Το προηγούμενο post το έγραψα γιατί πραγματικά θέλω να μου συμβούν όλα εκείνα που σου είπα.
Η αλήθεια όμως είναι πως φοβάμαι πως μπορεί να μην γίνουν ποτέ. Πως μπορεί να καταλήξω μια από εκείνες τις γεροντοκόρες που πάντα ήθελαν παιδιά, πάντα ήθελαν συντροφικότητα, αλλά επειδή έχουν issues, τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε.
Καμιά φορά άμα λέω αυτές τις σκέψεις σε φίλους μου, με κοιτάνε με ένα ύφος και απαντάνε - όλοι ανεξαιρέτως - " Μα τι λες; Φυσικά και θα είσαι με κάποιον, φυσικά και θα είσαι ευτυχισμένη, φυσικά και θα κάνεις οικογένεια". Φυσικά. Όλοι μου οι φίλοι είναι μέντιουμ.
Και σύμφωνα με αυτούς "πρέπει να κυκλοφορείς στα μπαράκια γιατί εκεί θα γνωρίσεις άντρες τουλίπα". Όμως δεν θέλω. Έχω κουραστεί να ανοίγω την ντουλάπα, να διαλέγω ρούχα, να με πιάνουν οι κρίσεις πως δεν έχω γιατί έχω πάρει κιλά, να βάφομαι, να κοιτάζομαι χίλιες φορές στον καθρέφτη, να βγαίνω με άλλες single φίλες μου, να περνάμε καλά, να κοιτάμε γύρω γύρω, να με πιάνει απελπισία ότι πραγματικά δεν με αφορά κάποιος στο μπαράκι και ότι στην τελική η διαδικασία φλερτ-τηλέφωνα- πρώτο ραντεβού- πρώτη φορά σεξ- dating, μου φαίνεται απίστευτα κουραστική και δύσκολη. Σαν ανάβαση στο Έβερεστ έχει καταντήσει κάθε σαββατόβραδο.
Και αν δεν ερωτευτώ ξανά; Και αν απλά βρω κάποιον που θα είναι "καλό παιδί" και κλείσω τα μάτια και την καρδιά μου και είμαι μαζί του; Μόνο και μόνο γιατί είμαι στα 30+ και είναι "απαράδεκτο" στην Κύπρο να μην έχω "βάλει σε τάξη τη ζωή μου";
Μπορεί να συμβεί ξέρεις. Το παρατηρώ γύρω μου συνέχεια. Μακάρι όλα τα ζευγάρια που βλέπω να έζησαν μεγάλα πάθη και έρωτες. Τους το εύχομαι. Αν όμως δεν; Αν απλά η μοίρα μου είναι να είμαι μια "νέα, ωραία και ατυχής;"
Μεγάλωσα με το φόβο πως μια σχέση απλά θα με "εξαφανίσει. Πως τα "θέλω" μου απλά δεν θα υπάρχουν όταν μπω σε μια σχέση, ένα γάμο. Πως ότι και να κάνω, ότι και να σπουδάσω, ότι δουλειά και να βρω, όσο καλή και να είμαι σε αυτή, όσα ταξίδια και αν κάνω, η αλήθεια είναι πως το σενάριο "σύζυγος - πεθερικά- σπίτι με δάνειο- δυο αυτοκίνητα - δύο παιδιά-τριήμερα στον Πρωταρά- σούβλες στο Τροόδος" δεν το γλυτώνω με τίποτα.
Λένε πως όταν δεν μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου σε ένα συγκεκριμένο σκηνικό, είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν θα σου συμβεί.
Είναι τόσα πολλά τα σκηνικά, σε αυτό το θέμα, που δεν με φαντάζομαι μέσα, που ακόμα και σε αυτό το blog που με προστατεύει η ανωνυμία, δεν θα σου τα παραδεκτώ ποτέ.
Γιατί είναι μαγκιά να προχωράς σύμφωνα με τις αλήθειες σου. Και γω φοβάμαι.
Η αλήθεια όμως είναι πως φοβάμαι πως μπορεί να μην γίνουν ποτέ. Πως μπορεί να καταλήξω μια από εκείνες τις γεροντοκόρες που πάντα ήθελαν παιδιά, πάντα ήθελαν συντροφικότητα, αλλά επειδή έχουν issues, τίποτα από όλα αυτά δεν έγινε.
