Είναι οκ.

Αυτό το πράγμα που βγαίνεις από το λήθαργο μετά από 2-3 απανωτά σοκ.

Που μια μέρα ξυπνάς και δεν σε ενοχλεί που έχει ήλιο. Που δεν χώνεσαι στην κουβέρτα και να θες να μείνεις εκεί για πάντα.

Που θες να κάνεις πράγματα, που κανονίζεις να έχεις κάτι τα βράδια, γιατί σου έχουν λείψει πολλά πράγματα, όσο και αν το σπίτι σου ήταν το τέλειο καταφύγιο.

Που οι μαύρες σκέψεις σου, αφήνουν περιθώριο να μπουν 2-3 ακτίνες φωτός. Και είναι οκ, δεν νιώθεις ενοχές και γι αυτό.

Αυτό που συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις περάσει και λίγα. Και που πολλά, από αυτά, τα αποφάσισαν άλλοι και εσύ απλά έπρεπε να τα ζήσεις. Και που τώρα συνειδητοποιείς, ότι ναι όντως έγιναν, κυριάρχησαν στη ζωή σου και ότι ο μόνος τρόπος να τα αποδεκτείς είναι να σκεφτείς το εξής: " Δεν θα είμαι ξανά η ίδια, πέρασα τόσα πολλά, δεν είναι δυνατόν να πέρασαν και να μην με άγγιξαν. Ναι, με άγγιξαν αλλά ανακάλυψα πράγματα για μένα που τα αγνοούσα. Τώρα δεν έχω επιλογή από το να τα δω κατάματα. Και να τα χρησιμοποιήσω για να ανοίξω δρόμους δικούς μου".

Αυτό που δεν έχεις άπειρο θυμό και λύπη, τόσο πολύ που δεν ξέρεις πως να το χειριστείς. Τώρα ξέρεις, καλύτερα από πριν. 

Και αυτό που καταλαβαίνεις ότι, όχι δεν είναι στάδια. Είναι κύκλοι. Που γυρίζουν και που σημαίνει ότι θα ξαναπέσεις, θα ξαναθυμώσεις, θα ξαναπελπιστείς, θα ξανασηκωθείς, θα ξαναχαρείς και τούμπαλιν. Ώσπου οι κύκλοι να γίνονται μικρότεροι και μικρότεροι. Αλλά οι κύκλοι θα υπάρχουν. Γιατί η ζωή είναι έτσι.

Αυτό που μπορείς να σκέφτεσαι "είναι οκ". Και να είναι όντως οκ.

Flirt, αυτός ο άγνωστος

Έλα ας μιλήσουμε για φλερτ.

Πώς φλερτάρεις; Πώς σε φλερτάρουν;

Το καταλαβαίνεις όταν σου συμβαίνει; 

Φλερτάρεις καν;

Είναι ολόκληρη επιστήμη. Εγώ δεν είμαι σίγουρη αν φλερτάρω. Μάλλον ναι, αλλά έχει πάρα πάρα πολύ καιρό. Τόσο πολύ που δεν καταλαβαίνω και αν με φλερτάρουν. Δηλαδή μπορεί να εμφανιστεί μπροστά μου γυμνός κάποιος και με κοιτάξει και έντονα και απλά να νομίσω ή ότι ζεστάθηκε, έχει μυωπία, ξέχασε τα ρούχα του ή νιώθει τελοσπάντων τόσο άνετα και φιλικά μαζί μου που είπε να βγάλει και κανένα ρουχαλάκι.

Όσο αν μου αρέσει κάποιος...κάνω ακριβώς το αντίθετο που θε έκανε ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος. Δεν παίρνω τηλ, δεν επικοινωνώ, δεν κοιτάω στα μάτια, κάθομαι μακριά. Καταστροφή. Και μετά το βράδι που βλέπω τα γνωστά όνειρα, τους φαντασιώνομαι. 

Έπεσα σήμερα που λες σε ένα άρθρο των Times, με τίτλο "How to flirt". Σε ένα σημείο, λέει για το άγγιγμα που σύμφωνα με το άρθρο είναι η πιο μεγάλη ένδειξη αν υπάρχει φλερτ ή είναι απλά φιλικό.Λέει:

Φιλικό: Σε σπρώχνουν λίγο στον ώμο ή τον κτυπάνε λίγο, χειραψία

Ναι κάνει νόημα...είσαι ο "παρέας"ή κρατάνε απόσταση με χειραψία

Ίσως να υπάρχει κάτι: Άγγιγμα γύρω από τον ώμο ή στη μέση ή άγγιγμα στον αγκώνα

Αυτό με τη μέση...ε ναι, ε; Αλλά ο αγκώνας...παράξενο σημείο δεν είναι;

alert alert!: Άγγιγμα στο πρόσωπο

Ε, πού στο πρόσωπο; Στο μάγουλο σαν να είναι ο μπαμπάς σου ή η μάνα σου; Δεν είναι λίγο "νοιάζομαι για σένα φιλικά";

Ολόκληρη επιστήμη σου λέω.