New new new !

Επίσημα και με το νόμο, είμαι επιτέλους στην καινούρια μου δουλειά.
Ξύπνησα από τις 6, έκανα καφέ, πήγα να δουλέψω λίγο ( είμαι το μόνο άτομο στον πλανήτη που δουλεύει και στην προηγούμενη δουλειά του ταυτόχρονα με την καινούρια - προφανώς κανείς δεν πτοείται από τους διευθυντές μου, να με αφήσουν λίγο στην ηρεμία μου) . Ντύθηκα που λέτε, έπλυνα το μήλο μου, αποφάσισα να μην φέρω το κασονάκι μου με τα μολύβια μου, το φλιτζάνι μου, το χρυσόψαρο και το bamboo από την πρώτη μέρα και ξεκίνησα για το μεγάλο ταξίδι προς την επιτυχία (κάποιος πρέπει να το πιστέψει).

Ήλθα σχετικά στην ώρα μου, βρήκα να παρκάρω( γιουπι γιουπι αλλά για παν ενδεχόμενο θα το αφήσω για τους υπόλοιπους μήνες εκεί- που να ψάχνω τώρα και είναι και δύσκολο σημείο), μπαίνω στο γραφείο, χαιρετω, πολυ πολυ ευγενικά χαμογελαστά ( τονίζω την τελευταία λέξη γιατί Δευτέρα πρωί, μετά από ένα σαββατοκύριακο κραιπάλης, ξενυκτιού, άγχους, έντονης συγκίνησης κτλ κτλ ΚΑΙ αμα λάβουμε υπόψη ότι είμαι ναι μεν τουλίπα, αλλά όχι από τις ροζότερες) και παω στο γραφειο που μου δώσανε.
Καλά, εκτός από το ότι είναι σε ένα απαίσιο χρώμα, είναι και πολύ μικρό και στη μέση του κτιρίου και με ακόμα δυο παιδιά (πολύ καλά δεν λέω). Αλλά αν όμως θελω να γραψω το blog μου, θα το βλέπουν όλοι. Κακώς αν με ρωτάτε.
Τεσπα, παω να κάτσω και βλέπω μια άλλη ( συμπαθέστατη κατά τα άλλα κοπελλίτσα) στη θέση μου ΚΑΙ το γραφείο δεν είχε pc. Και μετά μου λέτε, να πηγαίνω στην ώρα μου στη δουλεια....μια φορά πήγα και όλα είναι άνω κάτω. Δεν θα ξανασυμβεί.
Οπότε μέσα σε πέντε λεπτά έχω ξεσηκώσει υπέυθυνο προσωπικού, προισταμενο μου ΚΑΙ διευθυντή να μου βρούνε pc και κάπου να κάτσω!

Τώρα δεν ξέρω τι εντύπωση έχω δώσει με την έντονη παρουσία μου και ακόμα 11 δεν είναι!

Προς το παρόν έχω παρκάρει στο pc ( το αργό) μιας κοπέλλας που είναι με άδεια. Και ο θεός βοηθός....

Αφήστε που δεν έμαθα ακόμα το κόλπο με τον καφέ!

Τεσπα, παω να κάνω καμιά δουλειά μπας και προλάβω τίποτα σήμερα...