Tuesday, December 16, 2008

Τικ-Τακ

Σήμερα συνειδητοποίησα πως τα Χριστούγεννα είναι μόνο μια βδομάδα μακριά. Μόνο. Καμία σχέση. Νιώθω πως δεν έχω καμία σχέση με το xmas spirit. Νομίζω πως είναι γενικό. Δεν ξέρω κανένα που να είναι μέσα στην τρελλή -χριστουγεννιάτικη-χαρά.
Με τέτοιο ήλιο, που να μπεις στο πνεύμα. Τα γεγονότα στην Ελλάδα, ο θάνατος του Τάσσου. Σαν να γίνεται κάτι για να μας εμποδίσει να ζήσουμε το "παραμύθι".
Πέρσι τέτοιο καιρό ήμουν Αθήνα, στο γνωστό πάρτι κάπου στην Ευριπίδου, όπου μαζεύεται η μισή πόλη σε ένα γραφείο-loft και γίνεται το έλα να δεις. Τα τελευταία δύο χρόνια ήμουν εκεί. Ήταν ένα από τα σταθερά events των γιορτών. Όπως το brunch στη θεία τις 26, τα απογευματινά παιχνίδια εκείνη τη μέρα στης φίλης μαζί με τους καλλιτέχνες κολλητούς της, το πάρτι και το αναμμένο τζάκι στο σπίτι της άλλης της τετράδας 1-2 μέρες μετά, το "after new year's" δείπνο στο αναπαλαιωμένο αρχοντικό των φίλων. Και πάει λέγοντας. Ακόμα και τα Χριστούγεννα είναι μια σταθερή, προβλέψιμη, πες το όπως θες, κατάσταση.
Φέτος, τα μισά θα τα χάσω λόγω Αθήνας. Δεν πειράζει, φέτος είπα να κλείσω τη χρονιά με εκπλήξεις. Καιρός να ταρακουνηθώ λιγάκι.
Προς το παρόν ζω μια απόλυτα προγραμματισμένη ζωή. Δουλειά-σπίτι και τούμπαλιν. Μπαράκια τις Πέμπτες και τις Κυριακές. Σε σπίτια φίλων Παρασκευές και Σάββατα να παίζω επιτραπέζια με φίλους ζευγάρια (άσε μην αρχίσω με αυτό το θέμα- τα λέει η Αλεξίου καλύτερα στο συγκεκριμένο τραγούδι). Στο ενδιάμεσο κανά εικαστικό event (να μην το παίξουμε κουλτούρα;), κανά wine tasting, ίσως κανά καφέ και μπιρίμπα. Δεν έχω παράπονο με τους φίλους μου. Τους αγαπώ και είμαι σε φάση που νιώθω πως έχω επιλέξει τον κύκλο μου.
Αλλά με ενοχλεί κάτι άλλο. Το προκαθορισμένο πρόγραμμα. Οι προκαθορισμένες διαδρομές και βόλτες. Τα προκαθορισμένα συναισθήματα. Σαν να μπήκα σε auto-pilot. Βαρέθηκα να γκρινιάζω....παρακολουθώ μόνο. Δεν παραιτήθηκα, απλά δεν κάνω εκείνο το έξτρα βήμα.
Οι φίλοι μου, μου λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα. Η κολλητή στις Βρυξέλλες, ο κολλητός στην Αθήνα, οι φίλοι εδώ. Όλοι κάτι περιμένουμε. Κάτι που θα φέρει τα πάνω-κάτω.
High hopes; Μπορεί. Είναι λόγω Χριστουγέννων; Πιθανόν. Τόσα φωτάκια, κάνουν κάτι στον εγκέφαλο. Ίσως να είναι τα ζευγαράκια και οι οικογένειες που είναι παντού και ψωνίζουν δώρα. Ίσως επειδή το να είσαι single τέτοιες μέρες και να περνάς καλά θέλει μαγκιά.
Μπορεί να πρέπει να γίνουμε τελείως party-animals. Μπορεί να πρέπει να πετάξουμε τα "πρέπει" μας από το παράθυρο. Μπορεί να είναι μια καλή ιδέα να αφήσουμε τα comme il faut στην άκρη.
Και αυτό το "τικ-τακ" της αντίστροφης μέτρησης ("πότε θα παντρευτείς", "πότε θα δεις τα πιο σημαντικά πράγματα;") έχει καταντήσει απίστευτα ενοχλητικό.
Αν ήταν ωρολογιακή βόμβα θα ήταν καλύτερα.