Καμιά φορά άμα λέω αυτές τις σκέψεις σε φίλους μου, με κοιτάνε με ένα ύφος και απαντάνε - όλοι ανεξαιρέτως - " Μα τι λες; Φυσικά και θα είσαι με κάποιον, φυσικά και θα είσαι ευτυχισμένη, φυσικά και θα κάνεις οικογένεια". Φυσικά. Όλοι μου οι φίλοι είναι μέντιουμ.
Και σύμφωνα με αυτούς "πρέπει να κυκλοφορείς στα μπαράκια γιατί εκεί θα γνωρίσεις άντρες τουλίπα". Όμως δεν θέλω. Έχω κουραστεί να ανοίγω την ντουλάπα, να διαλέγω ρούχα, να με πιάνουν οι κρίσεις πως δεν έχω γιατί έχω πάρει κιλά, να βάφομαι, να κοιτάζομαι χίλιες φορές στον καθρέφτη, να βγαίνω με άλλες single φίλες μου, να περνάμε καλά, να κοιτάμε γύρω γύρω, να με πιάνει απελπισία ότι πραγματικά δεν με αφορά κάποιος στο μπαράκι και ότι στην τελική η διαδικασία φλερτ-τηλέφωνα- πρώτο ραντεβού- πρώτη φορά σεξ- dating, μου φαίνεται απίστευτα κουραστική και δύσκολη. Σαν ανάβαση στο Έβερεστ έχει καταντήσει κάθε σαββατόβραδο.
Και αν δεν ερωτευτώ ξανά; Και αν απλά βρω κάποιον που θα είναι "καλό παιδί" και κλείσω τα μάτια και την καρδιά μου και είμαι μαζί του; Μόνο και μόνο γιατί είμαι στα 30+ και είναι "απαράδεκτο" στην Κύπρο να μην έχω "βάλει σε τάξη τη ζωή μου";
Μπορεί να συμβεί ξέρεις. Το παρατηρώ γύρω μου συνέχεια. Μακάρι όλα τα ζευγάρια που βλέπω να έζησαν μεγάλα πάθη και έρωτες. Τους το εύχομαι. Αν όμως δεν; Αν απλά η μοίρα μου είναι να είμαι μια "νέα, ωραία και ατυχής;"
Μεγάλωσα με το φόβο πως μια σχέση απλά θα με "εξαφανίσει. Πως τα "θέλω" μου απλά δεν θα υπάρχουν όταν μπω σε μια σχέση, ένα γάμο. Πως ότι και να κάνω, ότι και να σπουδάσω, ότι δουλειά και να βρω, όσο καλή και να είμαι σε αυτή, όσα ταξίδια και αν κάνω, η αλήθεια είναι πως το σενάριο "σύζυγος - πεθερικά- σπίτι με δάνειο- δυο αυτοκίνητα - δύο παιδιά-τριήμερα στον Πρωταρά- σούβλες στο Τροόδος" δεν το γλυτώνω με τίποτα.
Λένε πως όταν δεν μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου σε ένα συγκεκριμένο σκηνικό, είναι σχεδόν σίγουρο πως δεν θα σου συμβεί.
Είναι τόσα πολλά τα σκηνικά, σε αυτό το θέμα, που δεν με φαντάζομαι μέσα, που ακόμα και σε αυτό το blog που με προστατεύει η ανωνυμία, δεν θα σου τα παραδεκτώ ποτέ.
Γιατί είναι μαγκιά να προχωράς σύμφωνα με τις αλήθειες σου. Και γω φοβάμαι.
I think you are foreshadowing my future.
ReplyDeleteΚαι 'γω φοβάμαι.
Δεν είσαι μόνη γι'αυτό να μην φοβάσαι. Φυσικά και εγώ φοβάμαι. Πως όλα αυτά δεν θα μου συμβούν. Και ο χειρότερος μου φόβος είναι πως δε θα γίνω μάνα ποτέ.Δεν πρέπει να απελπιζόμαστε γιατί για εμάς μάλλον θα ισχύει.. το καλό το πράμα αργεί να έρθει! παρηγοριά στον άρρωστο δηλαδή!
