Απολογισμό του 2015, δεν θα κάνω αυτή τη φορά.
Έχω διηγηθεί σε τόσο πολύ κόσμο, όλα όσα έγιναν που με οδήγησαν στο να παραιτηθώ και να γίνω freelancer και μετά έχω πει τόσες πολλές φορές, πως είναι η ζωή του freelancer, που νιώθω ότι έκανα δεκάδες απολογισμούς κατά τη διάρκεια του χρόνου.
Θα βάλω όμως στόχους. Πέρσι και πρόπερσι, νομίζω πως δεν έβαλα. Γιατί θα βάλω φέτος; Γιατί βαρέθηκα που είμαι παντού αλλά ταυτοχρόνως πουθενά. Είμαι χαμένη.
Θα μου πεις, ζω ένα μεταβατικό στάδιο. Σαφώς. Έχω πάρει τον κουβά της ζωής μου και τον αναποδογύρισα φέτος.
Όμως, πεθυμώ πια, πράματα πιο χειροπιαστά.
Πεθυμώ έναν ωραίο, γεμάτο και ουσιαστικό έρωτα. Όχι επιφανειακό, όχι αυτές τις βλακείες που έκανα τα τελευταία χρόνια. Έναν άνθρωπο που να θαυμάζω, που να είμαι περήφανη που είμαι δίπλα του. Αυτό πεθυμώ.
Άρα στόχος του 2016; Αισιοδοξία στον έρωτα; Μάλλον χαλαρότητα και θετικότητα.
Θέλω επίσης στα επαγγελματικά, να κάνω εκείνα που είχα στο μυαλό όταν παραιτήθηκα. Τα πιο δημιουργικά. Που θα με πάρουν ταξίδια, που θα γνωρίσω νέο κόσμο, που θα μπορώ να αναπτύσσομαι.Workaholic με λένε οι φίλοι μου, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν είναι αυτό μόνο.
Το 2016 θέλω να είμαι πιο κοντά στους φίλους μου. Το 2015 ήταν όμορφα σε αυτό τον τομέα, γιατί πραγματικά ήμουν τυχερή. Φίλοι στα μπαλκόνια, φίλοι στα εύκολα, φίλοι στα δύσκολα, όμορφες κουβέντες.
Το 2016, θέλω να πετάξω από πάνω μου όλα τα κολλήματα που έχω. Δεν θέλω πια να κάθομαι στο μπαρ και η γλώσσα του σώματος μου να είναι κουμπωμένη. Χθες το βράδι ήμουν έξω και από αμηχανία, κάθισα κάπως. Διαπίστωσα πως ήμουν σαν σταυρόκομπος. Χωρίς υπερβολή. Δεν θέλω κόμπους, θέλω σχοινιά λυμένα και ελεύθερα.
Το 2016 θέλω εμένα, όπως είμαι χωρίς τα περιττά.
Καλή χρονιά :)
xx