Υ.Γ1 Ξέρω πως είναι όλα θέμα μυαλού. Ξέρω ακριβώς τι μου λείπει.
Υ.Γ2 Το ποστ γράφτηκε με μουσική υπόκρουση το "Seven Days in Heaven" του Άρη Κόκου από τη ΚΛΙΚ Records, που αγαπώ πολύ ( και θέλω να με προσλάβουν).
Υ.Γ3 Είχα μια πολύ όμορφη συζήτηση με τις ξαδέρφες μου τις προάλλες και πολύ το χάρηκα. Ήρθαμε ακόμα πιο κοντά.Ίσως αυτό να είναι τα Χριστούγεννα.

15 comments:

  1. Λες να είναι σημάδι των καιρών ή να μας βάζουν κάτι στο νερό? Δεν εξηγείται αλλιώς!

    ReplyDelete
  2. It's Christmas.

    You are supposed to be miserable!

    Haha :)

    ReplyDelete
  3. ores ores en protimotero na vazis aftomato piloto ke na menis anef enias...
    ade, merry x-mas!!

    ReplyDelete
  4. α μη νομίζεις, τα προκαθορισμένα τα τρώνε στη μάπα και τα ζευγάρια. την προηγούμενη εβδομάδα μας πήγαινε έτσι που νόμιζα ότι πρωταγωνιστούσα στη μέρα της μαρμότας!

    ReplyDelete
  5. dr spock, και εσυ;;; αχ!! είμαστε πολλοί τελικά. Λες να κάνουμε ένα γκρουπ συμπαραστασης; Και να βρισκόμαστε να τα πίνουμε;

    the passenger...do i sound miserable? oh no...

    πρασινη νεραιδα, λες ε; Αν μεινω σε auto-pilot, θα τρωω συνεχεια σοκολατες και θα πινω συνεχεια. και θα γινω μια αυτοματη ντουλαπα.

    yo, υπάρχει και η άλλη πλευρά του νομίσματος τελικά...αυτό πρέπει να το αναλύσεις σε ένα ποστ σύντομα!

    ReplyDelete
  6. ma ti xmas mood na exoume me tosi zesti? :P ego oneirevomai paralies pantos :P

    ReplyDelete
  7. Κάπως έτσι κύλαγε κι εμένα ο χρόνος μου πριν περίπου δυο χρόνια. Και αναρωτιόμουν : Αυτό είναι όλο? Μια ζωή θα περιφέρομαι στα σπίτια φίλων, θα κάνω τα ίδια και τα ίδια στις γιορτές? Κάποια στιγμή όλο αυτό κάνει το κύκλο του, θα το δεις κι εσύ. Καλά Χριστούγεννα σου εύχομαι!

    ReplyDelete
  8. just me, ακόμα με φθινοπωρινή καμπαρντίνα και όποτε φοράω το πέτσινο μπουφάν κάνω πυρετό! παραλία, μοχιτάκια...oh yeah!

    pink fish, αντε να τον κάνει γιατί έχω βαρεθεί λέμε. Καλά Χριστούγεννα!

    ReplyDelete
  9. Well, maybe tomorrow you'll find your way.

    ReplyDelete
  10. Not at all. I was just making a point about how many people don't feel jolly in the season.

    ReplyDelete
  11. unshaved, maybe...who knows? :)

    the passenger, έχει πολλούς τελικά. Μήπως είμαστε η πλειοψηφία; Και μήπως όλοι αυτοί που βλέπω στους δρόμους, στα καταστήματα, με παιδιά, με γκομενικά να είναι τελικά η μειοψηφία;Χμ!

    ReplyDelete
  12. kati tetia 'tik tak' kaneis :)

    ReplyDelete
  13. unsaid, yes i know...i amaze me too :)

    ReplyDelete
  14. bre toulipa......afou ksereis oti ta xristougenna anaballontai.....EXOUME EKSEGERSH, opws lene kai oi mpaxalaioi

    ReplyDelete
  15. οκ φέρε μολότοφ και σαμπάνια και πάμε να κάνουμε επανάσταση :P

    ReplyDelete