Δεν τα καταφερνω με τη ζωη μου οπως θα ηθελες. Δεν εχω την τελεια οικογενεια και δεν βρηκα τον πριγκηπα πανω στ αλογο. Και μπορει να να μην τα βρω ποτέ.
Αλλα και να τα κανω ολα αυτα που θες, πάλι δεν θα είναι τόσο απλά τα πράγματα. Γιατί εγω θα ξερω πάντα οτι πισω απο την "χαρουμενη" επιφανεια, κρυβεται ο δικος μου κοσμος, οι δικές μου οι σκέψεις. Και αν το μαθαινες αυτο, πως θα αντιδρουσες; Πως θα ήταν αν ήξερες οτι υπαρχει κατι πιο βαθυ, πιο ριψοκινδυνο, πιο πειραματικο μεσα μου;
Ξερεις εχουμε διαφορετικη ερμηνεια του αμερικανικου ονειρου.
Για σενα ειναι εκεινη η σκηνη, με ενα σπιτι, παιδια εξω να τρεχουν, ενα συζυγο να κουρευει το γκαζον και με μένα να φοράω μια ποδια, να πλενω πιατα και να κοιταζω εξω απο το παραθυρο με ενα χαμογελο απολυτης ευτυχιας!
Αλλα.....σου χω νεα....
Για μενα το αμερικανικο ονειρο ειναι κάτι άλλο. Είναι το Route 66, είναι ταξίδια, ειναι ο Τζακ Κερουακ, είναι το χάσιμο, είναι ο έρωτας που καταστρεφει το μεσα μου ( αλλα που ξερω ότι εχω ζησει).
Ξερω οτι φαινομενικα, δεν μοιαζω με τα δικα μου ονειρα, αλλά με την πρωταγωνίστρια στα δικά σου. Ειναι πιο συμβατικη η παρουσια μου ανάμεσα στον κόσμο. Αλλα μαμα, το μεσα μου καιει....
μαμα....γερναω.... και δεν μπορεις να κανεις κατι γι αυτο
Σ αγαπώ.