ReplyDeleteOloi oi an8rwpoi fovountai. Alloi to krivun kala katw apo epitideumena xamogela, kapoioi den einai toso kaloi i8opoioi, kapoioi alloi ka8isixazontai stin anesi pou prosferei ena 'kalo paidi', enw kapoioi alloi einai restless spirits pu de simvivazontai me ka8e eukoli epilogi that comes along the way.
ReplyDeleteE3allou auto to triptixo Husband - Kidz - Koinos trapezikos logariasmos panta mou edine sta neura. Kai auti i koinwnia de kanei tipote allo para na provallei eikones mias eutixismenis oikokiras, pou katafernei na kanei tis duleies sto spiti, na exei mia career, na etoimazei lunch for the kids and to have a delicious dinner for her hubby when he comes home. When are you gonna people understand that we do not live in Utopia, not in Wisteria Lane.
Αχ βρε Τουλίπα... Και γω φοβάμαι... Φοβάμαι "μην περάσει η ζωή και 'χω μόνο σιωπή να θυμάμαι"... Ξέρω, καθόλου παρήγορο...
ReplyDeleteΣτα 30- προσπαθώ πολύ σκληρά να μην γίνω κυνική. Να μην κρύβομαι πίσω από τους φόβους μου με έξυπνες ατάκες και δηλώσεις που δεν πιστεύω πραγματικά, μηδενίζοντας αυτά που βαθιά μέσα μου θέλω και έχω ανάγκη. Χαμογελώ πικρά κάθε φορά που κάποιος δεσμευμένος φίλος με "ζηλεύει" που στην ηλικία μου είμαι ανεξάρτητη, ζω μόνη μου, έχω μια καλή δουλειά που με ευχαριστεί, έχω την ελευθερία μου. Μου λείπει όμως μια αγκαλιά να κρυφτώ... Φοβάμαι να το παραδεκτώ, είναι ίσως η άμυνα μου απέναντι στο βλέμμα που θα με κοιτάξει με οίκτο...
Δεν είσαι μόνη σου, αυτό μόνο μπορώ να πω.
Φιλιά,
Maggie
here to declare (sometimes) fightened too..
ReplyDeleteΜοναξιά τουλίπα! Πολλή μοναξιά!
ReplyDeleteΚαι εμείς, βλέπουμε με τη σειρά μας κάθε Σαββατόβραδο "απόμακρες γκόμενες πολυτελείας" . Διασκεδάζουμε ακίνητοι, με τσιγάρα αμηχανίας και με διψασμένες -για επιβεβαίωση του εγωισμού μας- ματιές.
Δεν υπάρχει επικοινωνία. Δύσκολα βρίσκεις τον "άνθρωπό" σου. Γιατί το να βρεις το φτηνό και το περιστασιακό της μιας νύχτας, γίνεται.
Το δύσκολο είναι να βρεις εκείνην/εκείνον που εκπέμπει στα ίδια μύκη κύματος μαζί σου...!
Η μάρκα μιας τσάντας, της ζώνης και του τζιν, είναι οι καλύτερες βιτρίνες για να διαφημίσεις το πορτοφόλι σου. Τι γίνεται, όμως, με τη "διαφήμιση" της ψυχής σου;;;
tulipaki, tha su fani periergo alla ego katafera na antimetopiso aftus tus fovus me aisiodoxia. yia kapoio logo, leo ston eafto mu osa su lene oi filoi su ke ta pistevo kiolas. ime sure oti kapu eki exo iparxi kapoios eki exo ke yia mena, ke yia sena ke yia oles mas. ke me kamia dinami de simvivazomai me kati ligotero apo ton prigipa pu exo ftiaxi sto mialo mu! thelo to kalitero, to axizo ke tha to exo. ke stin teliki, kalitera me ton iperoxo eafto mu para na troo sti mapa kapoion xeneroto apla epidi ine kalo pedi i epidi de thelo na ime moni. ke me kamia dinami den psahnomai kai katalaveno y afto se exi kurasi. perimenis ke ipomenis ke pali tpt...yiafto su leo, xalarose, vgalto apto mialo su, k prospathise na min epireazesai apo goneis ke to genikotero perigiro pu theorun oti meta ta 30 exis xasi to treno!vges, diaskedase ke o erotas tha elthi eki pu den to perimenis. xero, bori na pernas ke faseis pu les: re gmt, exo varethi na vgeno ke na diaskedazo mono me tis filenades...thelo na exo kapoion dipla mu na me krataei...alla ske4u, tha itheles na se krata kapoios asxetos I kapoios me ton opoio ise really in love? ime sure apantises to 2o ke epidi o erotas den erxetai kata paragelia, emeis apla pername kala mexri na elthi...prospathume na vgalume oti kalitero apo kathe katastasi stin opoia vriskomaste. Ke piste4e me, kerdizume polla ke apo ti fasi pu imaste tora. Filakia ke terma stin arnitikura! Piste4e to ke tha yini! idi ise sti diadikasia na to apoktisis!
