Έχω επιστρέψει πίσω εδώ και μια βδομάδα. Φυσικά ακόμα παραμιλώ από την αλλαγή ώρα και είμαι γενικά "αλλού" (όχι πως αυτό δεν συμβαίνει έτσι κι αλλιώς). Αλλά τώρα είναι που συνειδητοποιώ τι ήταν όλο αυτό που έζησα για δέκα μέρες. Ότι και να σας πω είναι λίγο. Ήδη νιώθω ότι δεν θα καταφέρω να τα μεταφέρω όπως πραγματικά τα είδα. Αλλά θα προσπαθήσω.Καταρχάς, δεν μπορείς απλά να πεις " πηγα Νέα Υόρκη και ήταν οκ".
Μπορείς δηλαδή, αλλά αυτό σημαίνει ότι δεν κατάφερες να πάρεις το vibe της πόλης αυτής. Γιατί πάνω απ' όλα η Νέα Υόρκη είναι grand.
Δεν θα ξεχάσω την πρώτη στιγμή που την πρωτοαντίκρυσα. Μέσα στο ταξί (είναι μύθος ότι τα ταξί είναι yellow cabs γιατί είναι πορτοκαλί!), προς το κέντρο. Περνάμε μια γέφυρα, αρχίζει να γίνεται πιο πυκνή η κίνηση και εγώ στην κοσμάρα μου. Ώσπου ανεβαίνουμε λίγο πάνω, και μπροστά μου απλώνεται το πιο υπέροχο θέαμα! Μια σειρά από...ουρανοξύστες, σαν κουτάκια ψεύτικα, και κάπου στο βάθος το Empire State Building. Αυτό ήταν. Από εκείνη τη στιγμή, το στόμα μου έμεινε ανοικτό για τις επόμενες 4-5 μέρες (μετά προσαρμόστηκα και έγινα "cool"). Μπαίνοντας πιο μέσα στο Μανχάταν, έβλεπα τους ουρανοξύστες να έρχονται όλο και πιο κοντά, να ψηλώνουν και γω να νιώθω όλο και πιο μικρή. Αφήνουμε τα πράγματα στο ξενοδοχείο και διασχίζοντας την Madison Αv προχωράμε πρός την 5η Λεωφόρο. Περπατάμε, κοιτάζοντας πάντα προς τα πάνω (δεν μπορείς να το αποφύγεις). Το Empire μεγάλο και εντυπωσιακό. Οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια επισης μεγάλα. Παντού ταξί, και κόσμος, πολύς κόσμος. Περνάμε την New York State Library με τα πολλά σκαλιά στην είσοδο και τα δέντρα. Πάντως παντού στην Νέα Υόρκη υπάρχουν πολλά δέντρα και λουλούδια. Και αρχίζει το όνειρο. Τα πιο ψηλά κτίριο, κάνεις το κεφάλι σου πάνω 180 μοίρες και ακόμα δεν μπορείς να δεις που τελειώνει. "Καλά υπάρχουν άνθρωποι μέσα;" διερωτάσαι. Και το σκέφτεσαι συνέχεια όταν βλέπεις αυτά τα υπέροχα κτίρια. Είτε αυτό είναι το Chrysler (πανέμορφο, το πιο New York κτίριο κατ' εμένα), το Empire ( τα βράδια η κορυφή του αλλάζει χρώμα, λευκό, κόκκινο, εξαρτάται και από τις γιορτές που έχουν), το Flatiron ( κάποτε ο πιο ψηλός ουρανοξύστης, τώρα απλά ένα χαριτωμένο "μικρό" κτίριο), τα κτίρια στην Wall Street ( βλέποντας το σημείο που υπήρχαν οι Twin Towers συνειδητοποιείς πόσο μεγάλη ζημιά είχε γίνει) είτε ακόμα και το το Trump Tower ( μέσα είναι διακοσμημένο σε χρυσό και ξύλο - πολύ κιτς, ένα σοκ το έπαθα). Αλλά πραγματικά δεν μπορώ να τα περιγράψω. So have a look:
( Το Empire State Building, στην αρχή της 5ης Λεωφόρου- το δέος)
(5η Λεωφόρος και παντού φυσικά η αμερικανική σημαία -η πιο γοητευτική λεωφόρος)
(Τhe Times Square. Δεν ξανάδα τόσα πολλά φώτα μαζί. Η χαρά του τουρίστα)
(κάπου στην 5η. Καλέ που τελειώνει αυτό; - Αγνή απορία τουλίπας)
(δίπλα από το Moma. Αν και μοιάζει στραβό, δεν είναι! Είναι απλά huge)
(Το Flatiron, στη Union Square. Κάποτε ο πιο μεγάλος ουρανοξύστης ( σε σχήμα cake) )
(Brooklyn Bridge. Ηλιοβασίλεμα και ένα από τα όμορφα σημεία της πόλης)
(Wall Street. Προσέξτε το αεροπλανάκι)
(H θέα από το Empire State. Ασύλληπτο. Μοναδικό θέαμα)
(Ground Zero. Once ypon a time there were...)
(Staten Island Ferry Boat. Κάπου στα αριστερά το άγαλμα της Ελευθερίας. Τhis is New York!)
