Wednesday, April 16, 2014

"Θέλω τη ψυχή μου να βιάζεται"


Λίγο πριν φύγω για το ταξίδι μου, ήμουν έξαλλη με όλα όσα συμβαίνουν στη δουλειά αλλά και με μένα που δεν τολμάω να πάρω βαθιά αναπνοή και να βγω έξω από τη φούσκα της εικονικής ασφάλειας.
Η κολλητή μου - σαφώς πιο σοφή από μένα - με έβλεπε που νευριάζα, που έκανα ακραίες δηλώσεις και μια μέρα γύρισε και μου είπε "φύγε, πήγαινε το ταξίδι σου, άλλαξε παραστάσεις και τότε σκέψου και κάνε ότι θες. Δεν διαφωνώ με τίποτα από όσα λες, αλλά ότι είναι να κάνεις, κάνε το αφού το αποφασίσεις ήρεμα".

Έτσι και έκανα.  Θα έσκαγα και όταν θα βρισκόμουν στη Μονεμβασιά και θα αντίκριζα τη θάλασσα θα σκεφτόμουν.
Τη δεύτερη μέρα του ταξιδιού, παρκάραμε έξω από το Κάστρο της υπέροχης Μονεμβασιάς. Ανηφορίσαμε το δρόμο, μπήκαμε από την πύλη, περπατήσαμε στα στενά πετρόκτιστα σοκάκια, πιάσαμε κουβέντα με ντόπιους και σε κάποια φάση άφησα τους άλλους για να βρω τη θάλασσα.

Άρχισα να κατεβαίνω προς τα κάτω, να διασχίζω επίπεδα με ξενώνες, σπίτια για να βρεθώ μετά από 5 λεπτά, σε έναν ανοικτό χώρο όπου μπροστά μου βρισκόταν μόνο το μπλε της θάλασσας.
Η ώρα είχε πάει 6 και ο ήλιος άρχισε να κατεβαίνει δίνοντας ένα πιο σκούρο χρώμα στη θάλασσα.
Στάθηκα μπροστά από το τοιχαράκι. Ήταν η στιγμή που περιμένα ένα μήνα. Να αποφασίσω. Μα μπορείς να προ-αποφασίσεις πότε θα αποφασίσεις; Μέσα μου όμως ήξερα πως δεν είχα να πάρω μια μεγάλη απόφαση. Τα πράγματα ήταν απλά.
Όταν είδα μπροστά μου το μπλε, πίσω μου είχα το βουνό, ήμουν μόνη, το μόνο που άκουγα ήταν την αναπνοή μου, το μόνο που μύριζα ήταν τα λουλούδια, ήξερα.
Η ζωή είναι απλή. Είναι όμορφη. Είναι μόνο μία.
Το να επιδιώκεις την ευτυχία είναι κάτι που επιβάλλεται να κάνεις. 
Η ευτυχία έρχεται όταν νιώθεις ελεύθερος.
Η ελευθερία έρχεται όταν βλέπεις καθαρά.
Και έτσι αποφάσισα.
Τίποτε από ότι κάνω πλέον δεν θα είναι τυχαίο. Στο μυαλό μου έχω ξεκάθαρο πλάνο.
Και η ευτυχία θα είναι ο στόχος.

Στείλε θετική ενέργεια, αυτό μόνο χρειάζομαι.

Υ.Γ : Διαβάζω στο doctv.gr το κείμενο του Marlo de Andrade με τίτλο " Ο Χρόνος των Ώριμων Ανθρώπων". Λέει σε ένα σημείο: " Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ τους τίτλους, τις επικεφαλίδες. Θέλω τη ψυχή μου να βιάζεται".

18 comments:

  1. Και σου ευχομαι όσο και αν τρέχει η ψυχη σου προς την ευτυχία της,εσυ να
    γευεσαι αυτες τις στιγμές αργα και γλυκα οπως τις στάλες του μελιού.

    Καλη Ανάσταση!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τι ωραίο :)
      Καλή Ανάσταση και σένα!

      Delete
  2. Τουλιπακι σου χαριζω ολη την θετικοτητα του συμπαντος...ειπες μια μεγαλη κουβεντα που για μενα ειναι εδω και χρονια οδηγος..."Η ζωη ειναι απλη"...πολυ απλη!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Τόσο απλή που δεν το χωράει ο νους μας

      Delete
  3. σου στέλνω ολη τη θετική ενέργεια του κόσμου..
    είμαι σίγουρη πως ήδη η ψυχή σου έχει ηρεμήσει!!

    ReplyDelete
    Replies
    1. Όλως παραδόξως ναι...
      Και ξέρω πως αν κρατήσω αυτή τη γραμμή, θα βρω και την άκρη.
      χχ

      Delete
  4. all the best, εύχομαι σου όλα τα καλά και να βρεις αυτό που ποθεί η ψυχή σου!! :)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Σε ευχαριστώ πολύ :)
      Καλό Πάσχα

      Delete
  5. This is too plain to see...από τις αγαπημένες μου κουβέντες. Νομίζω πρώτη φορά διαβάζω τέτοιο ποστ από 'σενα ;) Καλή ανάσταση.xxxx

    ReplyDelete
    Replies
    1. Καλά Ανάσταση και σε σένα Ina μου :) xxx

      Delete
  6. Κι εγω, η αλήθεια είναι, πρώτη φορά σε "νοιώθω" τόσο διαφορετική, μέσα από τα γραφόμενά σου. Είναι μαγικός ο τρόπος πως, έτσι απλά, ξεμπερδεύεται μια μέρα το κουβάρι του νου.

    Σου στελλω όλη μου την θετική ενέργεια Τουλιπακι.

    Καλή Ανάσταση.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Ξεμπερδεύεται, ξαναμπερδεύεται αλλά ναι μερικές φορές καταφέρνει και μένει ξεμπερδεμένο!
      Καλή Ανάσταση αγαπημένη :)
      xxx

      Delete
  7. Γιουγοσλαβία τον Αύγουστο. Αυτή είναι όλη η θετική ενέργεια που χρειάζομαι

    ReplyDelete
    Replies
    1. Αυτό κι αν είναι θετική ενέργεια Ζάππα μου :)

      Delete
  8. Αχχχ πότε ήρθες ξαδέρφη!?

    ReplyDelete
  9. paizei na einai to kalytero sou post..

    ReplyDelete