ReplyDeleteΝομίζω ότι χρειάζεται ένα speed dating event στην Κύπρο.
ReplyDeleteEdw ena skali prin ta 30,kathe mera sti douleia p sizitoume mostrarw ena terastio xamogelo k lew poso eutuxismenh eimai p eimai eleftheri k poso den thelw na pantreutw giati koita girw s ti ginete?
ReplyDeleteKai meta sxolanw mpainw se ena megalo adeio spiti, milaw me tous toixous(kamia fora k me to plintirio) kai klaiw gia na koimithw se ena krevati p ftiaxtike gia 2.
En mporw na s pw na elpizeis, exasa kathe elpida pleon...
Μου κάνει εντύπωση που μιλάτε τόσο ανοιχτά χωρίς ο ένας να αποπάρει ειρωνικά τον άλλο. Χαίρομαι! Εξηγούμαι:στην προσπάθεια κάποιου να με μειώσει, έχω κατηγορηθεί ασύστολα ότι γράφω "γιατί γυρεύκουμαι" λες και μια γυναίκα sigle πρέπει οπωσδήποτε να "γυρεύκεται" (και πως μπορεί να "γυρεύκεται"-σκυλλιστί "τρέσιεται"-κάποιος διατυπώνοντας ένα σχόλιο φιλοφρονητικό;πρέπει δηλαδή να βρίζομαι με τους πάντες και τα πάντα συνεχώς χωρίς αιτία;) . Ομολογώ ότι αυτά που λες δεν με απασχολούν καθόλου, μην σου πω ότι με απωθούν. Αλλά σε συγχαίρω για την τόλμη σου να τα πεις, παρόλη την προκατάληψη που υπάρχει και τον κίνδυνο να σε αποκαλέσουν "αγάμητη"( για τον κυπραίο λέξη συνώνυμη με το "μόνη").
ReplyDeleteΕγώ πάντως θα έλεγα, αν συμφωνουν και οι υπόλοιποι, να κάνετε μια απο κοινού προσπάθεια με τον Μαρίνο. Πρώτη φορά μπαίνω εδώ αλλά βρίσκω -διαβάζοντας το σχόλιο του-να ταιριάζετε πολύ, καθότι έχετε τις ίδιες ανησυχίες! Και μείς κουμπάροι και κουμέρες!
Τταλού η προξενήτρα
Queen, I hope I am not..
ReplyDeleteGourounella, μακάρι, τι να πω...
Χα χα Marl3n, Wisteria Lane...έχεις τόσο δίκιο!
Maggie, ναι αυτό με τους φίλους που λένε πόσο τυχεροί είμαστε που είμαστε single με εκνευρίζει και μένα. Νιώθω το λένε εκ του ασφαλούς επειδή το βράδι έχουν κάποιο να κοιμάται δίπλα τους.
ρίτσα, εδώ μπορούμε να πούμε και να παραδεκτούμε τα πάντα χωρίς φόβο και με πολύ πάθος! :)
ReplyDeleteΜαρίνε, το θέμα με τις "μάρκες" το έχω ξεπεράσει προ πολλού και το θεωρώ απίστευτα γελοίο. Αλλά εσείς μας βλέπετε απόμακρες, εμείς σας βλέπουμε δειλούς και σνομπ...ε τι θα γίνει;
marcella μου, τι όμορφα που τα είπες...με συγκίνησες. Αλήθεια. Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λές. Χαίρομαι που τα αντιμετωπίζεις τα πράγματα τόσο αισιοδόξα. Είναι η δυναμή σου.
the passenger,χα χα αν γίνει είμαι σίγουρη πως θα παίξει πολύ βρισίδι, πολύς κυνισμός και φυσικά πλλές χυλόπιτες!
