Choco-heaven-late

Σήμερα όλη μέρα κοιτάζω φωτογραφίες γλυκών στο ίντερνετ. Αυτά παθαίνει ο άνθρωπος όταν αποφασίζει να ακολουθήσει το μονοπάτι της υγιεινής διατροφής. Ειδικά όταν αυτός ο άνθρωπος είμαι εγώ που όπου κατάχρηση την έχω κάνει.

Έχε χάρη που θα μπω κουμπάρα τον Οκτώβρη και τώρα έφαγα τη φλασιά ότι θα πρέπει να βρω ένα υπέροχο φόρεμα.
Δεν θα ήταν τέλειο όμως αν μπορούσαμε να επιλέγαμε μια κατηγορία φαγητού ή γλυκού, όπου όσα και αν τρώγαμε από αυτήν δεν θα βάζαμε ούτε γραμμάριο;
Εγώ θα επέλεγα σοκολατένια επιδόρπια, από εκείνα που βρίσκεις στα πανάκριβα ζαχαροπλαστεία της Νέας Υόρκης, του Παρισιού, του Λονδίνου και της Αθήνας.
Και τι δεν θα 'δινα για μια τούρτα σοκολάτα από το Valerie στην Old Crompton Street ένα κορμό (δούκισσα) από το Στράτο στη Σέριφο, ένα προφιτερόλ από τον Ανδριά στην Αθήνα ή μια ζεστή πηκτή σοκολάτα από το City Bakery στη Νέα Υόρκη.
Εννοείται, όσο πιο σκούρα η σοκολάτα το καλύτερο.


Οκ σταματώ. Πίσω στην πραγματικότητα. Green Tea anyone;

Υ.Γ1 Το soundtrack του Slumdog Millionaire. Όμορφο, χαρούμενο και πολύχρωμο. Και εκείνο το Latika's theme, πω πω... :)
Υ.Γ2 Έχω μια εικόνα στο μυαλό εδώ και μέρες... ένα ταξίδι με κρουαζιερόπλοιο στο Νείλο. Ηλιοβασίλεμα, στέκομαι στην πρύμνη, φυσάει ένα δροσερό αεράκι και δεξιά και αριστερά μου στις όχθες, τα κτίρια και τα δέντρα, παίρνουν μια χρυσή απόχρωση καθώς πέφτει το φως του ήλιου πάνω τους.

Either...or...

Ο unshaved, μου πρότεινε να τσεκάρω μια καινούρια τηλεοπτική σειρά, το Being Erica.

Η ηρωίδα, είναι 32 χρονών και ενώ είχε προοπτικές για να ζήσει μια σπουδαία ζωή, μια μέρα συνειδητοποιεί πως όλα γύρω της είναι τόσο μέτρια, που είναι αβάσταχτο. Στο δρόμο της εμφανίζεται ένας μυστηριώδης τύπος, ένας ψυχολόγος. Σε κάθε session τους, η Erica έχει την ευκαιρία να ταξιδέψει κυριολεκτικά στο χρόνο και να διορθώσει τα λάθη του παρελθόντος.
Τελικά μ΄άρεσε το πρώτο επεισόδιο και άρχισα να κατεβάζω και τα υπόλοιπα. Σκέψου πως δεν έχω ώρα να βλέπω πολλή τηλεόραση αυτές τις μέρες. Κάτι μου λέει όμως, πως με αυτή τη σειρά θα βρω το χρόνο. Κάτι μου κάνει κλικ.
Σκέφτομαι. Αν είχα τέτοια ευκαιρία θα είχα πολλά πράγματα που θα διόρθωνα;
Όχι τόσα πολλά. Πάντα λέω, πως δεν μετανιώνω. Ότι έγινε, έγινε για ένα συγκεκριμένο λόγο.

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής όμως, αν γύριζα το χρόνο πίσω θα έκανα ένα πράγμα.
Εκεί που είχα ευκαιρία για δουλειά στην Αθήνα, στα είκοσι και κάτι, θα την άρπαζα.
Μπορεί αν γινόταν αυτό, τα πράγματα να ήταν αλλιώς, κάποια από τα θέλω μου να τα είχα πραγματοποιήσει ή έστω να τα είχα τροχιοδρομήσει.
Και το πιο πιθανόν, δεν θα ήμουν τώρα, αυτό που είναι και η Erica: μια fence-sitter.

