Back to back

Επιστροφή λοιπόν. Μετά από δεκαπέντε ολόκληρες μέρες. Με ένα τρελλό μεταδιακοπικό σύνδρομο. Τελείως spaced out.

Οι διακοπές ήταν σούπερ. Όμορφα, με φίλους, τελείως χαλαρωτικά και αναζωογονητικά στο νησί με το τρίπτυχο ύπνος-θάλασσα-φαγητό να είναι το καθημερινό πρόγραμμα. Προέκυψε και μια μονοήμερη εκδρομή στη Σίφνο (αχ εκείνη η καπαροσαλάτα). Το μυαλό μου όλες εκείνες τις μέρες είχε μπει σε pause, σκεφτόμουν ελάχιστα, τόσο λίγο που ούτε και γω το περίμενα. Διάβασα ένα light βιβλίο, άρχισα το καινούριο της Ζατέλη που μου φάνηκε εκτός της φάσης μου και δεν άκουσα σχεδόν καθόλου μουσική από το shuffle μου.
Είναι αυτό που είσαι αποφασισμένος να χαλαρώσεις, τόσο ώστε να αποβάλεις από πάνω σου οτιδήποτε σου θυμίζει την καθημερινότητά σου. Μόνο μπλε. But I wasn't feeling blue.

Οι μέρες στο νησί πέρασαν πολύ γρήγορα. Στην επιστροφή έκατσα και κάτι μέρες Αθήνα. Ήθελα να περάσω ώρα με κολλητό, να δω φίλους που έμειναν πίσω και να απολαύσω αστικές διακοπές. Ακόμα και εκεί ήμουν στην καρακοσμάρα μου. Περπατούσα με τις ώρες σε μια άδεια πόλη, άραζα σε καφέ, έπινα πράσινο τσάι, έτρωγα φρούτα - στο Starbucks σερβίρουν φρουτοσαλάτα, σταφύλι και πεπόνι- και διάβαζα βιβλία. Πήρα τρία cd ( Moby, Orishas και compilation από Klik Records) , ένα βιβλίο, γκρί και μαύρες μπλούζες από H & M και ένα ζευγάρι γκρι havaianas. Φύλαξα λεφτά για να πληρώσω λογαριασμούς.
Πήγα και στο καινούριο Μουσείο ( φανταστικό). Γεμάτο Αμερικάνους, Πολωνούς, Ρουμάνους, Ρώσους και λίγους Έλληνες , μάλλον δεν ήταν Αθηναίοι. Και εγώ που δεν είμαι γενικά λάτρης του αρχαίου πολιτισμού, έπαθα την πλάκα μου.
Εννοείται ξημεροβραδιαζόμουν στο Γκάζι. Φαγητό σε Sardelles, Butcher, Tirbuson, Mataora, ποτό σε Cabana41, Hoxton κλπ. Από ένα σημείο και μετά έβλεπα γνωστές- νυκτερινές- φάτσες.


Όλο αυτό το διάστημα, δεν είχα σκεφτεί πολλά πράματα. Ούτε πως θα είναι όταν έρθω πίσω, ούτε τα γκομενικά μου, ούτε πόσο πνίγομαι γενικά. Είδες τι κάνουν οι μέρες χαλάρωσης; Θαύματα.

Επέστρεψα, βγήκα μια βραδιά έξω, το μυαλό ακόμα θολό όμως. Ακόμα να δω όλους μου τους φίλους, τους έχω πεθυμήσει. Προσπαθώ να προσαρμοστώ στα πιο "πεζά" ωράρια. Να μην βγαίνω για φαί στις 10, να μην είμαι έξω ως τις 3 και τις 7 και να μην κοιμάμαι ως τις 1 το μεσημέρι. Δύσκολο. Αν δεις μια, να γυρίζει στους δρόμους της πόλης στις δύο το πρωί με eyes wide open, είμαι εγώ.
Νιώθω out of focus. Δεν είναι κακό ε;


Υ.Γ1 Ξέρει κανείς ένα music player /site που μπορώ να βρίσκω πολλά τραγούδια ή να ανεβάζω δικά μου στο blog; Το playlist.com τα έχει παίξει.
Y.Γ2 Το photoblog θα φιλοξενήσει πολύ σύντομα φωτό από τις διακοπές
Υ.Γ3 Νέα πώρωση, Lie to me. Καταπληκτική σειρά, από δημιουργούς House MD με τον εκπληκτικό Tim Roth στον πρωταγωνιστικό ρόλο.
Υ.Γ4 Πρέπει να αρχίσει το detox. Δεν έχω αίμα στον οργανισμό μου αλλά βότκα...