Gourouna, εύγε! τώρα με το πλυντήριο τι λέτε;; :)
ReplyDeleteTταλού προξενήτρα, μα γιατί να μιλάμε ειρωνικά; Τα ζούμε έξω θα τα έχουμε και εδώ που στην τελική ο καθένας ότι λέει, έχει το ελεύθερο να εκφραστεί χωρίς να κρυφτεί πίσω από μάσκες; Όσοι σου λένε τέτοια πράματα είναι άμυνες και κομπλεξισμός.
Όσο για τα προξένια...well...ξαναμπες στο blog, διάβασε ακόμα λίγα και μετά τα ξαναλέμε :P
έννεν παράξενον που φοούμαστεν; φοούμαστεν την μοναξιά, φοούμαστεν την ουσιαστικήν σύνδεσην με έναν άλλον άνθρωπον, φοούμαστεν να μεν χάσουμεν τον εαυτόν μας. φοούμαστεν να πάμεν πάρακατω, να αλλάξουμεν. φούμαστεν να δοκιμάσουμεν, τζαι φοούμαστεν να σταματήσουμεν να δοκιμάζουμεν. μήπως τούτον ούλλον το πράμαν που λέγεται σχέσεις, έρωτας, αγάπη, εν τόσον δύσκολον σήμερα γιατί ούλλοι φοούμαστεν τόσον πολλά;
ReplyDeleteέχω σταματήσει να ασχολούμε με το σπορ μετά από ένα βράδυ στο draft στη λεμεσό: ήμασταν μια μεγάλη παρέα και γελούσαμε με δύο τύπισσες, 30-35, ντυμένες στη τρίχα, χτενισμένες στη τρίχα, βαμμένες στη τρίχα, που καθόντουσαν με ίσια πλάτη και έξω βυζί και σκανάρανε τον χώρο με ύφος πεινασμένου ποντικού χωρίς να μιλάνε καθόλου μεταξύ τους όλο το βράδυ. γέλαγα αλλά της λυπόμουνα κιόλας που προσπαθούσαν να δείχνουν κάτι που δεν ήταν ελπίζοντας να τους δώσει κάποιος σημμασία!
ReplyDeleteαν είναι να συμβεί θα συμβεί ακόμα και όταν είμαι στο σπίτι με τις πυτζάμες και τα ρόλλεϋ στα μαλλιά!
αλλιώς αν δεν υποκύψω στον δημόσιο υπάλληλο με το δικό του επιπλωμένο σπίτι που μου προξενεύει η θειά μου θα ζω ελεύθερη και ωραία ;-)
Κι εγώ φοβάμαι. Όλοι φοβόμαστε νομίζω να είμαστε ευάλωτοι σε μια εποχή που επιδεικνύουμε με κάθε ευκαιρία την ανεξαρτησία μας και την δύναμη του χαρακτήρα μας. Να ξέρεις αυτός που θα σε αγαπήσει θα έχει δεί όλες σου τις αδυναμίες και τα ελαττώματα σου και πάλι θα επιλέγει να είναι μαζί σου. Κι εσύ το ίδιο θα κάνεις γι' αυτόν. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να παραδεχτούμε αυτές τις "αδυναμίες" στον άλλο και να σπάσουμε τη ψευδαίσθηση της τέλειας εικόνας που θέλουμε να προβάλλουμε. Μπορεί να μήν είναι τέλειος -άλλωστε κανείς δεν είναι- αλλά αυτό που θα φτιάξετε μαζί να είναι το τέλειο και για τους δυο σας.
ReplyDeleteidiotropi, μπορώ να φανταστώ την εικόνα στο Draught! Αυτές οι τύπισσες είναι ο εφιάλτης μου.
ReplyDeleteόσο για τα προξένια που σου κάνει η θεία σου...εξαρτάται πως είναι επιπλωμένο το σπίτι χα χα! Και για τις πιτζάμες..συμφωνώ, αλλά πως θα έρθει να σε βρει; στα ονειρά σου;
κουνούπι, έτσι ακριβώς είναι. Απλά δεν έχω βρει τον άνθρωπο ακόμα που να μην φοβάται τις αδυναμίες μου ( και ενδεχομένως τις δικές του).