Εσύ, θα έκανες ένα ταξίδι στο χρόνο;

Υ.Γ1. Ήταν συγκλονιστικό το The Curious Case of Benjamin Button. Όχι τόσο λόγω της σκηνοθεσίας και των ερμηνειών. Αυτό που με ταρακούνησε ήταν η όλη ιδέα και ειδικά τα τελευταία 20 λεπτά.
Υ.Γ2 Λένε πως όταν δεν συμβεί κάτι, είναι επειδή δεν το θες αρκετά. Ισχύει;

Single Behaviour

Τις τελευταίες μέρες - αν εξαιρέσεις την έκλειψη που με τάραξε- συνειδητοποιώ ότι είμαι φύση θέση single. Ακόμα και όταν κάνω σχέση (διαπιστώνω πως δεν είναι στις προτεραιότητες μου αυτό τον καιρό) πάλι single θα είμαι.
Υπόψη σου, single δεν είναι αυτός που απλά δεν έχει σχέση. Το να είσαι single είναι θέμα χαρακτήρα.
Και όχι, δεν θεωρείσαι single όταν είσαι 19 και μένεις με γονείς ή γενικά μένεις με γονείς. Η μαγκιά είναι να το ζεις όλο αυτό ΜΟΝΟΣ/Η.

Πως ξέρεις ότι είσαι ένας αυθεντικός single:

• Μπαίνεις σπίτι, πετάς παπούτσια και αρχίζεις να βγάζεις ρούχα. Παντού. Εναλλακτικό σενάριο: Τα στοιβάζεις όλα στην καρέκλα στο υπνοδωμάτιο. Την επόμενη μέρα είναι όλα τσαλακωμένα.

• Το πρώτο πράγμα που κάνεις μόλις μπεις σπίτι είναι να ανοίξεις το ψυγείο. Όχι γιατί πεινάς, όχι γιατί θες να πάρεις κάτι. Έτσι.

• Το ψυγείο, έχει τα βασικά. Ψωμί, τυρί, ζαμπόν, πολλά υγρά ( κρασιά, perrier, αναψυκτικά, νερό, alco-pop), ελάχιστα φρούτα και λαχανικά ( τις περισσότερες φορές σε ταλαιπωρημένη κατάσταση) και τάπερ που έφερες από τους γονείς το σ/κ. Σχεδόν ποτέ δεν θα καταφέρεις να προνοήσεις από το πρωί για το φαγητό της νύκτας. Π.χ να βγάλεις το κοτόπουλο από την κατάψυξη.

• Όταν πας σούπερμαρκετ παίρνεις προσιούτο, τυριά, σολομούς καπνιστούς. Αυτά για όταν θα καλέσεις φίλους σπίτι και έτσι για αλλαγή δεν κτυπήσεις κάρτα στα μπαράκια.

• Σε ένα ντουλάπι, μαζί με τάπερ υπάρχει η "μαγειρική του single" aka μενού ντιλιβεράδικων.

• Έχεις τα σωστά ποτήρια κρασιού. Όχι εκείνα τα ηλίθια μικρά που έχουν σε γάμους.

• Έχεις καφετιέρα, μπρίκι και αν είσαι και σκληροπυρηνικός του καφέ, μια καλή μηχανή εσπρέσο. Δεν είναι chic να πίνεις χειμώνα, νεσκαφε (το καλοκαίρι είναι οκ - για το πρωινό φραπέ)

• Στο κομοδίνο δίπλα από το κρεβάτι υπάρχουν πάντα προφυλακτικά. Όχι ληγμένα.

• Στο μπάνιο έχεις τουλάχιστον 2-3 σαμπουάν - μισογεμάτα- , αφρόλουτρα, κρέμες προσώπου, απολέπισης, ενυδάτωσης, νύκτας, μέρας, ματιών, scrub σώματος, φτέρνων και αγκώνων. Όταν κάποτε "εισβάλει" μια ψυχή στο σπίτι και αφήσει μια οδοντόβουρτα ή τις κρέμες του/της, απελπίζεται αφού δεν βρίσκει χώρο για τα δικά του/της πράγματα. Άσε που φρικάρεις όταν αλλάζει θέση στα πραγματά σου (παραδέξου το).

• Στο δωμάτιο/γραφείο υπάρχει μια απλώστρα για ρούχα ή/και βαλίτσα για τριήμερα ταξιδάκια. Εννοείται πολλά βιβλία και πάρα πολλά cd. Καμία οικογενειακή φωτό.

• Στο σημείο της τηλεόρασης, υπάρχει dvd ή home theatre ή παιχνιδοκονσόλα (ναι, ακόμα και αν είσαι γυναίκα - τσεκαρισμένο από φίλες και από εμένα) .
• Εννοείται πως τουλάχιστον μια βραδιά το μήνα, κοιμάσαι στον καναπέ γιατί έχει μια ανεξήγητη "οικειότητα" , νιώθεις μια ασφάλεια και στην τελική σπιτι σου είναι ότι θέλεις κάνεις.
  

Αν είσαι single, feel free να προσθέσεις στη λίστα. Όταν τελειώσουμε θα συντάξουμε το μανιφέστο του single , θα το κάνουμε πόστερ και θα το αναρτήσουμε παντού στην πόλη, το ερχόμενο Σάββατο ( για ευνόητους λόγους).

Υ.Γ1 Ένα πράγμα μου λείπει από μια σχέση: να κοιμάμαι αγκαλιά με κάποιο.
Υ.Γ2 Υπάρχει τέτοιο σενάριο; Να είσαι ερωτευμένη, να είναι και αυτός μαζί σου και να είστε ΜΑΖΙ; Διερωτούμαι.

