Ναι, ναι πάλι χάθηκα.
Όχι, δεν ερωτεύτηκα (ναι σιγά μην συμβεί δηλαδή...).
Ούτε είμαι σε μια εξωτική χώρα. Ούτε γυρίζω τον κόσμο.
Απλά δουλεύω.
Και το δουλεύω του freelance είναι διαφορετικό από το δουλεύω του κανονικού υπαλλήλου.
Για παράδειγμα, μόνο και μόνο που όλοι για τους οποίους δουλεύεις θεωρούν ότι τους ανήκεις, είναι αρκετό για να αναποδογυριστεί το πρόγραμμα της μέρας, της βδομάδας, του μήνα σου.
Επίσης, δεν σε παίρνει να πεις μια μέρα " δεν πα να γαμηθεί; Θα πάω θάλασα ή μια εκδρομή! Αφού είμαι freelancer. Είναι από τα καλά της δουλειάς". Μόλις πάρεις αυτή την απόφαση και την πραγματοποιήσεις, την επομένη θα σου έρθουν δουλειές και εκκρεμότητες που θα σε κάνουν να μετανιώσεις την ώρα και την στιγμή που πήγες να το παίξεις "free".
Το άλλο, ως freelancer, πρέπει να έχεις έννοια συνέχεια για όλα. Από τους λογαριασμούς που πρέπει να πληρώσεις, μέχρι το πως θα εξασφαλίσεις τα νέα πρότζεκτ.
Και τα λοιπά, και τα λοιπά.
Οπότε δεν είναι η πιο εύκολη περίοδος. Το μετανιώνω; Φυσικά και όχι.
Θα άλλαζα κάτι;
Μπορεί να έλεγα όχι σε 1-2 πρότζεκτ που ήρθαν και με βρήκαν από την αρχή. Έτσι θα αναγκαζόμουνα να βρεθώ, πραγματικά χωρίς δίκτυ ασφαλείας. Και αυτό ίσως να με έφερνε πιο εύκολα και ενδεχομένως, πιο γρήγορα, στην δική μου αλήθεια και τα θέλω μου.
Κάπως έτσι κυλούν οι μέρες και οι νύκτες μου.
Σε μια αβέβαιη αλλά αρκετά ήρεμη κατάσταση. Λες και πρόκειται να συμβεί κάτι πιο σημαντικό στο μέλλον. Δεν ξέρω, έτσι νιώθω πάντως.
Εν τω μεταξύ, όταν αφήσεις κάποιες σταθερές, για παράδειγμα τη δουλειά και το ωράριο, μπαίνεις σε μια κατάσταση, όπου αμφισβητείς πολλά από τα μέχρι τώρα δεδομένα σου.
Για παράδειγμα, θέλω αυτή τη δουλειά; Και αν ναι, ηθικά που στέκομαι; Στέκομαι κάπου καν; Το κάνω για τα λεφτά; Θέλω να με πάρει κάπου ως άνθρωπο;
Ή το παίρνεις παραπέρα. Θέλω αυτή την καθημερινότητα; Με ικανοποιεί ο κόσμος γύρω μου; Είμαι εγώ 100% ο εαυτός μου; Τί τους δίνω;
Όλα αυτά. Μικρές, ασήμαντες ( μπορεί και όχι) στιγμές που είναι αρκετές για να γεμίσουν ένα 24ωρο με σκέψεις.
Πάω να κάνω έναν καφέ και να συνεχίσω τη δουλειά μου.
Αυτό το μυαλό παίζει πολλά παιχνίδια. Άλλα προς απόλαυση και άλλα προς βασανισμό :)
ReplyDeleteΘετικό 1: Έχεις διάφορα projects. Άρα περισσότερες πιθανότητες για καλύτερο εισόδημα, όταν σε πληρώσουν.
Θετικό 2: Δεν έχεις αφεντικό στο κεφάλι. Φορτώθηκες τον κάθε μακάκα πελάτη θα μου πεις... Τι άλλη επιλογή υπήρχε δηλαδή ; Να μην έχεις κανένα, αλλά μετά θα έκλαιγες που δεν θα υπήρχε εισόδημα.
Και φυσικά το κάνεις για τα λεφτά. Γιατί χωρίς λεφτά ΔΕΝ.
Έχεις και την ευχαρίστηση ότι τόλμησες αυτό που φοβόσουν.
"Στέκομαι κάπου καν;" - Στα πόδια σου και στις δικές σου δυνάμεις ίσως;;;
Είμαι σίγουρη ότι μπορείς να βρεις χρόνο για μισής μέρας εκδρομή.
Ρύθμισε το κι αυτό. Ένταξε το σαν ένα ακόμα project.
Κανείς δεν θα μας μάθει να χαιρόμαστε με όσα έχουμε, όσα κι αν υπολείπονται από τη ζωή μας. Αυτό είναι ολόκληρη θεώρηση ζωής. Αν το βρεις αυτό θα νοιώσεις πραγματικά ολοκληρωμένη αγαπημένη μου.
Φιλιά πολλά με πρωινό ζεστό καφέ.
:)
Συμφωνώ για τα 2 σημεία.
DeleteΕχω θεματακι με τη ρύθμιση χρόνου παραδέχομαι.
Και με την ικανοποίηση της στιγμής.
Το δουλεύω.
χχ
Τα ντεντ-λάινς τους μέσα...
ReplyDelete:-)
Expect the unexpected που λαλούν σε κάτι χωρκά...
Κάνω και τίποτα άλλο; :)
Delete