η μοναξιά ειναι το χειρότερο ρε συ. για μενα δε λεει τιποτα αυτο που σου παν, να κυκλοφορεις στα μπαρ για να γνωρισεις κοσμο. το ειπε και καποιος πριν απο μενα, αν ειναι να συμβει θα συμβει ακομη κι αν εισαι στη χειροτερη σου φαση και οχι φταιγμενη και περιποιημένη. στατιστικα, συμβαινει παντα εκει που το περιμενεις λιγοτερο..
ReplyDeleteτο μονο που με στενοχωρησε ειναι αυτο που ειπες, οτι λενε πως ειναι αδιανοητο να μην εχεις φτιαξει τη ζωη σου στην ηλικια σου. πες μου οτι δεν τους ακους..
και αυτο που λες "να περνάμε καλά, να κοιτάμε γύρω γύρω, να με πιάνει απελπισία ότι πραγματικά δεν με αφορά κάποιος στο μπαράκι και ότι στην τελική η διαδικασία φλερτ-τηλέφωνα- πρώτο ραντεβού- πρώτη φορά σεξ- dating, μου φαίνεται απίστευτα κουραστική και δύσκολη", αυτο νομιζω οτι το σκεφτομαστε ολες ρε. βασικα να σου πω κατι. προτιμαμε να ειμαστε ο εαυτος μας παρα να παιζουμε παιχνιδακια. αυτο ειναι..
φιλια ρε
Αν εγίνετουν κάτι έτσι ήταν να ενδιαφέρεσουν να πάεις όμως;
ReplyDeleteεγώ είμαι υπέρ του "at first sight" πάντως, άντε του "at first conversation".Τώρα το που θα γίνει αυτό είναι εντελώς τυχαίο και πάντα είναι εκεί που δεν το περιμένουμε.
ReplyDeleteχαχαχ, νομίζω μόλις έγραψα το πιο άσχετο σχόλιο! oh well...
είναι και ο δικός μου εφιάλτης αυτές!
ReplyDeleteμπορώ να φανταστώ πως θα είναι επιπλωμένο το σπίτι και πιστεύω ότι θα είναι και λόγος διαζυγίου χε χε χε!
όσο για τα όνειρα, χτες ονειρεύτηκα ότι έπαιζα στο Αίγια Fuxia ("ώρα καλή σου Λεοντή!)!!!! :-)))))
lifewhispers, δεν είναι ότι ακούω αλλά είναι όλη μέρα στα αυτιά μου αυτό το θέμα ότι στα 30+ θα ΄"έπρεπε" να είχα το πακέτο. Ναι έχεις δίκιο για τα παιχνιδιάκια. Από ένα σημειο και μετά απλά δεν παίζει. Φιλιά και σε σένα ρε (χα χα)
ReplyDeletethe passenger, από περιέργεια φυσικά. και ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει. Φτάνει να μην με ρωτήσει κανείς αν είμαι η τουλίπα χα χα
chaotic mine, όχι δεν είναι άσχετο. Αυτό θέλουμε όλοι. το love at first sight...και να μην είναι μόνο σενάριο σε ταινίες!
idiotropi, το σπίτι θα είναι επιπλωμένο με έπιπλα από BO, μια μεγάλη plasma, stools στην κουζίνα και φυσικά ένα playstation. Μα τι όνειρο!! καταπληκτικό! και ποια ήσουν εσύ στο όνειρό;
η Ορθοδοξία!!!!!!!! :-))))))
ReplyDelete(πιο καμία σχέση δεν θα μπορούσε, άσε που εμένα μου αρέσει ο Κωνσταντής!) :-)))
ααααα, είμαι πιο χαλαρός τύπος, δεν με ρίχνουν τα έπιπλα του ΒΟ!
