν θες να ανοίξουν, δεν θα συμβεί από μόνο του.
ReplyDeletehomo, καιρός όντως. Πόση στασιμότητα πια.
ReplyDelete( υπεροχο τραγουδι)