:(

Πες μου έχει πανσέληνο αυτές τις μέρες;

Γιατί δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς όλο αυτό το χαμό που συμβαίνει.

Σουρεαλιστικοί καυγάδες, νεύρα και ανούσιες καταστάσεις. Όλο αυτό ψες. Στην μπάρα ενός μπαρ. Δίπλα μου ένας τύπος που αποδείχθηκε ιδιότροπος και σνομπ και πάραδίπλα ένας που είπε μια "λάθος" λέξη. Στη μέση δύο άτομα που στην τελικά δεν είχαν κανένα λόγο να είναι εκει. 

Σήμερα απλά δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω. Είναι σαν βρύση που άνοιξε. Μου φαίνονται όλα ανούσια. Λες και ότι κάνω δεν έχει πραγματικά σημασία. Ότι βλακείες με γκομενικά έχω κάνει αυτό τον καιρό, που έχω χάσει τον έλεγχο - όχι δεν είναι από τις περιπτώσεις που είναι καλό όταν σου συμβαίνει-, ότι εξέλιξη γίνεται στη δουλειά, όσες κουβέντες κάνω καθημερινά με φίλους που έχουν προχωρήσει με τη ζωή τους, είναι σαν να μου υπενθυμίζουν ότι αυτή την περίοδο το μόνο που πραγματικά εγώ κάνω είναι μια τρύπα στο νερό.

Δεν μπορώ να σταματήσω να κλαίω...

Χυλόπιττα

Λοιπόν, θα ήθελα να γράψω για τις χυλόπιττες. Πως τις τρως, τι γεύση έχουν, πότε τις χωνεύεις κτλ. Και ειδικά αυτή την περίοδο θα είχα πολλά παραδείγματα. Δικό μου και κολλητών μου. Δεν ξέρω τι έχει συμβεί. Αλλά μετά από ένα φαινομενικά ελπιδοφόρο Γενάρη όπου νομίζαμε πως επιτέλους θα έμπαινε η Αφροδίτη στα ζωδιά μας, ο Φεβράρης ήταν λίγο Βατερλώ. Άσε άσε ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω.
Δεν ξέρω πως το χειρίζονται οι φίλοι μου. Υποθέτω με πολλή δουλειά, αμέτρητα ταβανιάσματα, δεκάδες σφηνάκια βότκας και εκατοντάδες meeting με φίλους σε cafe να αναλύουν καρέ-καρέ την χυλόπιττα. Εγώ πάντως είπα πως δεν θα κάνω κάτι γι αυτό. Το απωθημένο-γραμματόσημο-χυλόπιττα ας κάνει ότι θέλει.
Εγώ πάντως έχω έτοιμη την ατάκα αν ποτέ του ξαναμιλήσω. Αν με ρωτήσει γιατί δεν τηλεφώνησα όταν πήγα Αθήνα, απλά θα πω " my pride is bigger than my bravery". Και ας καταλάβει ότι θέλει. Όμως είναι αλήθεια. Και ούτε πρόκειται να ξανασχοληθώ. Όσο και μ' αρέσει ο τύπος (που μ' αρέσει όσο δεν φαντάζεσαι).
Γιατί πολύ απλά "κολλάμε" εκεί που μας θέλουν. Πολύ. Αλλιώς μια χαρά είμαστε και μόνοι μας. Με τους φίλους μας. Με τις όμορφες στιγμές μόνοι στο σπίτι κάνοντας ότι μας κατέβει στο κεφάλι. Ένα πράγμα που δεν μου λείπει πια είναι η ανάλυση sms και ατακών. Αν ο άλλος γουστάρει , θα είναι ξεκάθαρος. Ή θα ρίξει ένα βλέμμα διαρκείας που θα στείλει το σωστό μήνυμα.
Νιώθω ότι έχω απλοποιήσει, ή μάλλον έχω τακτοποιήσει, τόσο την καθημερινότητα μου, που μόνο καθαρά πράγματα επιτρέπω να μπουν στη ζωή μου. Εγωιστικό; Μπορεί. Όπως είπε και ο Καραγάτσης " ο έρωτας είναι μια καθαρά εγωιστική πράξη".

Υ.Γ1 Τη συγκεκριμένη ατάκα , έχει μέρες που τη σκέφτομαι. Όμως σήμερα αποφάσισα να τη γράψω εδώ για να τη θυμάμαι. Γιατί ψες είδα όνειρο τον απωθημένο. Πολύ έντονο και πολύ ερωτικό. Α, να χαθεί...
Υ.Γ2 Η διπλανή λίστα, έχει καινούρια, ατμοσφαιρικά τραγουδάκια.
Υ.Γ3 Σορι που δεν πολυσχολιάζω στα blog. Έχω πήξει στη δουλειά και στο socializing. Όμως τα διαβάζω όλα. Θα επανέλθω δριμύτερη.