έχετε δει τη ταινία Only You? :-)
;) egw en tha sou pou sigoura ena ebris kapion ena sou milisw realistika enise i moni pou emines moni kai na blepis tes files sou na xanounde mia mia
ReplyDeletean pw tora omos oti gliora gliora en prolabenw prepi na pandrefta prepi na kamw ikogeni kopelou8kia gliora glioraaaaaa en jiame pou en tha kamis tpt i sibouli m emena athelis akou tin athelis men tin akousis EINAI na men exis kople3 me ton eafto sou kai na min to epizitas :) okZz?
idiotropi...η Ορθοδοξία...πάλι καλά που δεν έχετε καμία σχέση. Ποιος είναι ο Κωνσταντής είπαμε;
ReplyDeleteΤο Only You, μισό και πολύ παλιά. Με Tomei και Robert Downey Jr. και;
anathemame, okZz! ( αν είχα κόμπλεξ θα είχα 3 παιδιά ως τωρά)
to kople3 ipa to 8kiabazondas kai proigoumena post an pi kapios anthropos enexi kapio idous kople3 simeni en exi ti gno8i afto
ReplyDeleteen gia kati pou e8kebasa gia ta rouxa pou elales pou me edoses tin idea sorry pandos an e8kebasa kati allo kai ekatalaba kati allo :)
Συμφωνώ, αλλά δεν έχω κόμπλεξ. Μόνο κολληματάκια χε χε. Μα έτσι έιναι. Εσύ όταν βγαίνεις δεν διαλέγεις τα ρούχα που θα φορέσεις; Πίστεψέ με, προτιμώ τζιν και μπλούζα μόνο.Άντε και κανένα φουστανάκι. όχι υπερπαραγωγή.
ReplyDeleteΜα δεν έχεις blog;
:P nai ta prota rouxa pou ena dw mprosta m einai ta katalila ate ate to polli polli na skeftw ti kolonia na balw mias kai kamw tws "silogi". touto pou lalis piani me 1 fora kaithe trimino kai giafto kamw to parakato kolpo :P
ReplyDeletearkw na kamw mpanio arkw na telioso pou to mpanio kai molis me pian oi alloi tilefono kai pou m eimaste etimi Karteroumese en prolabenw na dieroti8w an en kala i an m pasin i an me pashiniskoun (oi pos me kofti)
ενα βιντεάκι ίσον με 1000 λέξεις
ReplyDelete;-)
http://www.youtube.com/watch?v=wvhn3SbWkj4
Ο Κωνσταντής είναι guest star :-)
http://www.youtube.com/watch?v=OgeBi74GTCI&feature=related
anatehemame, είναι καταπληκτική η συμβουλή σου! Πλάκα πλάκα τον τελευταίο καιρό δεν περνάω αρκετή ώρα μπροστά από τον καθρέφτη. Δεν με ενδιαφέρει.
ReplyDeleteidiotropi, θα τα δω και θα επανέλθω.
είμαι παντρεμένη και δεν χρειάζεται να μπεις στο τριπ του σεναρίου "σύζυγος - πεθερικά- σπίτι με δάνειο- δυο αυτοκίνητα - δύο παιδιά-τριήμερα στον Πρωταρά- σούβλες στο Τροόδος" . δεν τελειώνει η ζωή αμα παντρευτείς (κι εγώ το ίδιο πίστευα μέχρι που παντρεύτηκα). όμως αν δεν έχεις σκοπό να κάνεις άμεσα παιδιά δεν έχει νόημα να παντρευτεις. μπορείς να έχεις μια χαρά σχέση και βλέπετε. οι γάμοι, τα τούλια, οι δεξιώσεις κτλ είναι για τους γονείς, τους γείτονες, τη ξαδέλφη απ’ το χωριό κι οποιονδήποτε άλλο εκτός από σενα και το ταίρι σου.
ReplyDeleteόσο για το 30+ και ελεύθερη: δεν το συζητώ καθόλου. είσαι πολύ μικρή για να αρχίσεις τα άγχη με τα ράφια! έλεος! και γω είμαι 30+ κι έχω μια φίλη που έτσι μουρμουρά συνέχεια και μου τη σπάει γιατί απλά δεν ήμαστε μεγάλες! η ζωή αρχίζει στα τριάντα. σκέψου να ήσουν λονδίνο.. θα σκεφτόσουν έτσι; όχι! άρα η κοινωνία μας εξωθεί να σκεφτούμε έτσι.. αλλά μόνο αν την αφήσουμε.
Ναι ξέρω ότι είναι λόγω κοινωνίας που καμιά φορά μπαίνω στο τριπάκι. Αλλά εδώ μένω και εδώ μένει και η φίλη σου και είναι ένα θέμα. Και φυσικά δεν εννοώ ότι όποιο βρω θα παντρευτώ. Ακόμα πιστεύω στον απόλυτο έρωτα :)
ReplyDelete